هندوهای ولایت بلخ درمسال و هندوسوزان ندارند

هندوها و سیکـ ها که از جمله اقلیت های دینی در افغانستان محسوب می گردند، از اثر جنگ های چند دهه قبل به شدت متاثر شده اند. ملکیت های آنها از جانب زورمندان غصب شده و اکثریت شان مجبور به مهاجرت گردیده اند.

هندوها و سیکـ ها بیشتر در ولایت های ننگرهار، کابل، قندوز، غزنی  و هرات دارای ملکیت و جایداد می باشند که از جمله شماری از هندوباوران در مزار شریف نیز زندگی می کنند.

رویل سنگهـ که در شهرمزار شریف دکان ادویه یونانی دارد، می گوید که در حدود 16 خانواده هندوها و سیکهـ ها در شهر مزارشریف زندگی می کنند و برخورد مردم با آنها خوب می باشد.

سنگهـ در گفتگویی با دویچه ویله، از برخورد مردم شهر با اقلیت هندو و سیکهـ ابراز رضایت کرد و گفت: «مردم با ما رویه خیلی خوب دارند. اطفال ما به مکتب می روند و یکجا با اطفال مسلمانان آموزش می بینند. محل بودوباش هندوها و سیکهـ ها در مزار شریف از دیگران جدا نیست و آنها می توانند در هر شهر و ناحیه زندگی کنند».

سنگهـ از سن پنج سالگی در کارته باختر مزار شریف زندگی می کند. همسایه هایش او را سردار جی یا لالا خطاب و با احترام زیاد با او برخورد می کنند.  سنگهـ می گوید که آنها در مزار شریف فقط یک مشکل دارند و آن این که برای انجام مراسم مذهبی جای مناسب ندارند. 

هندوها و سیکهـ ها جسدهای شان را می سوزانند و برای انجام این کار، در مناطقی که آن ها اقامت دارند، محل مشخصی به نام "هندوسوزان" باید داشته باشند. برعلاوه، هندوها و سیکهـ ها برای انجام مراسم مذهبی شان، به درمسال نیز ضرورت دارند.

رویل سنگهـ می گوید از آنجایی که آن ها در شهر مزار شریف ملکیت و منزل شخصی ندارند، بنابراین "هندوسوزان" و درمسال هم ندارند. به گفته سنگهـ، آنها اجساد مرده های خود را به قندوز، کابل و یا جلال آباد انتقال می دهند، زیرا در این شهرها هم  درمسال و هم هندوسوزان دارند.

حقوق اقلیت های دینی در افغانستان اکنون تضمین قانونی یافته است. به جز این که گفته شده رییس جمهور افغانستان باید مسلمان باشد، در دیگر موارد حقوق اقلیت های مذهبی و دینی تضمین گردیده است. اما در عمل، هنوز مشکلات زیادی وجود دارد و به همین دلیل، هندوها و سیکهـ های افغانستان هنوز در کشورهای دیگر به سر می برند.

عبدالحمید صافی/ نصرالله نوری

ویراستار: فرهمند