افغان های اخراج شده از اروپا؛ در جنگ و بیکاری

سید حفیط احمد میاخیل سخنگوی وزارت امور مهاجران و عودت کنندگان افغانستان گفت از آغاز سال جاری میلادی ۲۴۸ مهاجر افغان از کشورهای اروپایی به افغانستان اخراج شده اند؛ در حالی که در تمام سال ۲۰۱۶ شمار این افراد ۵۸۰ تن بوده است.

شمار پناهجویانی که از اروپا اخراج می شوند، در مقایسه با هزاران مهاجری که داوطلبانه برمی گردند بسیار اندک است؛ اما این اخراج ها در حال افزایش اند و شماری از کارشناسان امور مهاجرت می گویند که اخراج مردم به کشوری که دولتش به خاطر شورشگری طالبان کمتر از دو سوم خاکش را تحت کنترول دارد، اشتباه است.

۱۵ تن از مهاجران اخراج شده افغان از آلمان روز سه شنبه به کابل رسیدند. روز چهارشنبه ۱۹ تن از اتریش و ۱۰ تن دیگر نیز از سویدن به افغانستان اخراج شدند. پرواز دیگری از فنلند برنامه ریزی شده و قرار است روز سه شنبه هفته آینده به کابل برسد.

مطالب مرتبط:

آلمان گروهی دیگر از مهاجران افغان را به کابل فرستاد

آیا غسل های تعمید برق آسا برای گرفتن حق اقامت است؟

تبصره: اخراج پناهجویان افغان، یک موضوع انتخاباتی در آلمان

مقامات اروپایی می گویند که این اخراج شدگان در آزمون دقیق پناهندگی موفق نشده اند و کلان شهرهای افغانستان مانند کابل به اندازه کافی امن هستند.

در سال ۲۰۱۵ افغان ها دومین گروه مهاجران در اروپا بودند، اما نگرانی ها در مورد امنیت جامعه و ادغام اجتماعی شان در اجتماع اروپایی باعث شد که مقامات این بلوک در برابر آنان اقدامات سختگیرانه تری روی دست بگیرند.

میاخیل با اشاره به توافقنامه اتحادیه اروپا با افغانستان در ماه اکتوبر به خبرگزاری رویترز گفت: «ما به توافقنامه متعهد هستیم، اما به کمک بیشتر جامعه جهانی برای رسیدگی به این انسان ها نیاز داریم». وی افزود: «اینجا جنگ علیه طالبان، داعش یا "دولت اسلامی" و علیه القاعده جریان دارد و همزمان امسال ما شمار بیشتری از مهاجرانی را خواهیم داشت که با اعمال زور اخراج می شوند».

  درخواست های رد شده

شمس احمدی مهاجر اخراج شده که قبلا در افغانستان پولیس بود به تاریخ ۲۴ جنوری به کابل رسید. درخواست پناهندگی اش در آلمان در سال ۲۰۱۱ برای دومین بار رد شده بود و پولیس این کشور دستگیرش کرده و اخراجش نمود.

وی گفت در پی آنکه طالبان خانه اش را در ولایت غزنی منفجر کرده و پدرش را کشتند، خانواده اش به ایران فرار کرد و خودش نیز افغانستان را ترک کرد. او می خواهد دوباره به اروپا برگردد.

وی از یک سازمان غیردولتی در کابل به خاطر تامین مخارج مسافرخانه و تهیه دارو برای درمان مشکلات روانی اش کمک دریافت می کند. او در این سازمان به رویترز گفت: «من نمی توانم در افغانستان زندگی کنم. اگر کابل را ترک کنم، طالبان من را خواهند کشت».

رضا علیزاده نیز به تازگی به افغانستان اخراج شده است. او گفت که در ناروی ۱۸ ماه زندگی کرد، اما پولیس به خوابگاهش هجوم آورد و دستگیرش کرد. وی گفت که در ناروی ۱۷ ساله بود، اما مقامات گفتند که او در اوایل ۲۰ سالگی اش قرار دارد.

رضا با اشاره به نرخ ۴۰ درصدی بیکاری در کشوری که به آن اخراج شده گفت: «من اینجا کسی را ندارم که کمکم کند. من هیچ فرد ارتباطی ندارم که بتوانم کار پیدا کنم». او از آینده اش در وضعیت کنونی نگران است.

خبرگزاری رویترز نوشته که نمی تواند قصه های این افراد را تایید یا رد کند. این خبرگزاری همچنان گفته که سفارت های آلمان و ناروی در کابل نیز به پرسش هایش در مورد این دو مهاجر پاسخی نداده اند.

مسعود احمدی از سازمان بین المللی برای مهاجران در افغانستان گفت که این کشور در سال ۲۰۱۷ بیش از هر کشور دیگری به مهاجران بازگشت کننده اش استقبال خواهد کرد، چراکه به گفته وی فقط بیش از یک میلیون از کشور همسایه پاکستان بر خواهند گشت.

وی گفت: «اگر کسی بر خلاف خواستش به افغانستان بازگردانده شود، برای بازگشت آماده نبوده و ادغام مجددش در جامعه بسیار دشوار خواهد بود. اخراج اجباری داغ شکست را در پی دارد». احمدی با اشاره به پیامدهای اخراج اجباری افزود: «این می تواند مردم را به مهاجرت مجدد تشویق کند».

rs (Reuters)