کودکان در بوروندی، جوانترین قربانیان بحران

کاتیا "نام مستعار" 9 ساله است ودر سرک زندگی می کند. بنا برتخمین سازمان حمایت از کودکان ملل متحد اضافه از 2000 افراد زیر سن قانونی دیگر در پایتخت بروندی زندگی می کنند. او می گوید:" پدرم هنگامی که دوباره ازدواج کرد من را طرد کرد". تقریبا هر شب صدای تیر اندازی شنیده می شود.

این خواسته یک کودک از بوجومبورا است که در نقاشی خود نوشته است. یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در پایتخت بروندی 28 مرکز برای کودکانی که از ماهها از بحران جاری وخشونت رنج می برند، تحت حمایت قرار داده است. بسیاری از آنها آسیب روحی و روانی دیده اند ودر مراکز روانی مراقبت می شوند واکنون می توانند به طور مثال تجارب خود را نقاشی کنند.

دانیل" نام مستعار" گاهی اوقات به یکی از این مراکز می آید. او در خیابان زندگی می کند. دانیل می گوید که در محل خواب ما شب سربازان گشت می زنند. من از این می ترسم. بسیاری از کودکان خیابانی مانند او هیچ جای امنی برای مخفی شدن ندارند.

هنگام بازی فوتبال کودکان خیابانی فقط برای دقایقی طفل هستند. وینسلاس ناپایندا می گوید:" در جاده ها آنها به چیزهای اولیه مانند مراقبت های صحی، کالا ویا داکتر دسترسی ندارند". او مدیر یک مرکز کمک رسانی به کودکان است. در این مرکز کودکان می توانند بازی کنند، غذا بخورند وحمام کنند. البته در شب مجبورند دوباره به سرک ها بازگردند وشب را در همانجا سپری کنند.

دارلینه یازده ساله " سمت چپ" وخواهرانش یک خانه دارند. آنها با مادر خود موتاکورا زندگی می کنند. در این منطقه از بوجومبورا در ماههای گذشته تظاهرات خشونت آمیزی علیه دوره سوم ریاست جمهوری پیرانکوروتریزا وجود داشت. در یک عملیات ویژه پولیس در جلو چشمان دارلینه پدرش را بازداشت کرد.

دارلینه می خواهد به مکتب برود اما از وقتی که پدرش دستگیر شده وضعیت اقتصاد خوبی ندارند. چون که خانواده آنها نتوانستند پول فیس مکتب را بپردازند دارلینه از مکتب اخراج شد. حالا هنگامی که مادر او به دنبال کار می گردد او از خواهر کوچکش مراقبت می کند. دارلینه به دلیل عفونت بینایی یک چشم خود را از دست داده است وخانواده هم پولی برای تداوی او ندارند

در مناطق مورد مناقشه بوجومبورا خانواده ها در ساده ترین کلبه ها زندگی می کنند. همچنان از ترس حملات جدید آنها راههای ورودی به مزارع خود را با شاخه های درخت مسدود می کنند. آنها امیدوارند هنگامی که پولیس ها می آیند با سرو صدای ناشی از شاخه های درختان بیدار شوند و بتوانند اطفال خود را به موقع به جاهای امن انتقال دهند.