تاکید کری و کلینتون به حفظ حقوق زنان افغانستان

جان کری روز جمعه (24 عقرب/ 15 نوامبر) در همایشی در دانشگاه "جورج تاون" امریکا گفت که زنان و دختران افغانستان از سال 2001 تا حالا به پیشرفت های چشمگیری نایل آمده اند و دسترسی بیشتری به آموزش، خدمات صحی و تکنولوژی دارند. او در عین زمان افزود که بسیاری زنان در افغانستان نگران برگشت این کشور به زمان حاکمیت سرکوبگر طالبان اند.

وزیر خارجه ایالات متحده امریکا گفت: «زنان افغانستان به پیش گام می گذارند. باور کنید که آنها هرگز نمی خواهند به عقب برگردند، نمی خواهند به روزهای حاکمیت طالبان برگردند». او در عین زمان تاکید کرد که اگر دست آوردهای زنان افغانستان مورد تهدید قرار بگیرد، یک تراژیدی خواهد بود.

کری افزود: «سوالی در ذهنم وجود ندارد که سرمایه گذاری روی زنان افغان مطمین ترین راه برای تضمین این مساله است که افغانستان دست آوردهای یک دهه گذشته را حفظ می کند و هرگز دوباره پناهگاه امنی برای تروریست های بین المللی نخواهد شد».

در زمان حاکمیت طالبان دختران از مکتب رفتن منع شدند، زنان به خانه نشینی و پوشیدن برقع مجبور شدند و از فعالیت های اجتماعی محروم گردیدند. جان کری، هیلاری کلینتون و لورا بوش، بانوی اول پیشین ایالات متحده امریکا در همایشی در دانشگاه "جورج تاون" امریکا خاطرنشان ساختند که زنان افغانستان گام های بلندی برداشته اند.

برنامه ریزی شده است که نیروهای ایتلاف بین المللی در پایان سال 2014 افغانستان را ترک کنند و قرار است ایالات متحده امریکا با افغانستان یک توافقنامه امنیتی امضا کند که حضور نیروهای امریکایی بعد از سال 2014 در افغانستان را مشخص خواهد ساخت.

جان کری خوشبینی نشان داد و ابراز امیدواری کرد که دو کشور در هفته های آینده به توافق برسند. او گفت که دو کشور بیشتر از هر زمان دیگر به تکمیل یک توافقنامه امنیتی نزدیک شده اند که تعریف کننده مشارکت جدید با افغانستان است.

هیلاری کلینتون، وزیر خارجه پیشین ایالات متحده امریکا گفت که امنیت در افغانستان "بزرگترین مساله" است و ابراز امیدواری کرد که جانب افغانی به سربازان امریکایی مصونیت قضایی از تعقیب و بازداشت بدهد. کلینتون به عراق اشاره کرد که سربازان امریکایی به دلیل عدم توافق روی مصونیت قضایی این کشور را ترک کردند و در نتیجه این کشور دچار موجی از خشونت های وحشتناک شد.

خانم کلینتون گفت: «این تصمیم بزرگی برای حکومت افغانستان است. امضای یک توافقنامه امنیتی دوجانبه به این مفهوم نیست که ایالات متحده با شمار بزرگ (سربازان) آنجا حضور خواهد داشت، بلکه به این معنی است که ما برای کمک به نیروهای امنیتی افغانستان قابل دسترس خواهیم بود». او افزود که اگر این توافقنامه امنیتی امضا نشود، "افغان ها کاملاً به حال خود شان رها می شوند".

خانم لورابوش گفت که بعد از خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، خیلی مهم است که امریکایی ها ارتباط خود با این کشور را حفظ کنند: «من خیلی نگرانم که وقتی سربازان ما (افغانستان را) ترک می کنند، هیچ کسی به این کشور توجه نکند».