پارسینگر: "ما به معیارهای اخلاقی نیاز داریم"

واضح است که آلمان نیز نمی‌تواند از بحث های جنجال برانگیزی که امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه در مورد میراث های دوران استعمار، راه اندازی کرده است، فرار کند. در موزیم ها و نزد افراد خصوصی در آلمان هزاران اثر فرهنگی وجود دارند که دریانوردان، سربازان، تجار، مبلغان و کسانیکه کلکسیون ها داشتند، از سراسر جهان به اینجا انتقال داده اند. پارسینگر می گوید: "تاریخ به ندرت فقط سیاه یا سفید است."

او از یک همکاری نزدیک موزیم های کشورهای مبدا آثار فرهنگی حمایت می کند. او در یک مصاحبه با روزنامه آلمانی "فرانکفورتر الگماینه سایتونگ" خواسته است تا برای انجام این کار باید روی شرکای شان در افریقا، آسیا و کشورهای اقیانوسیه تمرکز کنند و نه برعکس آن. او در ادامه گفته است که با همدیگر می توانیم روی طرح هایی که چگونه این آثار به کشورهای مبدا بازگردانده شوند، کار کنیم. او به این باور است که این آثار یا غیرقانونی بدست آمده اند و یا هم به دلیل اهمیت ویژه ای که برای جوامع مربوطه دارند، بازگردانده شوند. او امیدوار است که این اقدام "کیفیت جدید در روابط بین اروپایی ها و مردمان سرزمین های استعماری سابق ایجاد کند.

برخورد فرانسه با میراث های استعماری
مدیر فرهنگی با اظهارات اش، به پرونده ای که به دستور رئیس جمهور فرانسه به منظور برخورد با میراث فرهنگی افریقا رسیدگی می گردد، از خود واکنش نشان داده است. نویسندگان این پرونده، بیندیک ساوی و فلیوین سار، خواستار بازگرداندن همه آثاری زمان استعماری شده اند، حتی بدون تحقیقات علمی بیشتر. از آن زمان، سر و صدا ها بیشتر گردیده است. شمار زیادی از فرانسوی ها این سوال را مطرح می کنند که "چه چیزی در موزیم های ما باقی خواهد ماند؟" بینیدیک ساوی یکی از مورخین هنر در برلین به این نظر است که بازگرداندن میراث های فرهنگی آنها (افریقایی ها)، که 95 درصد آن در خارج از قاره افریقا قرار دارند، منجر به اعتماد به نفس بیشتری در بسیاری از کشورها خواهد شد.

مونیکا گروترس، وزیر امور فرهنگ آلمان، تا کنون در مورد این گزارش که سر و صدای زیادی را براه اندخته است، رسیدگی نکرده است. او گفته است که برای ارزیابی چنین گزارشی زمان لازم است. یک سخنگوی گروترس گفته است که صرف نظر از پیشنهاد های ساوی و سار این یک نگرش "بسیار روشن است". او در ادامه گفته است که آثارهنری به سرقت رفته باید بازگردانده شوند، و این نیز در مورد آثار فرهنگی از دوران استعمار صدق می کند که البته نیازمند تحقیقات علمی است که آلمان در سال های اخیر به طور قابل ملاحظه ای تشدید کرده و گسترش داده است."

وزیر امور فرهنگی آلمان در ابتدای دوره دوم وزارت اش در ماه اپریل وعده داد تا ارزیابی میراث های دوران استعمار در موزیم ها را شدت می بخشد. این همچنین دیدگاه میشل مونتفریگ، مسئول امور فرهنگی در وزارت خارجه آلمان است. او می گوید که "روشن است که چنین آثار هنری باید بازگردانده شوند."

بازگرداندن آثار هنری دوران استعمار در آلمان به کندی پیش می رود
تا کنون، آلمان به ندرت آثار فرهنگی از افریقا و سایر کشورها را بازگردانده است. امسال بنیاد میراث فرهنگی پروس، به نمایندگان سازمان "چوگاخ الاسکا" یک تعداد از آثار سرقت رفته را بازگرداند. در تابستان امسال همچنین آلمان بقایای اجساد "هیریرو و ناما" را که از جمله قربانیان نسل کشی توسط سربازان استعماری آلمان از سال ۱۹۰۴ در قلمرو امروزی نامیبیا بودند، به بازماندگان شان بازگرداند. همچنین در ماه جون امسال، موزیم "راوتناشتراوخ-جوست"، جمجمه خالکوبی موری را به زیلاند جدی بازگرداند.

بازگرداندن حدود ۵۰۰ اثر فرهنگی از کشور افریقای بنین در موزیم ملی برلین در حال حاضر موضوع بحث بنیاد میراث فرهنگی پروس نیست. در اکثر موارد موزیم ها نمیتوانند آثاری را به همان شکلی که میخواهند برگردانند. در فرانسه احتمالاً به زودی قوانین در این رابطه تغییر داده خواهند شد. اما آلمان به نظر می رسد از این امر هنوز زیاد فاصله دارد.

پارسینگر کمیته بین المللی اخلاقی را توصیه می کند

هرمن پارسینگر رئیس این بنیاد می خواهد که "آلمان باید سریعا روی دوره استعماری اش کار کند. او می گوید: "اقدامات ما باید بر اساس یک معیار اخلاقی باشد، زیرا از لحاظ حقوقی در اینجا کاری کمی وجود دارد." پارسینگر در رابطه با آثار هنری و میراث های فرهنگی از دوران استعماری، تشکیل یک کمیته بین المللی اخلاقی را که متشکل از "شخصیت های ارشد از بخش های حرفه ای مختلف" است، پیشنهاد کرده است. او همچنین پیشنهاد می کند که موزیم های آلمانی باید مجموعه های خود، از جمله فایل های آثار خریداری شده را به صورت دیجیتالی در دسترس قرار دهند. به قوب پارسینگر تحقیقات پیرامون این آثار باید گسترش یابد و تبادل اطلاعات با کشورهای مبدأ تقویت شود.

nka, si (Dege)