جرگه مشورتی صلح وترس مردم بامیان ازبرگشت دوباره طالبان

این مفکوره که در نتیجۀ درمانده گی ایجاد شده است، در افغانستان هم طرفدار یافته است. اما این طرح مردم ولایت بامیان را به وحشت و هراس می اندازد.

بامیان یکی از ولایاتی است که بیشترین زجر را در زمان حاکمیت طالبان متقبل شده و اکنون یکی از آرامترین ولایات افغانستان بشمار میرود.

در رابطه با بامیان، چیزی که در افکار جهانی باقی مانده است، همانا بت های بودا اند، که طالبان 9 سال پیش، با وجود اعتراض ها حتی از کشور های اسلامی، آنانرا با مواد منفجره و گلوله های توپ و تفنگ تخریب کردند. برعکس چیزی که به فراموشی سپرده شده است، قتل عامی است که طالبان علیه باشنده گان بامیان انجام داده بودند.

گفته میشود که طالبان هزاران تن را در این ولایت کشتند. اما رقم دقیقی از قربانیان در دست نیست.

به گفتۀ کسانیکه به اصطلاح از زیر تیغ طالبان سالم بدر آمده اند، اکثریت باشنده گان بامیان در هنگام رسیدن طالبان به آن ولایت از شهر ها و روستا ها به کوه ها فرار کردند. زنده مانده گان همچنان میگویند که طالبان افراد باقیمانده را، که بیشتر شامل کهن سالان، زنان و کودکان بوده اند و توانایی فرار را نداشته اند، گلوله باران کردند و حتی مساجد منطقه را به آتش کشیدند.

سلطان علی یکی از باشنده گان بامیان، طالبان را حتی از انسانیت بدور میخواند. این مرد 35 ساله میگوید که طالبان هفت تن از اعضای خانواده اش را بضرب گلوله کشتند و یکی را سر بریدند. به باور سلطان علی اگر طالبان در حکومت در کابل سهیم هم شوند، تغییر نخواهند کرد. او میگوید: "آدم خراب، خراب باقی میماند".

سید میرزا حسین باشندۀ دیگری از ولایت بامیان میگوید: "طالب، طالب است". او می افزاید که در زمان ورود طالبان به بامیان در هنگام فرار از منطقه اش، بدست طالبان اسیر شد و آنها او را وادار ساخته بودند تا در مین گذاری بت 53 متری بامیان سهم بگیرد. او از ترس و وحشتی حکایت میکند که با دیگر زندانیان در محابس طالبان داشتند و هر روز از بارگاه الهی مرگ شان را میخواستند تا از آن عذاب و رنج رهایی یابند. او می افزاید: "همینکه از طریق رادیو میشنویم که بازهم طالبان در منطقه ای در ولایت همجوار رخنه کرده اند، همان ترس در وجود ما تازه میگردد. میرزا حسین، به گفتۀ خودش، پس از سقوط طالبان در سال 2001 از کوه ها به منطقه اش برگشته است.

بسیاری از باشنده گان بامیان هراس از این دارند که اگر طالبان دوباره بر سر قدرت بیانید، آنها به کجا فرار کنند. تا کنون در ولایت بامیان جنگجویان طالبان وجود ندارند. از همین رو سربازان زیلاند جدید، که در آن ولایت مستقر اند، مجبور نیستند بجنگند. برعکس ولایات دیگر، مردم بامیان خواهان خروج نیرو های ناتو از افغانستان نیستند.

عبدالحسین باشندۀ دیگری از منطقۀ بند امیر میگوید: "اگر ناتو امروز افغانستان را ترک کند، فردا طالبان بر خواهند گشت". این مرد 45 ساله طرفدار مذاکرات صلح با طالبان نیست. او میگوید: "قطعات خارجی باید همه طالبان را بکشند و از بین ببرند".

با آنهم سیاستمداران و کارشناسان متیقن اند که جنگ راه حل نبوده و برای رسیدن به یک آرامش پایدار باید مذاکره صورت گیرد.

دی پی آ/ صفی ابراهیم خیل

ویراستار: رسول رحیم