1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Η Κίνα στηρίζει τους Βιρμανούς στρατηγούς ως εγγυητές της σταθερότητας

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου27 Σεπτεμβρίου 2007

Στην Μιανμάρ, όπως μετονομάστηκε η Βιρμανία το 1989, φαίνεται να αναπτύσσεται αιφνιδίως με πρωτοπορία τους μοναχούς ένα ρωμαλέο δημοκρατικό κίνημα.

https://p.dw.com/p/BkMu
Εικόνα: AP

Ασφαλώς τo στρατιωτικό καθεστώς θα κάνει τα πάντα για να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη. Από χθες άρχισε την επίθεσή του και συντονισμένα συλλαμβάνει και τρομοκρατεί εκατοντάδες μοναχούς. Η Δύση φαίνεται διατεθειμένη να στηρίξει το δημοκρατικό κίνημα, αλλά αδυνατεί να κινητοποιηθεί ουσιαστικά εναντίον της στρατιωτικής χούντας, διότι η Κίνα και η Ινδία δεν συμφωνούν με την σκλήρυνση της στάσης της διεθνούς κοινότητας.

Η Μιανμάρ κατατάσσεται από τις ΗΠΑ στα κράτη - παρίες, πνίγεται στη διαφθορά και ο λαός της εδώ και χρόνια πλήττεται από το οικονομικό εμπάργκο της διεθνούς κοινότητας, που επιδιώκει έτσι να πλήξει την στρατιωτική χούντα, που κυβερνά από το 1962. Οι μόνες χώρες με τις οποίες διατηρεί επαφές το καθεστώς της Μιανμάρ είναι η Κίνα και η Ινδία. Ήδη από χθες έχει ζητηθεί η παρέμβαση της Κίνας, η οποία θεωρείται ο έμπιστος σύμμαχος και ο ισχυρός οικονομικός εταίρος του καθεστώτος.

Ο Γερμανός Μάρκο Μπίντε, από το Ινστιτούτο Ασιατικών Σπουδών του Αμβούργου, εκτιμά ότι οι δηλώσεις των Κινέζων ‘περί μη ανάμειξης’ και ‘περί εθνικής συμφιλίωσης’ φωτογραφίζουν απλώς τον ανταγωνισμό Κίνας και Ινδίας στην περιοχή: «όντως διεξάγεται αγώνας δρόμου για την επιρροή στην Μιανμάρ. Τα τελευταία χρόνια Ινδοί και Κινέζοι διπλωμάτες ενίσχυσαν τις επαφές τους με το στρατιωτικό καθεστώς με στόχο την κατάκτηση της επιρροής στην Νοτιοανατολική Ασία. Για την Ινδία η Μιανμάρ είναι η πύλη προς την Νοτιοανατολική Ασία έτσι προσπαθεί πάντα να εμφανίζεται ως ο αντίποδας της Κίνας.»

Σημαίνει άραγε αυτό ότι οι Κινέζοι θα επιδιώξουν να παρέμβουν υπέρ μιας εξομάλυνσης της κατάστασης στην κατεύθυνση της παράδοσης της εξουσίας των στρατηγών στους πολιτικούς; Ο Γερμανός ειδικός δεν αποκλείει αυτό το ενδεχόμενο με δεδομένες τις διεθνείς πιέσεις, την διεξαγωγή των επόμενων Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο και ασφαλώς λαμβάνοντας υπ’ όψιν το γεγονός ότι το καθεστώς της Μιανμάρ εκτιμά ιδιαιτέρως τον μεγάλο σύμμαχο. Επισημαίνει όμως ότι ο βασικός και ισχυρός σύμμαχος της Μιανμάρ, η Κίνα, έχει περισσότερους λόγους για να επιδιώκει την καλή γειτονία και τις στενές διμερείς σχέσεις με το καθεστώς: «δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η Κίνα με την Μιανμάρ είναι όμορες χώρες με εκτεταμένα σύνορα. Δηλαδή οι όποιες εξελίξεις στην Μιανμάρ έχουν άμεσες επιπτώσεις στην κινεζική επαρχία Γιουνιάν. Επομένως ύψιστη κινεζική αρχή όσον αφορά την Μιανμάρ είναι η σταθερότητα στην γείτονα χώρα, χωρίς ταραχές και προβλήματα. Εκτιμώ μάλιστα ότι αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος που η Κίνα δεν ασκεί τώρα ουσιαστικές πιέσεις στο καθεστώς των στρατηγών, επειδή για την κινεζική ηγεσία οι στρατηγοί συνιστούν εχέγγυο σταθερότητας στην Μιανμάρ.»