چند نکته در مورد قوانین جدید و اخراج پناهجویان از آلمان

آلمان چه تعداد را اخراج کرده است؟

به نقل از آمار سال گذشته وزارت امور داخلۀ آلمان، در سال ۲۰۱۸ مجموعاَ ۲۳ هزار و ۶۱۷ پناهجوی رد شده از آلمان اخراج گردیده اند. این تعداد نسبتاَ زیاد معلوم می‌شود، اما در همان سال، آلمان نتوانست به دلایلی اخراج برنامه‌ریزی شده حدود ۳۱ هزار پناهجوی رد شده دیگر را اجرایی کند. در بسیاری از موارد، دلیل اجرایی نشدن این اخراج‌ها عدم موجودیت اسناد سفر بوده است. دلیل دیگر هم اغلب این بوده که پناهجویانی که قرار بوده اخراج گردند، پیش از پرواز ناپدید شده اند.

حقیقت دیگر این که تنها ۱۲۰۹۹ نفر از پناهجویان رد شده، در برنامۀ "بازگشت داوطلبانه" که از سوی دولت تمویل می‌شود، آلمان را ترک کرده اند. موضوع جالب دیگر این که از ۳۱ دسمبر ۲۰۱۸ تا کنون، ۲۳۶ هزار شهروند خارجی "ملزم به ترک آلمان"، در این کشور به سر برده اند. همه این افراد پناهجویان رد شده نیستند، اما اکثریت شان را پناهجویان تشکیل می‌دهند.

چطور شمار اخراج‌ها افزایش خواهد یافت؟

با اجرایی شدن قوانین جدید، برعلاوه دیگر موارد، قرار است از فرار کردن یا خودداری پناهجویان رد شده از اخراج جلوگیری گردد. به این منظور، نگهداشتن پناهجویان در معرض اخراج در توقیف آسانتر می شود. در چنین مواردی برای سلب آزادی پناهجویان به حکم یک محکمه نیاز است. تا کنون حدود ۵۰۰ توقیفخانۀ مهاجرت در سراسر آلمان وجود داشته است. اما بعد از این نگهداشتن پناهجویان در معرض اخراج در زندان های عادی ممکن می شود. آلمان برای این که این کار با اصول اتحادیه اروپا در تناقض نباشد، این پناهجویان را در بخش های جداگانه از مجرمان نگهداری می کند.

توقیف اخراج زمانی اعمال می‌شود که تاریخ تعیین شده برای اخراج بیش از ۳۰ روز باشد. حد اکثر مدت توقیف ۱۸ ماه است. پناهجویانی که به طور مداوم از همکاری با مسؤولان در تشخیص هویت شان خودداری می کنند، در توقیف موسوم به "بازداشت همکاری" قرار می گیرند که یک دستۀ جدید توقیف پناهجویان است. با این حال، باید "دلایل کافی برای اخراج" وجود داشته باشد تا یک فرد اخراج شونده از این طریق بازداشت شود.

پیش نیازهای اخراج چیستند؟

اولاً، درخواست پناهندگی بایستی رد شده باشد. وقتی محکمه ای فیصله کند که یک پناهجو مستحق محافظت نیست، میعاد جواز اقامت مؤقت او به اتمام می رسد و باید در جریان یک مدت زمان معین کشور را ترک کند. اگر فرد مذکور این ضرب الاجل را از دست بدهد، او می تواند اخراج شود. این موضوع همچنان به کسانی که روند پناهندگی شان جریان داشته و به خاطر ارتکاب جرم به حد اقل سه سال زندان محکوم شده اند، تطبیق می گردد.

یک پیش شرط دیگر برای اخراج این است که هویت فرد تشخیص شده و اسناد معتبر سفر یا اسناد جایگزین آن داشته باشد. با این حال، بعضی از کشورهای مبدأ به تکرار از صدور اسناد و پذیرش شهروندان شان، خودداری می کنند. تا زمانی که این تغییر نکند، افزایش چشمگیر در شمار اخراج ها، غیر واقع بینانه است.

چه زمانی از اخراج جلوگیری خواهد شد؟

اصولاً، وقتی فردی در بازگشت به وطنش با تهدید شکنجه و مرگ مواجه باشد، اخراج صورت نمی گیرد. کسانی که از نظر روانی و جسمی بیمار اند، نیز اخراج نمی شوند.

پناهجویان رد شده ای که هویت شان مشخص شده و مشغول تحصیل باشند، استخدام شده و متکی به خود باشند، نیز از اخراج در امان می مانند. آنان مدرک تحملی موسوم به "دولدونگ" را اخذ می کنند که به معنای به تأخیر افتادن اخراج آنان است.

اگر یک پناهجو در هنگام اخراج اش به شدت مقاومت کند، پیلوت باید تصمیم بگیرد که آیا او را انتقال می دهد یا خیر. موارد بسیاری وجود داشته که پیلوت ها برای جلوگیری از ایجاد ناراحتی و یا خطر به سایر سرنشینان هواپیما، از انتقال پناهجویان اخراجی خودداری کرده اند. اما این کار، اخراج را لغو نمی کند، بلکه آن را فقط به تأخیر می اندازد. یعنی که حتا اگر اخراج نتواند صورت بگیرد، وضعیت اقامت فرد بهبود نمی یابد و مثل گذشته می ماند.

اودو بائر/ س. س.