بحران کرونا؛ «آلمان پناهجویان را فراموش کرده است»

هنگامی که سمیر الجبوری در جنوری سال گذشته به آلمان آمد، کرونا هنوز در جهان همه گیر نشده بود. این پناهجوی عراقی بسیار خوشحال بود که به نحوی خود را به آلمان رسانده است. او نیز مانند بسیاری از آلمانی ها آن زمان در مورد این ویروس خطرناک معلومات بسیار کمی داشت.

یک سال بعد، این مرد ۳۹ ساله در شهر بن آلمان در یک اقامتگاه به سر می برد. او در حالی که ماسک پوشیده است، می گوید: «من خوشحالم که در دوران کرونا در اینجا هستم. وضعیت مراقبت های صحی در عراق فاجعه بار است.»

الجبوری تا حالا دوبار تست کرونا داده است، اما خوشبختانه هر دو بار نتیجه آن منفی بوده است. در ماه دسمبر در سرپناه آنها کرونا شیوع یافته بود و در یک ماه تست کرونای ۵۰ نفر مثبت تشخیص شده بود. این ویروس در اقامتگاه های پناهجویان بستری مناسب پیدا می کند. در آن زمان یک طبقه از ساختمان محل اقامت پناهجویان کاملاً قرنطینه شد. از آنجا که بیشتر پناهجویان جوان به این ویروس مبتلا شده بودند، جریان بیماری در آنها چندان شدید نبود.

محدودیت‌های کرونایی در اقامتگاه‌های پناهجویان، ادغام اجتماعی را دشوار می‌سازد

البته وضع محدودیت ها در حال حاضر مشکلاتی برای  ۲۰۰ ساکن این اقامتگاه را در پی داشته است. تمرینات فوتبال و ملاقات ها لغو شده است. رفتن به کتابخانه هم متوقف شده است. فعالیت کودکستان ها  تنها در سه گروپ هشت نفری جریان دارد. دیدار و ملاقات در چایخانه هم ممنوع است.

الجبوری در دانشگاه بغداد در بخش انفورماتیک یا کامپیوتر ساینس تحصیل کرده بود، اما تلاش هایش در اینجا به خوبی پیش نمی رود. کورس زبان آلمانی تنها از طریق آنلاین برگزار می شود، پروسه پناهندگی او متوقف شده است و یافتن کار همچنان دور از چشمرس به نظر می رسد. این مرد عراقی از روی ناچاری دست به کار شده است. او می گوید: «من در اینجا به طور داوطلبانه خودم را در آشپزخانه ثبت نام کردم و یک دوره سرآشپزی را سپری کردم.»

آیا آلمان در بحران کرونا که با مشکلاتی مانند تهیه تخت های مراقبت ویژه، تهیه ماسک برای مردم و سایر محدودیت ها درگیر است، کمتر به پناهجویان اش رسیدگی کرده است؟ ممت کیلیچ، رئيس شورای مهاجرت و ادغام پاسخ می دهد: بله.

دو برابر شدن فشارها: ترس از کرونا و اخراج

رئیس شورای مهاجرت و ادغام آلمان گفته است: «پناهجویان گروهی اند که اکثرا از کرونا رنج می برند و همزمان به دست فراموشی سپرده شده اند.» او افزوده است «طبعاً آنها نمی توانند وضعیت خود را به خوبی بیان کنند و به خصوص خوشحال اند که جان و زندگی خود را نجات داده اند.»

مرتبط: کشورهای اروپایی روند اخراج به افغانستان را از سر گرفته اند

از بیشتر از دو دهه پیش این وکیل صدایی برای پناهجویان شده است. کیلیچ در سال ۱۹۹۸ شورای مهاجرت و ادغام آلمان را تاسیس کرد. در حال حاضر او در مورد یک قضیه از نورد راین ویستفالن کار می کند: یک پولیس که از ترکیه فرار کرده است. چرا که او در آنجا شکنجه شده بود. او می گوید: «ما تلاش کردیم تا پروسه تقاضای پناهندگی اش را تسریع کنیم اما به دلیل شیوع کرونا وقت ملاقات به دست نیاوردیم.»

بنا براین پناهجویان از فشار دو برابر یا مضاعف رنج می برند. یکی ترس از اخراج  و دیگری ترس و نگرانی از آلوده شدن به ویروس و مشکلات روحی- روانی ناشی از محدودیت ها. بنا براین ممت کیلیچ خواستار برگزاری یک جلسه با شرکت نمایندگان حکومت فدرال و نمایندگان ایالتی و سازمان های غیر دولتی برای مقابله با فوری ترین مشکلات و چالش های مهاجران شده است.

او گفته است به خصوص خانواده ها و کودکان به صورت غیرمتمرکز اسکان داده شوند، نه در اقامتگاه های پناهجویان. اقامتگاه ها به امکانات دیجیتال مجهز شوند، تا کودکانی که هنوز در آنجا به سر می برند، بتوانند در ساعات درس آنلاین و بزرگسالان در صنوف آموزش زبان شرکت کنند. و مشاغل کوچک در مقرره های کار کوتاه مدت در نظر گرفته شود تا به این طریق نتوان آنها را از کار اخراج کرد.

بیشتر پناهجویان کارشان را از دست داده اند

 هر کسی که می خواهد در مورد پناهجویان و ادغام شان در بازار کار معلومات پیدا کند، باید از ایونه گیزینگ سوال کند. اخیرا این دستیار تحقیق در انستیتوت معلوماتی (Ifo-Institut) در مونشن تحقیقی در این مورد نوشته است. نتیجه چنین بود: افزایش بیکاری در بحران کرونا به خصوص انسان هایی با تابعیت خارجی را متاثر کرده است.

گیزینگ گفته است: «از آنجا که مهاجران و پناهجویان معمولا پیش از بحران از طریق قراردادهای کوتاه مدت و کار موقت در شرایط نامطلوب استخدام شده بودند، آنها غالباً اولین کسانی اند که کارشان را از دست می دهند.» او گفته است: «بر اساس معلومات آژانس فدرال کار، بیکاری در میان پناهجویان در سال ۲۰۲۰ به طور نامتناسبی افزایش یافته است.»

کارگران بخش برداشت محصولات کشاورزی، کشتارگاه ها و پاک کاری هوتل از اولین کسانی بودند که با شیوع ویروس کرونا کارشان را از دست دادند.

اخراج ها با وجود بحران کرونا

ویبکه یودت می گوید که همه اینها بر روی وضعیت اقامت نیز تاثیر دارد. این مشاور سیاست حقوقی سازمان حقوق بشری «پروازول» توضیح می دهد: «وقتی فردی تنها مدرک تحملی (دولدونگ) دارد و امیدوار است که یک به اصطلاح برگه ٰتحمل کاریٰ به دست بیاورد، باید مدت زمان نسبتاً طولانی کار کرده باشد.» به بیان دیگر، کسی که کار ندارد، درآمد ندارد و کسی که درآمد ندارد، دورنمای اقامت ندارد.

او می گوید که با وجود این وضعیت، اخراج های گروهی به کشورهای مختلف دوباره آغاز شده است.

اخیرا با وجود کرونا، بار دیگر یک هواپیمای پناهجویان اخراجی به اروپای شرقی، بعدا به افریقا و پاکستان انجام شد واز ماه دسمبر اخراج ها به افغانستان نیز از سر گرفته شده است.

  اولیور پیپر/ پ ع/ ع ف