Οι τελευταίοι ανθρακωρύχοι της Νορβηγίας

Οι τάρανδοι ξαπλώνουν κάτω από ένα παροπλισμένο τελεφερίκ που χρησιμοποιείται για εξόρυξη στο Λονγκιαρμπίεν. Για περισσότερο από 100 χρόνια οι άνθρωποι έρχονται για να δουλέψουν στο απομακρυσμένο Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ που βρίσκεται στον Αρκτικό Ωκεανό. Μια μακρά παράδοση που πρόκειται να τελειώσει σύντομα.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να σκεφτούν ποια θα είναι η επόμενη τους κίνηση όταν κλείσει και το τελευταίο ορυχείο το 2025. Οι εγκαταστάσεις θα αποσυναρμολογηθούν ενώ το ορυχείο 7 υπάρχει μόνο επειδή προμηθεύει με καύσιμα τον σταθμό παραγωγής ενέργειας στο Λονγκιαρμπίεν παρέχοντας ηλεκτρισμό και θερμότητα στον μικρό οικισμό των 2.500 χιλιάδων κατοίκων.

Ο ανθρακωρύχος Τζόνι Σάντβολ εν ώρα διαλείμματος. Η Νορβηγία αποτελεί ένα από τα μέρη της γης με την ταχύτερη άνοδο της θερμοκρασίας. Ο Σάντβολ λέει πως θα ήθελε οι άνθρωποι να γνωρίζουν περισσότερα για τον άνθρακα και τις χρήσεις του προτού κλείσει το ορυχείο.

Αυτοί οι σταυροί, ο καθένας από τους οποίους αντιπροσωπεύει έναν νεκρό ανθρακωρύχο, υποδηλώνουν πως αυτή η δουλειά δεν είναι μόνο χρήσιμη αλλά και επικίνδυνη. Από την ίδρυση του νεκροταφείου το 1917, τουλάχιστον 124 άτομα έχουν πεθάνει εν ώρα εργασίας. Το μέρος θεωρείται επικίνδυνη ζώνη λόγω του υψηλού κινδύνου χιονοστιβάδων.

Με τη βοήθεια λαμπτήρων μπορεί κανείς να δει προς τα κάτω το ατελείωτο φρεάτιο του ορυχείου. Η θερμοκρασία είναι σχεδόν υπό το μηδέν. Το 2020 μετά από ένα κύμα καύσωνα το ορυχείο πλημμύρισε λόγω του λιωμένου νερού από τον παγετώνα. Μέχρι στιγμής δεν έχει αποφασιστεί ποια φιλική προς το κλίμα ανανεώσιμη πηγή ενέργειας θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των κατοίκων του Λονγκιαρμπίεν στο μέλλον.

Σε μια αίθουσα οι ανθρακωρύχοι κάνουν το διάλειμμά τους. Όταν κλείσει οριστικά το ορυχείο οι 55 εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους. Θα διατηρηθεί μόνο το ανθρακωρυχείο της ρωσικής εταιρείας Trust Arctikugol. Η Ρωσία το χρησιμοποιεί για να διασφαλίσει τα δικαιώματά της βάσει της Συνθήκης της Σπιτσβέργης.

Σε ένα καφέ συναντώνται τακτικά οι εν ενεργεία και μη ανθρακωρύχοι. Το γεγονός ότι είναι οι τελευταίοι ανθρακωρύχοι στη Νορβηγία στεναχωρεί πολλούς από αυτούς. Είναι μια δεμένη ομάδα όπου ο ένας εμπιστεύεται τη ζωή και την ασφάλειά του στον άλλο καθημερινά. Η περηφάνια για τη σκληρή δουλειά τους είναι ορατή αλλά το επαγγελματικό τους μέλλον αβέβαιο.