1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

سفر انگلا مرکل صدر اعظم آلمان به انگولا

۱۳۹۰ تیر ۲۲, چهارشنبه

انگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، روز سه شنبه (21 سرطان 1390) در سفرش به افریقا، بعد از دیدار از کنیا امروز وارد انگولا شد. انگولا به خاطر ثروت های طبیعی در روابط اقتصادی، برای آلمان از اهمیت بیشتری نسبت به کنیا برخوردار است.

https://p.dw.com/p/11uLn
انگلا مرکل، صدر اعظم آلمان به همراه رییس جمهور انگولا
انگلا مرکل، صدر اعظم آلمان به همراه رییس جمهور انگولاعکس: dapd

انگلا مرکل، صدراعظم آلمان کمتر از 24 ساعت در انگولا توقف خواهد داشت، اما نمایندگان حوزه های اقتصادی آلمان برای این دیدار کوتاه او اهمیت بزرگی قایل هستند. هرچند صدراعظم آلمان با نمایندگان جامعه مدنی و اپوزیسیون دیدار می کند، اما توسعه روابط اقتصادی آشکارا در قدم اول قرار دارد.

مرکل در این سفرش کنفرانس اقتصادی آلمان- انگولا را افتتاح و سند همکاری استراتیژیک را امضا می کند. مرکل قبل از سفرش، از طریق یک پیام ویدیویی، هدف این دیدار را چنین بیان کرد: "ما در انگولا می خواهیم همکاری در زمینه انرژی و مشارکت در بخش مواد خام را ایجاد کنیم. ما در اینجا قدم های نخستین را می پیماییم و می خواهیم انگولا را حمایت کنیم تا بتواند رشد اقتصادی اش را بهبود بخشد".

انگولا به عنوان کشور نفت خیز و برخوردار از مواد خام، به خصوص با رشد اقتصادی سالانه هشت در صد، در سطح بین المللی نیز یک شریک دوست داشتنی در حوزه اقتصادی به شمار می رود. حجم تجارت آن با آلمان در سال گذشته بیش از 490 میلیون یورو بوده است که این روند رو به افزایش می باشد.

هر دو کشور علاقمند رشد و توسعه روابط اقتصادی هستند. انگولا می خواهد از وابستگی به استخراج نفت و الماس رهایی یابد و زیر ساخت هایش را که در جنگ داخلی به میزان زیادی ویران شده، بار دیگر بازسازی کند. انگولا در این زمینه به کمک سرمایه گذاران خارجی وابسته است. انگولا می خواهد توجه سرمایه گذاران خارجی را با سهولت های زیاد مالیاتی و قراردادهای حفظ و حمایت از سرمایه گذاری ها جلب کند.

آلمان در نظر دارد تا در انگولا در ساحه انرژی های قابل تجدید و صنعت ساختمانی سرمایه گذاری کند. اما بر خلاف قدرت استعمار قبلی مانند پرتگال، چین و برازیل، تصدی های آلمانی در انگولا تا هنوز نتوانسته اند به درستی جای پا باز کنند. دلایل این امر متعدد است که می توان از فقدان آشنایی به زبان پرتگالی که زبان رسمی انگولا است، مشکلات پیچیده بروکراتیک، فساد مالی وسیع و خویش خوری ها نام برد که این مسائل باعث ترس سرمایه گذارهای آلمانی می شوند.

فقط نخبگان انگولا در دور و بر خوزه ادواردو دوس سانتوس، رییس جمهور از این همه سرمایه ها و ذخایر نفت کشور سود می برند و اکثریت جمعیت انگولا در فقر به سر می برند. دو سوم انگولایی ها مجبورند تا با کمتر از دو دالر در روز زندگی کنند. برای آنها امکانات رفتن به مکتب، و برخورداری از آب صحی آشامیدنی به ندرت وجود دارد.

با این همه، به نظر لیون کوکوک، دانشمند علم سیاست از افریقای جنوبی، انقلابی بر اساس نمونه افریقایی شمالی در انگولا قابل پیش بینی نیست. او در این باره می گوید: "یک جامعه مدنی فعال که بتواند خواسته های مشابه را در زمینه کارکرد و توانایی های دولتی اعلام کند، در انگولا تا هنوز وجود ندارد. این امر شاید بزرگترین مانع برای رشد این کشور باشد".

دوس سانتوس، بدون چالش 30 سال است که بر این کشور حکومت می کند. او آزادی بیان و مطبوعات را واضحاً محدود کرده است و اپوزیسیون را به حاشیه رانده است. نظام قضا به میزان وسیع وابسته به حکومت است. پلیس با شدت و اعمال خشونت در برابر مخالفین حکومت رفتار برخورد می کند. به همین دلیل سیاستمداران گروه اپوزیسون آلمان و سازمان های امدادی این کشور، از جهت گیری سفر مرکل در زمینه اقتصادی انتقاد می کنند. این نیز روشن نیست که تا چه حدی امکان گفتگو در باره دولت قانونمدار و مبارزه علیه فساد مالی در این دیدار باقی خواهد بود.

دویچه وله / حسین مبلغ
ویراستار: عاصف حسینی