بارتیلس:« استخراج ذغال نباید به قیمت جان انسان ها تمام شود»
۱۳۹۳ اردیبهشت ۲۴, چهارشنبهدویچه وله:در سانحۀ معدن در شهر سومای ترکیه بیشتر از 200 معدنچی جان باختند. دلیل این حادثه انفجار یک ترانسفارمر گفته شده است. آیا چنین چیزی یک خطر همیشگی در یک معدن است؟
بارتیلس:در واقعیت این یک خطر است که در معادن همیشه وجود دارد، و از همینرو وسایل برقی در زیر زمین باید از انفجار محفوظ ساخته شوند و برای اینکار باید اساساً تدابیر پیشگرانه وجود داشته باشد.
دویچه وله:در هنگام آتش سوزی در زیر زمین چه خطرات ویژه وجود دارد؟
بارتیلس:آکسیجن از بین می رود و نمی تواند جاگزینی داشته باشد. این می تواند تنفس را مشکل بسازد. انفجار ها نیز، مثل آتش سوزی در یک اتاق بسته در روی زمین، خطر بزرگی اند. اما در وضعیت موجود کارگران معدن در عمق 2 کیلومتری زمین قرار دارند و امکان فرار به بیرون را ندارند.
دویچه وله:با معدنچیانی که در آن اعماق گیر مانده، چگونه تماس برقرار می شود؟
بارتیلس:از طریق کیبل های تلفون که از روی زمین به تأسیسات زیر زمین کشیده شده اند. اما نمی دانم که هم اکنون این تماس تا چه حدی برقرار شده می تواند.
دویچه وله:آیا در آن معدن جا ها و یا اتاق های محافظتی برای کارگران وجود دارند؟
بارتیلس:در زیر زمین باید جا های امن وجود داشته باشد که در صورت وقوع انفجار، کارگران به آن پناه ببرند. اما در حال حاضر گفته نمی توانم که در معدن سوما چنین امکاناتی وجود دارد، یانه. هنوز بسیار زود است که بتوانیم ازینجا روی سانحۀ معدن سوما تحقیق کنیم. مسلماً این کار باید هرچه عاجل تر صورت بگیرد. اصلاً بهتر می بود که اگر تدابیر ایمنی در این معدن، قبل از این سانحه کنترول می شد. در قضیۀ کنونی بحث همکاران ترکی ما تا پارلمان رسید و در آنجا با موانع روبرو شد.
دویچه وله:گفته می شود که معیار های ایمنی در معدن سانحه دیده بسیار خراب اند. آیا این در معادن ترکیه یک امر معمولی است؟
بارتیلس:معیار های ایمنی در آنجا و به ویژه عمل کردن مطابق با این معیارها نسبت به معیار های ایمنی در معادن ذغال سنگ آلمان و یا معان دیگر جهان که در آن ما استخراج می کنیم، از هم بسیار فاصله دارند. نقایص در تدابیر ایمنی متأسفانه یک مشخصۀ معادن ترکیه است.
دویچه وله:آیا شما اطلاعات دقیق در مورد شرایط معدن سوما در دست دارید؟
بارتیلس:میشائيل فاسیلیادیس رئیس اتحادیۀ صنفی ما با رئیس اتحادیۀ صنفی آنجا در تماس است تا دقیقاً روی این مسایل حرف بزند. این تماس به ویژه به خاطری صورت می گیرد که ما چگونه بتوانیم کمک کنیم و در وضعیت کنونی چه کار های مشخصی صورت گرفته می تواند. گام بعدی تحقیقات روی عوامل این سانحه خواهد بود و دقیقاً به همین سوأل های شما پاسخ داده خواهد شد، طور مثال در رابطه با تجهیزات ایمنی و آموزش مسلکی معدنچیان. مسأله تنها بر سر مسایل تخنیکی نه، بلکه بر سر درک اساسی امنیت است. امنیت و بهره برداری دو روی یک سکه اند. نباید استخراج ذغال به قیمت جان انسان ها تمام شود.
سفرم به شهر زونگولداغ ترکیه در کنار بحیرۀ سیاه را به یاد دارم که در معدن آن جا در سال 1992 بزرگترین سانحه در تأریخ آن کشور رخ داده بود. در آن جا یک لوحۀ بزرگ یادبود وجود دارد که به روی آن نام قربانیان آن سانحه نوشته شده است، همان گونه که ما برای قربانیان جنگ داریم. اما متأسفانه این ارجگذاری به آن قربانیان سبب آن نشده است که اقدامات کافی برای جلوگیری از همچو حوادث در آینده صورت بگیرد. نباید با چنین یک نارسایی عادت کرد که انسان ها در معادن جان بدهند، به جای اینکه همه تلاش ها باید در جهت جلوگیری از وقایع ناگوار در آینده صورت بگیرد.
دویچه وله:آیا تدابیر مشخصی برای کمک از جانب آلمان وجود دارد؟
بارتیلس:ما در حال حاضر با همکاران ترکی خود در تماس هستیم که در پهلوی کمک های مادی، که یک امر مسلم است، چه امکانات مشخص دیگری را می توانیم بکار ببندیم. سؤال دیگر این است که تا چه حدی یک همکاری تخنیکی با کانسرن استخراج ذغال سنگ در شهر هرنه آلمان وجود دارد. در این رابطه هنوز چیز دقیقی گفته نمی توانم.