برندگان جایزه صلح نوبل در ده سال اخیر به روایت تصویر

آبی احمد، نخست وزیر اتیوپیا به دلیل تلاش هایش برای صلح و همکاری بین المللی و به ویژه به خاطر ابتکار قاطعانه اش برای حل منازعه مرزی با کشور همسایه‌اش اریتریا مستحق این جایزه شناخته شد. اتیوپیا و اریتریا بعد از سال‌ها خصومت در ماه جولای ۲۰۱۸ مناسبات شان را از سر گرفتند.

دنیس موک‌وگه از کانگو و نادیه مراد از عراق به دلیل فعالیت هایشان علیه کاربرد خشونت های جنسی به عنوان سلاحی در جنگ ها و درگیری های مسلحانه مستحق دریافت این جایزه شناخته شدند. نادیه مراد، سفیر ویژه سازمان ملل خودش در جریان حملات داعش در عراق از سوی این گروه به عنوان برده جنسی مورد خشونت قرار گرفته بود، و دنیس موک‌وگه داکتر بیماری‌های زنانه در کانگو است.

کارزار بین المللی محو سلاح های هسته یی (Ican) به دلیل تلاش هایش برای جلب توجهات بین المللی به عواقب فاجعه بار استفاده از سلاح های هسته یی و همچنان تلاش هایی که برای رسیدن به پیمان هایی برای ممنوعیت سلاح اتومی داشت، مستحق این جایزه شد.

خوان مانوئل سانتوس، رئیس جمهور کلمبیا به دلیل تلاش هایش برای ختم جنگ داخلی بیش از ۵۰ ساله در این کشور متسحق این جایزه شناخته شد. پس از مذاکرات چهار ساله میان حکومت و شورشیان، رئیس جمهور خوان مانوئل سانتوس و تیمولیون خیمِنِز رهبر چریک‌های فارک (نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا) یک پیمان صلح را به امضا رساندند.

هیئت چهارگانه دیالوگ ملی تونس به خاطر سهم قاطعانه شان در ایجاد دموکراسی کثرت‌گرا در تونس بعد از انقلاب موسوم به بهار عربی در سال ۲۰۱۱ مستحق این جایزه شد. این هیئت چهارگانه شامل اتحادیه عمومی کارگران تونس، کنفدراسیون صنعتی تونس، لیگ حقوق بشر تونس و اتحادیه ملی حقوقدادان این کشور است.

ملاله یوسفزی از پاکستان و کایلاش ساتیارتی از هندوستان مشترکا به دلیل مبارزات شان در برابر فشارها بر کودکان و نوجوانان و همچنان تلاش ها در راستای تقویت حقوق کودکان و حق تعلیم و تربیه آنها برنده این جایزه شدند. ملاله به دلیل تلاش‌هایش در راستای تعلیم کودکان از سوی طالبان هدف قرار گرفته و زخمی شده بود.

سازمان منع استفاده از اسلحه کیمیایی (OPCW) مستقر در شهر لاهه هالند به دلیل تلاش‌های گسترده اش برای از بین بردن سلاح های کشتار جمعی، جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.

اتحادیه اروپا به دلیل این که در بیش از شش دهه پیش‌آهنگ صلح، دموکراسی و حقوق بشر در اروپا بوده، مستحق این جایزه شناخته شد. به این ترتیب کمیته نوبل از خدمات اتحادیه اروپا برای پیشبرد دموکراسی و صلح تقدیر کرد.

الن جانسون سیرلیف، لیما گبووی هر دو از لایبریا و همچنان توکل کرمان از یمن به دلیل مبارزات بدون خشونت در راستای تقویت و ارتقای حقوق زنان مستحق این جایزه شناخته شدند.

لیو شیائو منتقد حکومت چین به دلیل مبارزه عاری از خشونت برای حقوق بشر در کشورش برنده جایزه صلح نوبل شد.