"Η δημοκρατία και η ελευθερία δεν μπορούν να επιβληθούν με τη βία στο Ιράκ"

Τελικά είναι όντως σκόπιμο να διεξαχθούν τώρα υπ' αυτές τις συνθήκες εκλογές;

"Όχι" απαντά ο Χανς Φον Σπόνεκ, πρώην συντονιστής του ΟΗΕ στο Ιράκ (1998-2000) και υπεύθυνος για το πρόγραμμα του ΟΗΕ 'Πετρέλαιο αντί Τρόφιμα' με 30χρονη εμπειρία στα ΗΕ και τουλάχιστον δεκαετή στο Ιράκ. Ο Γερμανός διπλωμάτης υποστηρίζει ότι η διεξαγωγή εκλογών αυτή τη στιγμή δεν είναι σκόπιμη: "Οι εκλογές δεν έχουν κανένα νόημα, εάν παρατηρήσουμε με νηφαλιότητα την κατάσταση. Αλλά υπάρχουν φυσικά ορισμένες ομάδες στο Ιράκ που θέλουν να διεξαχθούν οπωσδήποτε εκλογές στις 30 Ιανουαρίου. Προσωπικά δεν έχω πεισθεί ακόμη ότι θα γίνουν όντως εκλογές. Ακόμη και αν γίνουν εκλογές, πάλι μόνον ένα μέρος του ιρακινού λαού θα προσέλθει στις κάλπες για πολλούς και διάφορους λόγους."

Για τον φαύλο κύκλο της βίας στο Ιράκ ο Φον Σπόνεκ πιστεύει ότι φέρουν μεγάλη ευθύνη οι κατοχικές δυνάμεις και συγκεκριμένα οι ΗΠΑ:

"Η Ουάσιγκτον οφείλει να αποδεχθεί ότι δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί η δημοκρατία και η ελευθερία σε έναν λαό με τη βία. Εάν αυτό δεν το κατανοεί, τότε έχει κάνει ήδη λάθος στο πρώτο της βήμα."

Στο ερώτημα τί θα έπρεπε να κάνουν αυτή τη στιγμή οι ΗΠΑ; Θα έπρεπε να αποσύρουν κάποιες στρατιωτικές μονάδες, ο έμπειρος διπλωμάτης απαντά πως θα ήταν η ενδεδειγμένη κίνηση:

"Εάν διέθετε η κυβέρνηση Μπους λίγη σοφία, τότε θα μπορούσε να σκεφθεί ότι θα ήταν σκόπιμο να αποσύρει έστω συμβολικά μερικές στρατιωτικές μονάδες. Θα έστελνε έτσι ένα μήνυμα, που θα προκαλούσε αίσθηση. Αλλά νομίζω ότι δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο."

Τέλος στο μεγάλο ερώτημα, εάν υπάρχει κίνδυνος ενός εμφυλίου πολέμου στο Ιράκ μετά τις εκλογές, ο Χανς φον Σπόνεκ υποστηρίζει ότι ο κίνδυνος αυτός είναι μηδαμινός, παρά την έκταση της βίας, και διευκρινίζει το γιατί:

"Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι παρά τις διενέξεις ανάμεσα στους σουνίτες, τους σιίτες και τους Κούρδους όλες αυτές οι ομάδες έζησαν για πάρα πολλά χρόνια μαζί. Η Βαγδάτη είναι η πόλη με τον μεγαλύτερο κουρδικό πληθυσμό στον κόσμο. Ένα εκατομμύριο Κούρδοι ζουν ακόμη σ' αυτήν. Στη δομή της διοίκησης, του στρατού, αλλά και στην οικονομία, στις πόλεις υπήρχαν πάντα μικτές ομάδες που ζούσαν και εργάζονταν πάντα μαζί."