اتحادیه اروپا و افریقا: آموزش در برابر مهاجرت

ناتالیا امبیزیمو پیس می گوید: "در کمپ پناهجویان ما در اوگاندا اگر هم یک صنف درسی دایر شود، در زیر خیمه ها و یا در زیر درختان است. در اینجا مکاتب کافی وجود ندارد". ناتالیا چهار سال پیش با خانواده اش از جنگ های داخلی در جنوب سودان به کشور همسایه اوگاندا رفت. این دختر 20 ساله می گوید: "از آن به بعد من دیگر هرگز به مکتب نرفته ام". او امیدوار است که بتواند به درس و تحصیل خود ادامه دهد. ناتالیا در بروکسل در برابر نمایندگان عالی رتبه اتحادیه اروپا و سازمان ملل صحبت می کند. او می خواهد صدایی برای شنیدن مشکلات نسل اش باشد.

آموزش به عنوان یک راه حل
ناتالیا می گوید: "آموزش چیزی است که اکثریت ما به آن نیاز داریم". به قول وی حتی اگر یک ساعت درسی دایر هم شود، بسیاری از اطفال و نوجوانان نمی توانند در آن شرکت کنند چرا که طور مثال مجبورند برای خانواده هایشان دنبال آب بروند. محمد ملیک فال از صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد "یونیسف" این گفته را تایید می کند. او می گوید متاسفانه وضعیت تنها در اوگاندا چنین نیست، بلکه این مشکل به خصوص در کشور خودش نایجریا به وضاحت مشهود است.
او می افزاید: "تنها در نایجریا ده میلیون طفل به مکتب نمی روند. این رقم یک پنجم کودکان جهان است که دسترسی به آموزش ندارند". در نایجریا مانند اوگاندا درگیری های خشونت آمیز داخلی کودکان را از رفتن به مکتب باز می دارد. فال گفت: "در شمال ما با گروه تروریستی بوکوحرام با مشکلات زیادی مواجه هستیم".
فال در ادامه می گوید: "دختران در سنین بسیار کم مجبور به ازدواج می شوند. در بیست سالگی آنها حتی پنج یا شش طفل دارند". با این کار آنها فرصت های آموزشی را از دست می دهند. همچنان تغییرات اقلیمی و پیامدهای طبیعی ناشی از آن به طور مثال خشکسالی، نیز از دیگر مشکلات است. فال به خصوص از انکشافات در سال های آینده نگران است. براساس پیش بینی های سازمان ملل متحد شمار ساکنان نایجریا تا سال ۲۰۵۰ به ۴۰۰ میلیون نفر خواهد رسید. تا سال ۲۱۰۰ در سراسر افریقا بیش از چهار میلیارد نفر زندگی خواهند کرد. تقریبا ۵۰ درصد افریقایی ها زیر ۱۵ سال خواهند بود. فال هشدار می دهد که در این رابطه باید اقدامات عاجل روی دست گرفته شود.

ایجاد کار به جای فرار و مهاجرت
کریستوس استیلیانیدس، کمیسار اتحادیه اروپا در گفتگویی با دویچه وله گفت: "این کاملا دقیق است که اطفال در افریقا باید دسترسی به آموزش داشته باشند". استیلیانیدس مسئول کمک های انکشافی اتحادیه اروپا است. این سیاستمدار گفت: "تنها با آموزش می توان به جوانان نشان داد که آنها در افریقا یک دورنما دارند و یک روزنه امیدی برای آنها و خانواده هایشان وجود دارد." بنا براین اکنون او بودجه برای آموزش را تا هشت برابر افزایش داده است. اما به قول این کمیسار می گوید با وجود آن هم، این هنوز کافی نیست.
سیسیله کینگه می داند که نداشتن شانس برای جوانان در افریقا چه پیامدی می داشته باشد. او وزیر ادغام ایتالیا و مسئول هزاران مهاجری بود که سالانه از مسیر بحیره مدیترانه به ایتالیا می آمدند. اکنون او به عنوان عضو پارلمان اروپا مسئول همکاری با افریقاست. خانم کینگه می گوید: "جوانان افریقا را ترک می کنند چرا که آنها به خاطر مشکلات سیاسی، حقوقی و اقتصادی چشم اندازی برای آینده نمی بینند".
به گفته کینگه بایددر برابر علل مهاجرت درسطوح مختلفی مبارزه صورت بگیرد و جوانان باید شانس کار در مناطق محلی را به دست آورند. او می افزاید که شرکت های بزرگ اروپایی که در اینجا فعال هستند، باید فرصت های بیشتر شغلی برای جوانان افریقایی ایجاد کنند، و برای کسانی که هیچ آینده یی در افریقا ندارند باید راه های قانونی و امن برای سفر به اروپا مهیا شود تا مهاجران کمتری در بحیره مدیترانه بمیرند.

"افریقا باید مسئولیت بپذیرد"
کینگه امیدوار است که نشست آتی سران اروپایی و افریقایی نتایج مشخصی در پی داشته باشد تا شمار کمتری از مردم در رؤیای رسیدن به اروپا جان هایشان را به خطر بیاندازند. اما او در این رابطه مطمئن نیست. کینگه راه حل این مشکل را تنها وظیفه اروپا نمی داند. او می گوید: "ما به نقطه ای رسیده ایم که افریقا نیز باید مسئولیت پذیر باشد و روی آن کار کند". طور مثال او از مبارزه با دیکتاتورها سخن می گوید. به گفته کینگه اما اروپا نیز نباید افریقا را تنها بگذارد.