آلبوم عکس: بلخ، قهرمان مسابقات ملی باسکتبال روی ویلچیر

بازی کنانی از 34 ولایت افغانستان در شش تیم در این مسابقات در کابل شرکت می کنند. بازی فاینل این رقابت ها به تاریخ 29 اکتوبر در کابل پایتخت افغانستان برگزار گردید.

شماری از این دختران معلول همچنان برای تیم ملی باسکتبال معلولین افغانستان نیز بازی می کنند. آمار دقیقی از زنان معلول در افغانستان در دست نیست. این دختران بیشتر از ناحیه پا دچار معلولیت هستند و با ویلچیر یا چوکی ارابه دار حرکت می کنند.

معمولا افراد معلول در افغانستان از خدمات اجتماعی کمی برخوردار اند و دچار افسردگی هستند. این مسابقات علاوه بر فعالیت های فیزیکی به این دختران کمک می کند تا از نظر روحی تقویت شوند.

بنابر آمار ارائه شده از سوی کمیته بین المللی صلیب سرخ در کابل، در حال حاضر صدها تن از معلولان افغان در برنامه های ورزشی که از سوی این کمیته راه اندازی شده اند ثبت نام نموده و در حال حاضر تمرین و بازی می کنند. تنها 250 تن مشغول بازی بسکتبال روی ویلچیر هستند.

شکر الله زیرک، یکی از فیزیوتراپیست های کمیته صلیب سرخ که خود نیز در سال 1995 پای راستش را در انفجار ماین از دست داده می گوید: «بنابر تجربیات من می دانم که اکثر کسانی که عضوی از بدن شان را از دست می دهند، هر چند کوچک هم باشد، تا مدت زمانی نمی خواهند در جامعه دیده شوند و گوشه گیر می شوند». وی به این باور است که این بازی ها می تواند زمینه ای باشد تا معلولان به توانمندی های شان فکر کنند.

افغانستان هنوز هم یکی از کشورهای به شدت آغشته به ماین است. آمار می رساند که بیش از 10 میلیون ماین در جریان جنگ های بدون وقفه ای که هنوز هم در این کشور جریان دارد فرش شده اند. بیشتر این ماین ها از سوی ارتش سرخ شوروی سابق گسترده شده بود. همچنان ماین های کنار جاده یی و بمب های طالبان نیز هر روز از مردم این کشور قربانی می گیرد. اکثر دختران بازی کن تیم بسکتبال براثر انفجار معلول شده اند.

از سال 1988 تا کنون 40 هزار و 500 معلول جنگی در بخش فیزیوتراپی کمیته بین المللی صلیب سرخ در افغانستان ثبت نام شده اند. از این تعداد 67 درصد قربانیان ماین هستند و 76 درصدشان را غیرنظامیان تشکیل می دهد. آمار معلولان قربانی جنگ در افغانستان دقیقا معلوم نیست.

جیز مارکت، از منطقه بودلر در ایالت کولورادوی امریکا، یکی از داوران بازی های ملی باسکتبال روی ویلچیر افغانستان است. او همچنان از سال 2009 به این سو برای بازی کنان باسکتبال روی ویلچیر در این کشور مربی گری می کند. مارکت هر سال به افغانستان سفر می کند و تا چهار ماه را برای تمرین دادن بازی کنان افغان آنجا می ماند. او همچنان در امریکا عضو انجمن باسکتبال روی ویلچیر و مربی تیم زنان است.

مارکت افغانستان را با امریکای بعد از جنگ جهانی دوم مقایسه می کند؛ زمانی که معلولان از جامعه به حاشیه رانده شده بودند. اما حالا پارالمپیک جزئی اصلی از جریان ورزشی این کشور است. او به آینده معلولان افغانستان امیدوار است. در این دور از مسابقات، تیم ولایت بلخ توانست با شکست دادن تیم کابل مقام قهرمانی را به دست آورد. مارکت، مربی امریکایی تیم امیدوار است آنان را به مسابقات پارالمپیک "ریو 2016" ببرد.

بنیانگذار این پروژه ورزشی در افغانستان آلبرتو، کایرو از ایتالیا است. این مرد 62 ساله از سال 1989 و پس از خروج نیروهای ارتش سرخ شوروی سابق از افغانستان به عنوان فیزیوتراپیست در کمیته بین المللی صلیب سرخ در کابل کار می کند. او می گوید شادی معلولانی که روی ویلچیر ورزش می کنند، به وی روحیه می دهد.