استفاده از اندام اعدامی ها برای پیوند عضو در چین

جان کام، رییس «بنیاد دوی هوا» که یک سازمان امریکایی حقوق بشر است، می گوید که آمار رسمی اعدام ها در چین مانند یک راز دولتی حفظ می شود. با این وجود، کارشناسان و دانشمندان بعضی وقت ها موفق می شوند که این پرده را تا اندازه ای کنار زنند. کام به دویچه وله گفت: «آن ها (کارشناسان امور چین) برآورد می کنند که در سال 2011 حدود چهار هزار تن در چین اعدام شده اند».

گروه های حامی حقوق بشر از این می ترسند که شمار واقعی اعدام ها از این بالاتر باشد. همچنین در مورد استفاده از اعضای بدن آن ها که اقدامی رایج اما مناقشه برانگیز است، آمار دقیقی وجود ندارد.

روزانا رایز، از سازمان عفو بین الملل در این باره گفت: «در چین اعضای بدن اعدامی ها منبع اصلی پیوند اعضای بدن هستند. در این میان، مقام های دولتی این کشور به طور مثال معاون وزارت صحت می گوید که این راه حل در درازمدت قابل قبول نیست».

مانع فرهنگی بر سر راه اهدای عضو

نخستین موارد پیوند عضو در اوایل سال های 1970 انجام شدند. در آن سال ها نیز بیشتر از اعضای بدن زندانیان اعدام شده استفاده می شد. در آن زمان هم به سختی می شد یک چینی را پیدا کرد که آمادگی خود را به اهدای عضو بدن پس از مرگ اعلام کند و امروز نیز در این طرز فکر تغییر چندانی ایجاد نشده است. به نظر بسیاری از چینی ها، این مفکوره نامعقول است.

جان کام، فعال حقوق بشر و کارشناس امور چین، دلیل چنین نگرشی را تابوی فرهنگی می داند: «مردم چین تصور می کنند که پس از مرگ وارد دنیای جدیدی می شوند و در آن زمان باید اندام های بدن شان کامل باشد. به این دلیل میزان اهدای عضو بسیار ناچیز است». به این دلیل است که در چین استفاده از اعضای بدن اعدامی ها برای پیوند عضو رایج شده است.

رابطه اعدام و استفاده از اعضای بدن

حکومت چین پنج سال پیش به مشکلات اخلاقی استفاده از اعضای بدن اعدام شدگان اشاره کرد. از آن زمان، زندانیان به طور رسمی تنها اجازه دارند، اندام های خود را به نزدیک ترین اقارب شان اهدا کنند. اما تصویب این قانون بر واقعیت تقریبا هیچگونه تاثیری نگذاشته است.

گزارش های رسانه های گروهی بین المللی نشان می دهد که سالانه تقریبا 10 هزار مورد پیوند عضو در چین انجام می شود. براساس گزارش ها، تقریبا 7 هزار از این اندام ها برگرفته از زندانیان اعدامی هستند. روزانا رایز، از عفو بین الملل می گوید: «به صورت همزمان از چندین عضو یک جسد استفاده می شود».

بیشتر موارد اعدام در چین در موترهای ویژه این کار و با آمپول مرگ انجام می شوند. این وسایل نقلیه قسما در برابر شفاخانه ها انتظار می کشند. به این ترتیب دسترسی سریع به اندام ها تضمین می شود. گروه های حمایت از حقوق بشر به این دلیل گمان می کنند که در چین تجارت عضو بدن رایج می باشد.

رسانه های بین المللی می گویند که حدود 1.5 میلیون چینی در انتظار اهدای عضو بدن به سر می برند. تجارت اندام انسانی گرچه رسما ممنوع است، اما کارشناسان مانند جان کام، از «بنیاد دوی هوا» فکر می کنند که این تجارت را چینی ها در جنوب شرق آسیا سازمان دهی می کنند.

نسل جوان چین، آماده اهدای عضو

اکنون حکومت چین اعلام کرده است که استفاده از اعضای بدن اعدامی ها برای پیوند عضو تا 2015 به پایان می رسد. اما برای تامین نیاز بیمارانی که به اعضای جدید بدن نیاز دارند، دولت باید مردم را به اهدای عضو تشویق کند. باید شبکه ای برای پیوند عضو ایجاد شود که شهروندان چینی را از روند و چگونگی آن آگاه می سازد.

بیشتر چینی ها خبر ندارند که کجا و چگونه می توانند برای اهدای عضو، ثبت نام کنند. اما آمادگی برای انجام چنین کاری در سطح جامعه وجود دارد. چنانچه یک باشنده پکینگ، که حدود 30 سال دارد، به دویچه وله می گوید: «اهدای عضو برای من غیرقابل تصور نیست. من می دانم که به این ترتیب نه تنها به یک فرد، بلکه به یک خانواده کمک می کنم».

او گفت که حکومت باید بیشتر برای اهدای عضو تبلیغ کند و مردم را به انجام آن تشویق نماید: «به ویژه ما جوان ها آماده به اهدای عضو هستیم. همه ما مانند مسن تر ها فکر نمی کنیم که می گویند، بعد از مرگ باید اعضای بدن مان کامل و دست نخورده باشند».