Negiranje holokausta - negiranje istorije

Ona ima 87 godina i očigledno je nepopravljiva. Ursula Haferbek je u pravnim krugovima poznata širom Njemačke. Njome se bave sudovi u Detmoldu, Verdenu kod Bremena, u Hamburgu i Berlinu kao i ovog utorka sud u Bad Ojnhauzenu. Državna tužilaštva je uvijek iznova terete za huškanje naroda. Ova starica poznata je u desničarskim krugovima. Ona negira holokaust i, i danas, u dubokoj starosti uspijeva da napravi metež u sudnici.

Tako je tokom procesa u Detmoldu protiv jednog čuvara u koncetracionom logoru Aušvic, u februaru ove godine, pokušala da se ubaci u sudnicu. Aušvic u njenim očima nije bio logor za uništenje već radni logor, a genocid nacista nad Jevrejima "najveća istorijska laž". Ursula Haferbek nije najistaknutija osoba koja negira holokaust, ali je najaktuelnija.

Oni koji negiraju holokaust: Dejvid Irving...

Pravosuđe, politika i mediji se već duže vrijeme bave Dejvidom Irvingom i njegovim tezama o Drugom svjetskom ratu a posebno njegovim tezama o holokaustu. Ovaj Britanac koji je 1950-ih radio u Rurskoj oblasti kao radnik u čeličani, i koji govori tečno njemački, napisao je preko 30 stručnih knjiga o vremenu nacionalsocijalizma. Široj javnosti je postao poznat 1963. svojom knjigom 'Pad Drezdena' u kojoj na osnovu lažnih dokumenata višestruko povećava broj žrtava.

U početku je važio za nekonvencionalnog autora koji je otvorio nepoznate izvore informacija, ali od 1980. ga u istorijskim naučnim krugovima više ne uzimaju za ozbiljno, kada je zapravo prvi put negirao holokaust. Od tog trenutka viđen je rame uz rame sa desničarskim ekstremistima, uglavnom u Njemačkoj.

Hitler nije naredio uništenje Jevreja niti je o tome nešto znao, tako zvuči osnovna poruka njegove revizionističke istorije. On je zbog svoje izjave da u Austriji nije bilo logora koji su služili za uništenje jevrejskog naroda u Beču osuđen na tri godine zatvora bezuslovno. Nakon dvije trećine odležane kazne dobio je zabranu ulaska u mnoge zemlje.

1993. američka istoričarka, Debora Lipstadt označila ga je kao "tipična osoba koja poriče holokausta", koji u svojim knjigama izvrće činjenice i manipuliše dokumentima. Irving podnosi tužbu koja ga vodi u finansijsku propast. Viši sud u Londonu je 2000. odbacio tužbu. Sudija Čarls Grej je ovako obrazložio: "On je pristalica nacista, polemičar, antisemita, rasista koji djeluje zajedno sa desničarskim ekstremistima i podstiče neonacizam." Troškovi procesa pali su na Irvinga - suma od 2,5 miliona funti.

… i biskup Ričard Vilijamson

Veliku buru su godinama podizale i teze jednog velikodostojnika Katoličke crkve. Britanski biskup Ričard Vilijamson je takođe negirao uništenje jevrejskog naroda i time je postao najpoznatiji predstavnik Bratstva Pija X. To je jedno odmentičko svešteničko bratstvo koje je 1970. osnovao francuski nadbiskup Marsel Lefebvr. Oni odbacuju reformu Drugog vatikanskog koncila (1962-1965), kojim se Katolička crkva između ostalog više otvorila ekumenizmu i religioznim slobodama, a judaizam je od tada priznat kao religija. 

Vilijamson je 2008. glatko osporio postojanje gasnih komora. Osim toga on tvrdi da je ubijeno najviše 200.000 do 300.000 Jevreja. To je rekao u mikrofon jednom švedskom novinaru. Vilijamson je znao da je negiranje holokausta u Njemačkoj kažnjivo, i da se za to može dobiti i do pet godina zatvora, i zbog toga je molio novinara da se intervju objavi samo u Švedskoj i nikako u internet izdanju. No, to je švedski novinar ignorisao. Sud u Regensburgu ga je u odsustvu osudio na 100 dana društveno korisnog rada, ili 100 evra po danu. Bratstvo Pija X je Vilijamsonu 2012. oduzelo članstvo zbog drugih razlika u mišljenju.

Paragrafom protiv onih koji negiraju holokaust

Od zemlje do zemlje se veoma razlikuje odnos prema onima koji negiraju holokaust. U Sjedinjenim Država pravo na slobodu izražavanja pokriva i pravo na negiranje holokausta odnosno uništenja Jevreja kao naroda. To isto važi i u Velikoj Britaniji. I upravo zbog toga se na primjer Dejvid Irving odlučio o tome izjasniti u tim zemljama.

Međutim, nasuprot tome, u mnogim zemljama Evrope u međuvremenu je negiranje holokausta postalo kažnjivo zakonom. U Austriji je od 1992. kažnjivo svako "negiranje genocida ili drugih zločina protiv čovječnosti koje su počinili nacionalsocijalisti". Dvije godine prije toga su to uradili Francuzi. U Belgiji i Luksemburgu je kažnjivo negiranje istorije, u Češkoj i Poljskoj takođe. U Španiji je, međutim, drugačije. U toj zemlji je negiranje holokausta bilo kažnjivo do 1995. Onda je Ustavni sud 2007. odlučio da se to kosi sa zakonom o pravu na slobodu mišljenja.