نازی های نوین از"سوء قصد المپیک" حمایت کرده اند

برای دیدن آلبوم عکس اینجا کلیک کنید.

گروگانگیری مونشن که به نام "سوء قصد المپیک" یا "کشتار مونشن" یاد می شود با حمله تروریست های فلسطینی در محل سکونت بازیکنان تیم اسراییل در مونشن آغاز شد. سازمان تروریستی فلسطینی به نام "سپتمبر سیاه" یازده ورزشکار تیم اسراییل را گروگان گرفتند. دو تن آن ها حین گروگانگیری کشته شده اند. عملیه نجات بقیه ورزشکاران اسراییلی به فاجعه انجامید. در همان روز حادثه این سوال مطرح شد که آیا به بازی های المپیک پایان داد؟

پیش از فاجعه گروگان گیری گوستاف هاینه من، رییس جمهور آلمان بازی المپیک را با هیجان افتتاح کرد و گفت «من بازی های المپیک مونشن 1972 را برای تجلیل 20 امین المپیک عصر نو افتتاح می کنم».

انتظار روز های شاد بازی های المپیک

سازمان دهندگان بازی های المپیک و همچنان تماشاگران از سراسر جهان، انتظار ده روز برگزاری با شور و شعف این بازی ها را داشتند. ویلی داومه، رییس کمیته ملی المپیک پس از این رویداد گفت«ما به این فکر بودیم که این بازی ها فرصتی خوبی است تا به تمام جهان نشان بدهیم که درمقایسه با آلمان سال 1936 [زمان حاکمیت نازی ها] در بازی های المپیک در برلین حالا با یک آلمان دیگری رو برو اند».

کلواس اشتوسر که در آن زمان 28 ساله بود و به عنوان امدادگر در بازی ها در مونشن حضور داشت، فضای شهر را قبل از گروگان گیری چنین به یاد می آورد: «خوشی در تمام شهر حاکم بود».

واقعاً که تمام شهر در تب بازی های المپیک قرار داشت. به خصوص شهروندان آلمان غرب، برای پیروزی تیم شان در مقابل تیم آلمان شرق کف می زدند و فریاد شادی سر می دادند.

اما در صبح 5 ام سپتمبر فریاد شادی ها پایان یافت. یک گروه مسلح از تروریست های فلسطینی با این هدف که ورزشکاران اسراییلی را گروگان بگیرند، داخل دهکده المپیک شدند.

خواسته های گروگانگیران

گروگانگیران خود را "سپتمبر سیاه" می نامیدند و با این عمل شان، تقاضای رهایی 200 زندانی فلسطینی را از زندان های اسراییلی می کردند. این خواسته ای بود که حکومت اسراییل نمی توانست و نمی خواست به آن پاسخ مثبت بدهد. هنس- دیتریش گِنشر، وزیر داخله آن زمان آلمان در راس مذاکرات با تروریست ها برای رهایی گروگان ها قرار داشت. او در آن زمان گفت: «ما در ساعات اولیه صبح سعی کردیم تا گروگان ها را به نحوی آزاد کنیم، ما در عوض گروگان های آلمانی را پیشنهاد کردیم. من خودم را در اختیار قرار دادم. این پیشنهاد رد شد».

تلاش های بی ثمر و فرسایشی آغاز و زمان اولتیماتوم های متعددی سپری شدند. رادیوی آلمان در آن زمان در باره اولتیماتوم گزارش داد: «زمان اولتیماتوم در ساعت 17 سپری شد».

در برابر یک چنین حمله ای، هیچ کسی در آلمان آمادگی نداشت. بالاخره حکومت آلمان ظاهراً وانمود کرد که به تقاضا های تروریست ها پاسخ مثبت می دهد و به آن ها با تمام گروگان ها اجازه پرواز به سوی مصر را می دهد.

پایان خونین

ساعت 22 و 29 دقیقه همه آنها با گروگان های دست های بسته به دوهلیکوپتر در برابر محل سکونت ورزشکاران اسراییلی قدم گذاشتند، تا به این وسیله به فرودگاه "فورستنفیلدبروک" پرواز کنند. در این فرودگاه تبادل آتش صورت گرفت.

گروگانگیری با فاجعه پایان یافت. در ششم سپتمبر ساعت سه صبح، برونو مرک، وزیر داخله ایالت بایرن در برابر خبرنگاران ظاهر شد و پایان گروگانگیری را گزارش داد. در این حادثه همه گروگان ها و تروریست ها با یک کارمند پولیس شهر مونشن جان باختند.

در ماه جون سال 2012 دوسیه های دفتر آلمان فدرال در امور حفاظت از قانون اساسی دراین باره نشر شدند: این دوسیه ها ثابت می کنند که کمک کنندگان از گروه نازی های نوین آلمانی تروریست های فلسطینی را در این حادثه حمایت کرده اند.

ماریک/ مبلغ

ویراستار: سید روح الله یاسر