آیا مهاجران در آلمان به پولیس زن بی احترامی می کنند؟

تانیا کمبوری، پولیس زن از شهر بوخوم آلمان در یکی از مصاحبه های بی شماری که او در این روزها با رسانه ها انجام می دهد، می گوید که توهین هایی مانند «زن بدکاره»، لگد زدن و تِله کردن بخشی از زندگی روزمره کاری اش شده است.

خانم کمبوری می گوید که به او به عنوان پولیس زن احترام گذاشته نمی شود، به سوی او تف می کنند و آزارش می دهند.

این خانم پولیس در کتاب اش «آلمان در زیر نور آبی (موتر پولیس)– درخواست اضطراری یک پولیس زن» می گوید که قدرت اجرایی حکومت در حال از بین رفتن و خشونت در برابر پولیس در حال افزایش است.

نویسنده یونانی تبار این کتاب می گوید که مهاجران مسلمان عامل بخش اعظم اقدامات خشونت آمیز هستند.

آیا این فقط برداشت یک خانم پولیس است که با حساسیت ویژه ای با مساله برخورد می کند و یا واقعا روند نگران کننده ای است که می تواند پایه های جامعه را متزلزل سازد؟

تحلیل انتقادی کتاب توسط کارشناسان

بنیاد تحقیقاتی جرم شناسی در ایالت نیدرزاکسن آلمان در سال 2012 درباره خشونت علیه ماموران پولیس تحقیق کرده بود. 18443 مامور پولیس در این مورد اطلاعات داده بودند. براساس تجربیات آن ها خشونت از سوی مردان جوان از خانواده های مسلمان و مهاجر تا اندازه ای شدیدتر بوده است. در لیست اشکال مختلف حملات به پولیس اعمالی همچون توهین، فریاد و نعره کشی، در تنگنا گذاشتن، لگد زدن، حمله با چاقو و ضربه زدن درج شده است.

ماموران زن پولیس به مسئولان این کار تحقیقاتی گفتند که به آن ها احترام کمتری گذاشته می شود، اما در مقایسه با همکاران مردشان کمتر به آن ها حمله می شود. این ها اظهاراتی هستند که احتمالا تانیا کمبوری هم با آن ها موافقت می کند.

در یک کار تحقیقاتی بنیاد ماکس پلانک در بخش جرم شناسی ثابت می شود که به خصوص جوانان ترک تبار اصولاً اعتماد بالایی به پولیس آلمان دارند و به این دلیل کار کمتر به درگیری های فیزیکی با ماموران می رسد.

ورنر شیفاور، محقق در بخش مهاجرت می گوید: «اکثریت مسلمانان آلمانی با خشونت مخالف هستند». حقایق بسیاری می تواند این ادعا را ثابت کند.

کلاوس باده، یک محقق دیگر مهاجرت هم به این نتیجه می رسد که «روند ادغام بسیار بهتر از تصوراتی که راجع به آن در جامعه حاکم است، پیش می رود».

محققات پیوسته به این مساله پرداخته اند که همراه با مهاجرت رو به افزایش تا چه اندازه موارد درگیری با پولیس افزایش می یابد.

رفتار مهاجران در برابر پولیس، خطری اساسی برای جامعه؟

کریستیان والبورگ، جرم شناس آلمانی از سال 2002 به بعد یک گروه از نوجوانان را که آن زمان 13 سال داشتند و در شهر دویسبورگ آلمان زندگی می کنند، همراهی کرده و در مورد موارد تبهکاری و برخورد آن ها با پولیس در این دوره زمانی تحقیق می کند.

او در مصاحبه با دویچه وله گفت: «ما در نسل دوم و سوم کارگران مهمان شاهد افزایش تبهکاری و خشونت بودیم. اما این روند براساس همه منابع اطلاعاتی در دسترس، در حال حاضر به طور واضح در حال کاهش است».

والبورگ در ادامه گفت که هرچند 20 درصد از جوانان در شهر دویسبورگ ترک تبار هستند، اما تفاوت قابل توجهی در میان جوانان مسلمان با هم سنان شان وجود ندارد.

به گفته کریستیان والبورگ پنج تا شش درصد تبهکاران جوان از خانواده های مهاجر به پولیس بی احترامی می کنند و این ارقام در میان شهروندان آلمانی نیز به همان اندازه است.

محققان مهاجرت با او در این زمینه موافق هستند. اما آن ها به این اشاره می کنند که در خانواده هایی که ارزش های سنتی و ریشه دار آن جا حاکم است، در صورتی که پیوندهای اجتماعی به اندازه کافی مستحکم نباشد و رابطه کاری باثباتی وجود نداشته باشد، همیشه مشکلاتی ایجاد می شود. آن ها می گویند که تحصیل و ادغام در جامعه مانند گذشته از عوامل کلیدی برای مبارزه با رفتارهایی هستند که تانیا کمبوری در کتابش از آن ها انتقاد کرده است.

بحث و گفتگو برای مبارزه با این وضعیت

در تمام اداره های ایالت نورد راین وستفالن که پرنفوس ترین ایالت آلمان فدرال است از سال 2004 ماموران ویژه ای به کار مشغول هستند که وظیفه شان ارتباط نزدیک با نهادهای مسلمانان و مساجد می باشد.

یکی از این ماموران یورگن کیش کمپر نام دارد. او طی 20 سال انجام وظیفه به عنوان پولیس گزمه موقعیت های بحرانی را که تانیا کمبوری در کتابش به تصویر می کشد، تجربه کرده است.

اما کیش کمپر در گفتگو با دویچه وله این را روشن می سازد که «ما منازعه با پولیس را وابسته به مذهب نمی دانیم». او می گوید که بیشتر همکاری ها با پولیس به خوبی جریان داشته است.

او نمی خواهد درباره مهاجران مسلمان یک حکم عمومی بدهد و می گوید که چنین اقدامی در مغایرت با تجربیاتش قرار دارد. کیش کمپر می گوید که سال ها پیش زمانی که مهاجران آلمانی تبار از روسیه و جمهوری های سابق شوروی به آلمان می آمدند، تجربه رفتار غیرمحترمانه آنها را داشته است و در حال حاضر در میان لبنانی ها نیز این گونه رفتار دیده می شود، این در حالی است که 40 درصد از آن ها مسلمان نیستند.

همه کارشناسانی که دویچه وله با آن ها راجع به کتاب تانیا کمبوری صحبت کرده است، می گویند که تجربیات این خانم پولیس از بوخوم فقط بخشی از حقیقت است که به طور کلی این قدر پیچیده و بغرنج است که امکان نتیجه گیری پایانی در این زمینه و یا ارزیابی منفی برای آینده وجود ندارد.