Έκθεση: Το ανατολικό Βερολίνο πριν την πτώση του Τείχους

Στην έκθεση-αφιέρωμα στην καθημερινότητα των κατοίκων του ανατολικού Βερολίνου, που ήταν πρωτεύουσα της ανατολικής Γερμανίας μέχρι το 1989, παρουσιάζεται μια φωτογραφία από την ανέγερση κτιριακού συμπλέγματος στα τέλη του ΄60, όπου στεγάζονταν η στατιστική υπηρεσία. Βλέπουμε εργάτες πάνω σε σκαλωσιές, οι οποίοι τοποθετούν τις φωτεινές επιγραφές... με φόντο τον πύργο της τηλεόρασης.

Το πατίνι Germina του 1987 ήταν και το μοναδικό που παρήγαγε η ανατολική Γερμανία. Επειδή οι κατασκευαστές δραστηριοποιούταν στον τομέα της παραγωγής τροφίμων και γλυκών, έμεινε γνωστό στην ιστορία με το όνομα "το σοκολατένιο πατίνι". Παρόλα αυτά, κυρίως λόγω των στενών τροχών του και της κλίσης του, δεν μπόρεσε να εκπληρώσει το σκοπό του στα χέρια των επίδοξων ανατολικογερμανών σκέητερ.

Τα τάγματα μάχης της εργατικής τάξης ήταν μία παραστρατιωτική οργάνωση. Τα μέλη της εργάζονταν σε κρατικά εργοστάσια, μονάδες παραγωγής, σχολεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες. Κάποιες φορές, στον ελεύθερό τους χρόνο, έκαναν στρατιωτικές ασκήσεις και ορκίζονταν έτοιμοι να υπερασπιστούν τα σοσιαλιστικά ιδεώδη. Εδώ βλέπουμε μέλη ενός τάγματος στην λεωφόρο Καρλ-Μαρξ του ανατ. Βερολίνου το 1988.

Μερικά έπιπλα Made in GDR είναι σήμερα κλασικά κομμάτια για την ιστορία του ντιζάιν - ιδίως όταν οι επιρροές ανήκουν σε γνωστά ρεύματα, όπως αυτό του Μπάουχαους. Ο δημιουργός της παραπάνω πολυθρόνας ήταν μαθητής της γνωστής σχολής αρχιτεκτονικής. Ο Σέλμαν Σελμανάγκιτς ήταν γερμανός αρχιτέκτονας με καταγωγή από τη Βοσνία, ο οποίος μάλιστα διετέλεσε και καθηγητής στην Kαλών Tεχνών του Βερολίνου.

Από την γνωστή λεωφόρο Καρλ-Μαρξ του Βερολίνου μπορεί κανείς να δει τον καθεδρικό ναό, το κόκκινο δημαρχείο και τον πύργο της τηλεόρασης. Τα κτίρια της λεωφόρου, κατά πλειοψηφία από τη δεκαετία του ΄50, στόχο είχαν την ανάδειξη των αρχιτεκτονικών επιτευγμάτων της Ανατολικής Γερμανίας. Σήμερα ωστόσο διεξάγεται δημόσια συζήτηση για το μέλλον των ερειπωμένων κτιρίων της.