دختر فوتبالیست افغان مربی تیم فوتبال نوجوانان در مکسیکو شد

خالده پوپل، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال زنان در افغانستان به یک گروه نه نفره از دختران در چمن آسترو دستورالعمل هایی را برای توپ زدن و توپ گرفتن ارائه می کند. او تلاش می نماید فقط چند هفته قبل از رفتن این تیم به جام جهانی در روسیه، این بازیکنان آماده شوند.

قرار است کودکان و نوجوانان از ۲۰ کشور جهان در شهر مسکو روسیه در ماه می سال ۲۰۱۸ "جام جهانی فوتبال کودکان خیابانی" را برگزار کرده و به رقابت بپردازند. تیمی که خالده آنان را آموزش می دهد نیز متشکل از کودکان خیابانی در مکسیکو می باشد.

خالده پوپل زمانی مجبور شده بود به خاطر تهدیدهای امنیتی و جانی کشورش را ترک کند و به دنمارک مهاجر شود. او در مورد این اقدامش گفت: «من این را می دانم که بی هویتی، بی خانوادگی و نداشتن ارتباط با دیگران به چه معنی است».  خالده حالا سفیر موسسه خیریه بریتانیایی "اتحاد کودکان خیابانی" است.

او که پیراهن شماره ۱۰ را با نام خودش بر تن داشت، در حال تمرین دادن به این دختران گفت: «وقتی وارد زمین می شوید، همه چیز را فراموش می کنید. به تنها چیزی که فکر می کنید توپ و بازی است؛ این زیبایی فوتبال است». او اضافه کرد: «چیزی که همیشه کمکم کرد تا از وضعیت دشوار و افکار سخت بیرون بروم، فوتبال بازی کردن بود».

کودکان خیابانی از ۲۰ کشور جهان به شمول هندوستان، برازیل، کنیا در جام جهانی کودکان خیابانی اشتراک می کنند. گیلبرتو سیلوا به عنوان سفیر "اتحاد کودکان خیابانی" از برازیل و الکس اسکات به عنوان سفیر این سازمان خیریه از انگلستان نیز در این جام جهانی که از سوی فدراسیون بین المللی فوتبال برای سال ۲۰۱۸ درنظر گرفته شده، اشتراک می کنند.

براساس آمار سازمان ملل متحد بیش از ۱۵۰ میلیون کودک در سراسر جهان در خیابان ها زندگی می کنند. سازماندهنگان این جام جهانی امیدوارند بتوانند خجالت زدگی که کودکان خیابانی را احاطه کرده محفو کنند و وضع درمانی آنان را بهبود بخشند.

جو هویت، رئیس سازمان خیریه "اتحاد کودکان خیابانی" در امریکا همزمان با اینکه خالده پوپل دختران را تمرین می داد، در کناره زمین فوتبال گفت: «این یک مسئله جهانی است که کودکان در خانه های امن نیستند».

خواب و رویا

برای ماریانا نیکول، که هنوز به زندگی جدیدش در "کاسا آلیانزا" عادت نکرده، فوتبال همیشه یک شور و شوق بود، اما هرگز تصور نمی کرد که روزی بتواند فرصتی برای آموزش و بازی برای کشورش مکسیکو را داشته باشد.

این دختر ۱۴ ساله که تلاش می کند مکتب ابتدایی را به پایان برساند، گفت: «نمی توانم باورش کنم، فکر می کنم این یک رویا است و من خوابم». او در جریان تمرین افزود: «این بسیار هیجان انگیز است که با بسیاری از بچه ها که من می شناسم تمرین می کنم. توپ را می گیرم و با آن کار می کنم و برمی گردانم».

برای تیم مکسیکویی "کاسا آلیانزا" برخی از نوجوانانی بازی می کنند که از اعتیاد، سواستفاده و بی خانمانی رنج می بردند. آنها حالا به مسکو پرواز می کنند و این موقعیت برای شان فراهم می شود که دنیای ماحول خودشان را ببینند. صوفیا آلمازان آرگومدو مدیر تیم کاسا آلیانزا گفت: «من فکر می کنم مهمتر از همه این است که آنها یاد می گیرند و می دانند که می توانند به هر هدفی که برای خودشان تعیین کنند، دست یابند». 

خالده پوپل که خودش از کشوری جنگزده و فقیر می آید، به این باور است که با اشتراک "تجربه اش در زمینه فوتبال" می تواند شرایط زندگی کودکان خیابانی را بهبود بخشد. او همچنان تیم کودکان خیابانی انگلستان را نیز برای جام جهانی فوتبال کودکان خیابانی آموزش داده است.

Rsh/Ah (Thomson Reuters Foundation)