قایق غرق شده آوارگان از بستر بحر بیرون آورده شد
۱۳۹۵ تیر ۱۰, پنجشنبهبا گذشت بیش از یک سال از یکی وحشتناک ترین تراژیدی های غرق شدن آوارگان، نیروهای جستجوی بحری ایتالیا باقی مانده های کشتی را که با بیش از ۷۰۰ سرنشین در برابر ساحل لیبیا واژگون شده بود، از بستر بحر بیرون کشیدند.
نیروی بحری ایتالیا گفته است که این یک ماموریت دشوار بوده که در حدود ۴۰۰ متری عمق بحر انجام شده است.
آیا قربانیان شناسایی می شوند؟
باقی مانده های این قایق در یک کانتینر مخصوص خنک کننده قرار گرفته و یک کشتی ترانسپورتی آن را به جزیره سیسلی انتقال می دهد. اجساد قربانیان این فاجعه در یک دستگاه خنک کننده قابل ترانسپورت نگهداری می شوند. قرار است که کارشناسان با حمایت اقوام و خانواده ها، هویت قربانیان این حادثه را مشخص کنند تا آن ها در نهایت به خاک سپرده شوند.
در ماه اپریل سال ۲۰۱۵ یک کشتی تجاری در تاریکی به کمک قایق پرازدحام آوارگان آمده بود. اما کاپیتان قایق، آن را طوری هدایت کرده بود که به کشتی تجاری اصابت کند. به این ترتیب آوارگان سراسیمه شده و قایق شان واژگون شد.
فقط ۲۸ تن از این حادثه جان سالم به در بردند. برخی از آن ها گفتند که در این قایق شمار سرنشینان به ۸۰۰ تن و یا حتی بیشتر می رسیده است. پس از این حادثه ۵۰ قربانی توسط نیروی بحری ایتالیا از آب بیرون کشیده شدند. بعدها تیم های نجات ۱۷۱ قربانی دیگر این حادثه را بیرون کشیدند. این قایق در فاصله ۱۳۰ کیلومتری از ساحل لیبیا واژگون شده بود. براساس ارزیابی ها ممکن است که ۶۰۰ تن از قربانیان هنوز در درون این قایق باشند.
نخست وزیر ایتالیا خواهان بیرون کشیدن این قایق بود
در حالی که در بحیره مدیترانه صدها تن نجات داده شدند، روشن نیست که چه تعداد روزانه جان شان را حین فرار پرخطر از راه بحیره مدیترانه از دست می دهند.
طبق اطلاعات کمیساریای عالی سازمان ملل (یو ان اچ سی آر) فقط در عرض سه روز در ماه می، حدود ۷۰۰ آواره در قایق های پرازدحامی که واژگون شدند، جان باختند.
طبق اطلاعات (یو ان اچ سی ار) از ۱۹ اپریل سال ۲۰۱۵ تا امروز ۴۹۲۷ تن که قصد داشتند از طریق بحیره مدیترانه به اروپا بیایند، جان باختند.
بیشتر قایق های واژگون شده از آب بیرون آورده نمی شوند و هویت قربانیان نیز مشخص نمی شود. پس از حادثه سال ۲۰۱۵، ماتئو رِنزی، نخست وزیر ایتالیا قول داد که امکانات بیرون کشیدن این قایق را از آب فراهم کند. افزون بر این قرار است که برای شناسایی آوارگانی که جان شان را در بحیره مدیترانه از دست می دهند، یک شبکه ارتباطی اروپایی ایجاد گردد.