Το Βερολίνο ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ την Επανένωση

Είναι το σήμα κατατεθέν της γερμανικής πρωτεύουσας. Η Πύλη του Βρανδεμβούργου, χτισμένη το 1791, χώριζε την εποχή της διχοτομημένης Γερμανίας το ανατολ. από το δυτικό Βερολίνο. Βρισκόταν λίγο πίσω από την συνοριακή γραμμή στο ανατολικό τμήμα της πόλης και δεν ήταν ελεύθερα προσβάσιμη για τους πολίτες. Μέχρι το φθινόπωρο του 1989 και την Πτώση του Τείχους. Έκτοτε «πλημμυρίζει» καθημερινά από κόσμο.

Μέχρι και το 1989 ήταν τα «κεντρικά κρατητήρια» της ΣΤΑΖΙ. Εκεί κλείνονταν, ανακρίνονταν και βασανίζονταν πολιτικοί κρατούμενοι. Το κτιριακό συγκρότημα με τα ψηλά του τείχη δεν αποτυπωνότσν σε κανέναν χάρτη της εποχής. Έκλεισε μετά την Επανένωση και λίγα χρόνια αργότερα ξανάνοιξε ως χώρος μνήμης.

Επί 28 χρόνια το Τείχος του Βερολίνου χώριζε το ανατολικό από το δυτικό τμήμα. Στην προσπάθειά τους να περάσουν στην άλλη πλευρά των συνόρων, συνολικού μήκους 160 χλμ., είχαν χάσει τη ζωή τους εκατοντάδες άνθρωποι. Η East Side Gallery, το μεγαλύτερο κομμάτι που έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα, ζωγραφίστηκε μετά την Επανένωση από γερμανούς και ξένους καλλιτέχνες.

Ο κολοσσός αυτός ύψους 19 μέτρων από κόκκινο γρανίτη βρισκόταν μεταξύ 1970 και 1991 στο Φρίντριχσχαϊν. Κατά τα επίσημα αποκαλυπτήρια είχαν παραβρεθεί 200.000 άνθρωποι. Στις αρχές του 1990 όμως ο κομμουνισμός και μαζί του και ο Λένιν είχαν μπει πλέον οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Το άγαλμα απομακρύνθηκε. Η πρώην Πλατεία Λένιν έδωσε τη θέση της στην Πλατεία των Ηνωμένων Εθνών.

Το Παλάτι της Δημοκρατίας, που χτίστηκε στη θέση του Ανακτόρου του Βερολίνου, ήταν από το 1976 οπότε και χτίστηκε μέχρι το 1990 το κοινοβούλιο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και το κέντρο εξουσίας της DDR. Μεταξύ 2006 και 2008 γκρεμίστηκε για να δώσει τη θέση του στο Φόρουμ Χούμπολντ.

Τα Intershop ήταν μια αλυσίδα καταστημάτων λιανικής, στα οποία μπορούσε να αγοράσει κανείς προϊόντα όχι με το νόμισμα της DDR, αλλά μόνο με συνάλλαγμα. Τα πρώτα είχαν ανοίξει στον σιδηροδρομικό σταθμό Φριντριχστράσε. Σήμερα το μέρος δεν θυμίζει σε τίποτε εκείνες τις εποχές.

Οι μεταλλικές αυτές μπάλες για να σκαρφαλώνουν τα παιδιά υπήρχαν σχεδόν σε κάθε παιδική χαρά της Ανατολικής Γερμανίας. Υπάρχουν και σήμερα, μόνο που έχει αλλάξει το υλικό για την αποφυγή τραυματισμών: πλέον κατασκευάζονται από χοντρά σχοινιά.

Το 13όροφο Interhotel Metropol επί της Friedrichstraße εγκαινιάστηκε το 1977. Από εδώ πέρασαν πολλοί επιχειρηματίες, διπλωμάτες και διασημότητες. Οι περισσότεροι πολίτες της DDR που δεν είχαν το απαραίτητο συνάλλαγμα, μπορούσαν να το θαυμάσουν μόνο απ΄ έξω. Στη θέση του βρίσκεται σήμερα ξενοδοχείο της αλυσίδας Maritim. Ανοικτό φυσικά για όλους τους επισκέπτες, αλλά όχι για όλα τα πορτοφόλια...

Το «Πολυκατάστημα της Δύσης» (Kaufhaus des Westens ή KaDeWe) είναι το γνωστότερο πολυκατάστημα της Γερμανίας και με 60.000 τ.μ. το δεύτερο σε μέγεθος μετά τα Harrods στο Λονδίνο. Άνοιξε το 1907, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς, την εποχή της διχοτόμησης βρισκόταν στο δυτικό Βερολίνο ενώ σήμερα προσελκύει τουρίστες αλλά και γερά βαλάντια από όλο τον κόσμο.