«Η Κίνα έχει κάνει και θετικά βήματα»

Λίγες μέρες απομένουν μέχρι την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων και σήμερα η φλόγα έφθασε στον προτελευταίο της σταθμό. Μετά από τέσσερις ολόκληρους μήνες και μια διαδρομή 137.000 χλμ. έφθασε στην πόλη Τσέγκντου στην επαρχία Σιτσουάν. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου θεωρούνται οι περισσότερο πολιτικοί αγώνες στην ιστορία του θεσμού κι όσο και αν γίνεται προσπάθεια να κρατηθεί η πολιτική μακριά από τον αθλητισμό δεν είναι εφικτό. Το πώς η πολιτική επηρεάζει τον αθλητισμό περιγράφει και ο βουλευτής των Σοσιαλδημοκρατών Johannes Pflug και πρόεδρος της γερμανοκινεζικής κοινοβουλευτικής επιτροπής:«Οι γερμανοκινεζικές σχέσεις είναι σε γενικές γραμμές όπως και πριν είναι καλές. Υπήρξαν όμως παρεξηγήσεις, μεγάλες παρεξηγήσεις κυρίως πέρυσι αλλά και στις αρχές του χρόνου κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Δαλάι Λάμα και του τρόπου υποδοχής του. Ίσως δεν ενόχλησε τόσο ότι έγινε δεκτός από την κυρία Μέρκελ, όσο το ότι η κυρία Μέρκελ παρέλειψε προηγουμένως να ενημερώσει εγκαίρως την κινεζική πλευρά. Αλλά κατά τη δεύτερη επίσκεψη του Δαλάι Λάμα και την υποδοχή του από την υπουργό Βίκτσορεκ Τσόιλ, η κινεζική πλευρά έκανε σαφές ότι δεν είχε πρόθεση να ανεβάσει τους τόνους. Για αυτό λέω πως οι γερμανοκινεζικές σχέσεις είναι σε καλό επίπεδο, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά.»

Να συμφιλιωθούμε με τα αυταρχικά καθεστώτα;

Το τελευταίο διάστημα υπάρχει ένας βομβαρδισμός ειδήσεων σχετικά με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα. Ειδήσεις για την καταπάτηση των θρησκευτικών ελευθεριών, τον περιορισμό της ελευθεροτυπίας, τα προσκόμματα σε διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Παρόλα αυτά ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Φρανκ Βάλτερ Στάινμάγερ κάνει λόγο συχνά για επαναξιολόγηση του κόσμου. Εννοεί ίσως πως θα πρέπει να βρεθεί ένα modus vivendi και με αυταρχικά καθεστώτα; Ο Johannes Pflug απαντά:«Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 204 κράτη στον πλανήτη. Και αν θέσουμε πολύ αυστηρά κριτήρια μόλις τα 40 ίσως να πλοιρούν την εικόνα που έχουμε εμείς για τη δημοκρατία. Τα υπόλοιπα 160 δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που εμείς θεωρούμε δημοκρατία. Θα πρέπει να δει κανείς πως από το 2001 έχουν γίνει μια σειρά από αλλαγές. Δεν είναι αλήθεια αυτό που συχνά ακούγεται ή γράφεται το τελευταίο διάστημα ότι δεν έχει γίνει τίποτα. Υπήρξαν μια σειρά από νομικές μεταρρυθμίσεις. Το 2004 μάλιστα η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συμπεριελήφθη και στο σύνταγμα.»

Ο κ.Pflug παραδέχεται πάντως πως η Κίνα είναι ένα αυταρχικό καθεστώς και πως το κόμμα συνεχίζει να παίζει τον κυρίαρχο ρόλο. Υπενθυμίζει πάντως πως είναι ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και ένας σημαντικός στρατηγικός εταίρος και καταλήγει: «Η Κίνα είναι ένα αυταρχικό κράτος αλλά η Κίνα αντιπαρατίθεται και με τα συμφέροντα άλλων κρατών και το πιστεύω ακράδαντα πως θα συμπεριφερθεί με έναν πολύ υπεύθυνο τρόπο.»