«ترامپ درِ مذاکره با کوریای شمالی را کاملاَ مسدود نکرده»

دویچه وله: ترامپ نشست اش را با کیم جونگ اون رهبر کوریای شمالی لغو کرد. او این برخوردش را در پهلوی دیگر مسایل با سخنان اخیر "خصمانه" کیم توجیه کرد. شما رابطه بین دو رئیس جمهور و این دو کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟

هنینگ: تا کنون، احتمالا بر اساس تلاش های ترامپ بوده که در برابر کیم ایستاده تا به این ترتیب یک حرکت جدیدی در مذاکرات ایجاد گردد. این امر کاملا مثبت است، اما با این حال، کیم به سختی می تواند به تقاضای امریکایی ها که قبل از مذاکرات می خواستند برای خلع سلاح کامل هسته ای کوریای شمالی تضمینی داشته باشند و اطمینان حاصل کنند، جواب مثبت بدهد. رژیم او (کیم) در وضعیت خوبی قرار دارد و به دلیل داشتن سلاح های هسته ای نسبتا پایدار است. همچنین کوریای شمالی در پهلوی این مساله روی حمایت چین نیز حساب می کند. این امر مساله را برای امریکایی ها مشکل می سازد و نمی توانند از طریق نظامی دخالت کنند.

دویچه وله: لغو نشست با ترامپ برای رژیم کیم جونگ اون چه معنی می دهد؟

هنینگ: او (کیم) امنیت رژیم اش را افزایش داده است. البته رژیم کوریای شمالی یک رژیم تبهکار است. کیم در درجه اول به حفظ قدرت خانواده و حلقه درونی رژیم اش توجه دارد. اگر او اکنون سلاح های هسته ای را کنار بگذارد، این احتمالا پایان حکومت او نیز خواهد بود. بر این اساس، حرکات پیونگ یانگ شاید به هدف منحرف ساخت افکار باشد. کوریای شمالی سیاست متلاطم و در حال تغییر خود را در جریان گفتگو نیز ادامه می دهد. مانند برخورد دوستانه با کوریای جنوبی به مناسبت بازی های المپیک و یا اکنون لحن تهاجمی علیه مایک پنس معاون رئیس جمهور ایالات متحده امریکا. برخورد پنس نیز بالمقابل غیردوستانه بوده است. اینک وضعیت دوباره بین ایالات متحده و کوریا تشدید یافته است، احتمالا چنین برخوردی از جانب کیم، تلاش کوریای شمالی به منظور غیرممکن ساختن برگزاری این اجلاس بوده است. به سادگی قابل درک است که کوریای شمالی هیچ علاقه ای به این واقعیت ندارد که در حال حاضر به مناسبت اجلاس سران، به دفاع از سلاح های هسته ای اش برآید.

دویچه وله: پس سرانجام شکست اجلاس انتظار می رفت؟

هنینگ: حداقل نمی توانم تصور کنم که اگر کوریای شمالی به تقاضای ایالات متحده امریکا (خلع سلاح های هسته ای) جواب مثبت نمی داد، نتیجه این اجلاس چه می توانست باشد.

دویچه وله: ایالات متحده تقاضای خلع سلاح کامل هسته ای را مطرح کرد است که از سوی کوریای شمالی تقریباَ غیرقابل اجرا است. آیا این خواسته امریکا یک استراتژی بود؟

هنینگ: در نهایت، امریکایی ها به سختی می توانند موضع دیگری داشته باشند. ترامپ باید نشان دهد که او می تواند در راستای بهبود روابط با کوریای شمالی به مقایسه رؤسای جمهور پیشین این کشور عمل کند. به همین دلیل او نمی تواند رو به یک سازش با کوریای شمالی آورد. این  کار توافقنامه اتومی ایران را به یاد می آورد که اکنون از جانب ایالات متحده امریکا لغو شده است. ترامپ مجبور شد از طریق وارد کردن فشار، کوریای شمالی را به مذاکره وادار کند و قصدش این بود که بعدا کوریای شمالی آمادگی اش را برای خلع کامل سلاح های هسته ای اعلام دارد. من فقط ترس دارم که این استراتژی، در بدترین حالت، ترامپ را مجبور به مداخله نظامی گرداند، حتی در مقابل چین. در این صورت یک حرکتی ایجاد می گردد که هیچ کس خواهان آن نخواهد بود.

دویچه وله: این چه مفهومی در روابط آینده بین دو کشور می تواند داشته باشد؟

هنینگ: لغو نشست به معنی بسته شدن کامل در برای همیشه نیست. ترامپ گفته است که او اساسا برای مذاکرات آماده است. او همچنین از آزادی زندانیان از زندان های کوریای شمالی تشکر کرد و همچنین از یک فرصت از دست رفته سخن گفت. بنابراین ترامپ همچنان به ساخت یک پل میان هر دو کشور ادامه می دهد. او متوجه شده است که این نوع دیپلوماسی مستقیم، گفتگوی دو جانبه با کیم، که پیش از او هیچ رئیس جمهور آماده آن نبوده، همچنان فرصت هایی بیشتری را ارائه می کند. در عوض، در حال حاضر هر دو طرف مسئول سرزنش یکدیگر برای لغو نشست اند.

دویچه وله: این برای روابط کوریای شمالی و کوریایی جنوبی چه مفهومی می تواند داشته باشد؟

هنینگ: کوریای شمالی ممکن است متوجه شده باشد که کوریای جنوبی علاقه ای به سیاست های بیش از حد مناقشه برانگیز ندارد. بنابراین، عاقلانه است که به روابط دوستانه و برنامه عملی که در حال حاضر روی آن تصمیم گرفته شده است، تمرکز کند، همچنان با این هدف که تصویر کوریای شمالی تا اندازه ای مثبت گردد. رابطه بین دو کشور می تواند کمی دوستانه تر باشد. با این حال، این نیز بستگی به چگونگی انکشاف روابط بین کوریای شمالی و ایالات متحده امریکا دارد. اگر به نظر کوریای شمالی منطقی بیاید که به دلایل استراتژیک باید با کوریای جنوبی رابطه اش را قطع کند، این کشور این کار را انجام خواهد داد.

دویچه وله: دست ایالات متحده تا حدی محدود است، زیرا چین حداقل به صورت غیرمستقیم قدرت محافظتی برای کوریای شمالی است. نفوذ ایالات متحده در منطقه چگونه است؟

هنینگ: شما می بینید که چین برای متحدان منطقه ای ایالات متحده امریکا به عنوان قدرت جهانی و شریک اقتصادی قدرتمند اهمیت بیشتری دارد. روابط اقتصادی کشورهای منطقه نزدیکتر می شود و هر یک از کشورهای منطقه باید روابط خود را با چین تنظیم کنند. البته، نفوذ امریکایی ها، به دلیل حضور ایالات متحده در آنجا و به خاطر تعهدات امنیتی نسبتا بزرگ است. از طرف دیگر، این نکته غیر قابل درک است که امریکایی ها موقعیت سیاسی خود را از نظر اقتصادی سمت نمی دهند. در عوض، آنها از تجارت آزاد در منطقه خارج شده اند تا در مذاکرات مبنی بر تجارت دو جانبه شرایط بهتری را برایشان ایجاد کنند. این امر در حال حاضر در را بروی چین باز کرده است و خود امریکایی ها را تضعیف کرده است.

 

ریکه هنینگ از ماه جنوری سال ۲۰۰۹ ریاست بخش روابط ایالات متحده امریکا و اتلانتیک را در شورای روابط خارجی آلمان به عهده دارد.

 

 

nka, af (Knipp)