اقوام مختلف در کارزار «توقف نسل‌کشی هزاره‌ها» سهم گرفتند
۱۴۰۱ مهر ۱۳, چهارشنبه
شماری از آگاهان و کارشناسان، سهم گرفتن همه اقوام افغانستان در کارزار «نسل کشی هزاره‌ها را توقف دهید»، نشان دهنده اتحاد و همبستگی مردم نسبت به مبارزه با خشونت و افراطیت می‌دانند. آنان می‌گویند که این نشانگر غم شریکی و همدردی با یکدیگر است.
محمد حنیف اتمر وزیرخارجه حکومت پیشین، کشتار کودکان را محکوم کرده و در این کمپاین همرا شده است. او در صفحه توییترش نوشته است: «ما به عنوان اعضای یک ملت هموطن و شریک در یک درد، کشتار کودکان بی گناه خود را قویا محکوم می‌کنیم و صدای خود را به صدای این زنان شجاع افغان می‌افزاییم. نسل کشی هزاره‌ها را متوقف کنید.»
در این کمپاین، سیاستمدار، هنرمندان، و افراد مشهور و مقامات حکومت پیشین مانند، لطیف پدرام، شکریه بارکزی، فرهاد دریا، داود سرخوش، محمد قاسم وفایی‌زاده، معصومه خاوری، منیژه باختری، محمد اشرف حیدری، علی میثم نظری و ده‌ها فعال فرهنگی و رسانه‌ای دیگر، سهم گرفتند.
لطیف پدرام رئیس حزب «کنگره ملی افغانستان» در صفحه توییترش نوشته است: «هم صدا با همه وجدان‌های بیدار در کنار مردم عزیز هزاره خود ایستاد می‌شویم و نسل کشی هزاره را محکوم می‌کنیم.»
محمد سرور دانش معاون ریاست جمهوری در حکومت پیشین، نیز در صفحه توییترش، هماهنگی و اتحاد اقوام مختلف نسبت به هزاره‌ها را ستایش کرده و به این کمپاین پیوسته است. آقای دانش نوشته است:« سپاس از همه وجدان‌های بیدار و همه هموطنان آزاده که با احساس پاک انسانی و ملی خود به کمپاین «نسل کشی هزاره را متوقف سازید» پیوسته اند. همبستگی ملی با رویکرد انسانی و عدالتخواهی باعث نجات ما از خشونت و ترور و افراطیت خواهد بود.»
پس از انفجاری در مرکز آموزشی کاج در غرب کابل که به تاریخ ۳۰ سپتمبر صورت گرفت و در پی آن ۵۳ دانش آموز کشته و بیش از ۱۰۰ نفر دیگر زخمی شدند، اعتراضات در نقاط مختلف افغانستان و کشورهای پاکستان، آلمان، فرانسه و کانادا راه اندازی شد.
مرتبط: افزایش شمار تلفات حمله بر مرکز آموزشی کاج در کابل
الیاس طاهری یکی از فرهنگیان هدف از راه اندازی این کمپاین را، جلوگیری از نسل کشی هزاره‌ها می‌داند و می‌گوید که باید سازمان‌های بین المللی اقدام عملی نمایند. او افزود: «کشتار هزاره‌ها از ۱۳۰ سال پیش به این طرف از سوی حکومت‌های سابق و گروه و جریان‌های مختلف در افغانستان جریان دارد و هدف از این کمپاین، جلوگیری از این نسل کشی می‌باشد.»
گفته می‌شود از دو سال به اینطرف، هشتگ «#StopHazaraGenocide» پس از افزایش انفجارها و حملات انتحاری در مراکز آموزشی و مساجد هزاره، آغاز شده است.
کاربران در شبکه‌های مجازی در کنار این که خواهان توقف حملات بر جامعه هزاره در افغانستان هستند، خواهان به رسمیت شناخته شدن حملات مرگبار اخیر به عنوان "نسل کشی" می‌باشند.
علی فولادوند یکی از فرهنگیانی که این هشتگ را راه‌اندازی نموده، می‌گوید که این کار دارای سه پیام واضع است. او افزود: «نسل کشی هزاره در این سرزمین وجود دارد و باید متوقف شود. هویت قربانی را به صورت واضح بیان می‌کند که هزاره بخاطر هزاره بودنش مورد هدف قرار می‌گیرد. سیستماتیک بودن، سازمان یافته بودن و هدفمند بودن را بیان می‌کند.»
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در افغانستان نیز در صفحه توییترش نوشته که «حمله به مراکز آموزشی هزاره‌ها و شیعیان باید پایان یابد. حملات به آینده افغانستان متوقف شود، جرایم بین‌المللی متوقف شود.»
مرتبط:گزارشگر ویژه ملل متحد: حمله به مراکز آموزشی هزاره‌ها متوقف شود
مسئولیت شمار زیادی از حملاتی را که در آن هزاره‌های افغانستان هدف قرار گرفته اند، گروه داعش به عهده گرفته است.
تعریف اصطلاح نسل کشی
اصطلاح نسل‌کشی که به عنوان هدفی برای نابود کردن گروه خاصی از مردم تعریف می‌شود، اولین بار در زمان وحشت هولوکاست در جریان جنگ جهانی دوم به کار برده شد.
در سال ۱۹۴۳ رافائل لمکین، وکیل یهودی ـ پولندی، این اصطلاح را قسماً در پاسخ به قتل سیستماتیک یهودیان توسط هیتلر در آلمان نازی به کار برد. لمکین تمام خانواده خود را به استثنای برادرش در جریان هولوکاست از دست داد.
لمکین تلاش کرد تا نسل‌کشی به عنوان یک جنایت براساس قوانین بین‌المللی به رسمیت شناخته شود و راه را برای تصویب کنوانسیون نسل کشی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۸ هموار کرد. این کنوانسیون در سال ۱۹۵۱ اجرایی شد.
ماده دوم این کنوانسیون در تعریف نسل‌کشی آمده است که هر اقدامی که «به قصد نابودی کلی یا جزئی یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی انجام شود» نسل‌کشی است.
طبق تعریف سازمان ملل، چنین اعمالی می‌تواند شامل کشتار، وارد کردن صدمات جدی جسمی یا روانی یا شرایط تهدید کننده زندگی، اقداماتی برای جلوگیری از تولد و انتقال اجباری کودکان باشد.
با این حال، کارشناسان به سه نسل‌کشی اشاره می کنند که تا امروز توسط یک محکمه در سطح بین المللی به رسمیت شناخته شده است. رواندا، جایی که براورد می‌شود ۸۰۰ هزار نفر از اقوام توتسی و هوتو در نسل‌کشی ۱۹۹۴ جان باختند. قتل عام ۱۹۹۵ در سربرینتسا که توسط دادگاه ها به عنوان نسل‌کشی شناخته شد. و قتل‌های خمرهای سرخ در کمبوجیا در دهه ۱۹۷۰.