حکومت: ۲۰ شبکه قاچاق انسان متلاشی شده است

افغانستان به دلیل جنگ و ناامنی یکی از کشورهایی است که بیشترین پناهجو را دارد. بیشتر پناهجویان در نتیجه تشویق و ترغیب شبکه‌های قاجاق انسان از راه‌های غیرقانونی وارد کشورهای دیگر می‌شوند.

در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ ده‌ها هزار افغان کشورشان را ترک کردند و برای یافتن مکان امن زندگی به کشورهای دیگر از جمله اروپا مهاجرت کردند.

بیشتر افغان‌ها از راه‌های غیرقانونی کشورشان را ترک و خواستار پناهندگی در کشورهای دیگر شدند. تمایل روزافزون جوانان به ترک کشورشان سبب شد تا شبکه‌های قاچاق انسان در افغانستان فعال شوند. مقام‌های حکومت افغانستان می‌گویند که این شبکه‌ها بیشتر در ولایات مرزی مانند هرات، نیمروز و کندز تمرکز کرده‌اند.

عبدالوحید هدایت رییس کمیسیون مبارزه با قاچاق انسان روز یکشنبه در مراسمی که زیر عنوان "مبارزه با قاچاق انسان" برگزار شده بود گفت: «بیشتر از ۲۰ شبکه قاچاق انسان در سال گذشته متلاشی شده ‌و کسانی که در این عرصه فعال بودند، بازداشت شده‌اند.»

قانون مبارزه با قاچاق انسان

حکومت افغانستان در سال ۱۳۹۵ کار برسر قانون مبارزه با قاچاق انسان را آغاز کرد. پیش از آن افغانستان در این زمینه هیچ قانونی نداشت و پولیس به دلیل نبود چنین قانونی نمی‌توانست علیه شبکه‌های قاچاق انسان اقدام کند. این قانون در سال ۲۰۱۷ تصویب و عملی شد.

نهادهایی که در عرصه مبارزه با قاچاق انسان فعالیت می‌کنند، این قانون را موثر می‌دانند. احمد شریف صافی مدیر عمومی موسسه امداد و انکشاف سریع در این کنفرانس گفت که تلاش‌های حکومت افغانستان برای مبارزه با قاچاق انسانی قناعت بخش است، چنانچه در یک سال اخیر شماری از قاچاقبران انسان محاکمه و مجازات شده‌اند: «محکمه ابتدایی ۳۳ عامل قاچاق انسان را محاکمه کرده و پنج تا ده سال زندان برای آن‌ها جزا مدنظر گرفته است.» براساس معلومات آقای صافی هنوزهم در هر ۳۰ ثانیه یک افغان هدف شبکه‌های قاچاق انسان قرار می‌گیرند.

براساس نظرسنجی‌ای که توسط این موسسه انجام شده، ۹۲ درصد مردان و ۹۸ درصد زنان گفته‌اند که بیکاری دلیل اصلی افتادن جوانان به دام قاچاقبران انسان است.

مقام‌ها در حکومت افغانستان می‌گویند نهادهای امنیتی پس از این در امر مبارزه با قاچاق انسان فعال‌تر عمل خواهند کرد و عاملان قاچاق انسان به پنجه قانون سپرده خواهند شد. آقای هدایت گفت: «پولیس ما متاسفانه مصروف مبارزه با تروریسم است، اما نمی‌توانیم مبارزه با قاچاق انسان را فراموش کند. بحث ما با وزارت داخله این است که ظرفیت پولیس در رابطه به قاچاق انسان بلند برده شود.»

آگاهی‌دهی 

حکومت افغانستان به این باور است که از طریق بازداشت قاچاقبران و محاکمه آن‌ها مبارزه با قاچاق انسان ناممکن است. باورها این است که قاچاق انسان عوامل دیگری دارد که باید با آن‌ها مبارزه شود.

جنگ، فقر و بیکاری عوامل اصلی مهاجرت‌های غیرقانونی و قاچاق انسان دانسته می‌شود. مقام‌ها در حکومت افغانستان گفتند تا زمانی که جنگ و فقر وجود داشته باشد، پدیده قاچاق نیز وجود خواهد داشت.

اما آن‌ها تاکید کردند که بهترین راه حل پایان دادن به قاچاق انسان، بلندبردن آگاهی مردم از خطرات و ضررهای قاچاق است. آقای هدایت در این زمینه گفت: «از طریق دستگیری و محاکمه کشاندن نمی‌شود قاچاق انسان را به صفر برسانیم. یگانه راهی که ما می‌توانیم سطح قاچاق را در افغانستان پایین بیاوریم همان آگاهی است.»

پیش از این که افغانستان صاحب قانون مبارزه با قاچاق انسان شود، کسی در مورد مهاجرت‌های غیرقانونی اطلاع نداشت و مردم فکر نمی‌کردند این نوع مهاجرت‌ها جرم است و پیامدهای منفی در پی دارد. شبکه‌های قاچاق انسان جوانان را تشویق به مهاجرت می‌کردند و در بدل پول هنگفت آن‌ها را به صورت غیرقانونی به کشورهای دیگر انتقال می‌دادند و از این طریق نفع می‌بردند.

اشتراک کنندگان این کنفرانس گفتند تحقیقات نشان داده است که اهداف اصلی قاچاقبران انسان، سوء استفاده جنسی و کار اجباری است. شماری از قربانیان قاچاقبران انسان پس از آن‌که به دام این شبکه‌ها می‌افتند پس از چند بار دست به دست شدن مجبور می‌شوند به تن فروشی تن دهند.

ح.س/کابل