«دیوار دوستی» میان نیروهای امریکایی و افغان

فرماندهان در پایگاه نظامی «مک کلاین» در ولایت لوگر می گویند که روابط میان سربازان افغان و امریکایی خوب است. ولایت لوگر در جنوب کابل، منطقه ای حیاتی برای جلوگیری از ورود شورشیان به پایتخت می باشد.

فرماندهان در تلاش کاهش بدترین مصیبت جنگ 11 ساله در افغانستان می باشند، یعنی "حملات داخلی" که در آن سربازان افغان بر همکاران بین المللی شان شلیک می کنند. آمار ناتو نشان می دهد که حدود 25 درصد این گونه حملات ناشی از نفوذ طالبان در صفوف نیروهای امنیتی افغانستان بوده است، در حالی که باقی حمله ها ناشی از تفاوت های فرهنگی و کینه های شخصی عنوان شده است.

افزایش غیرقابل تصور "حملات داخلی"، تهدیدی را برای برنامه نیروهای ناتو در مورد سپردن مسوولیت ها به افغان ها و خروج از افغانستان ایجاد کرده است. برخلاف پیش بینی های مقام های غربی، گروه بین المللی بحران گفته است که حکومت افغانستان ممکن است بعد از سال 2014 فروبپاشد و نیروهای امنیتی افغانستان هنوز برای روند انتقال آماده نیستند.

فرماندهان پایگاه «مک کلاین» این گفته ها را رد می کنند که "دیوار دوستی" میان آنها و سربازان افغان نشانه بی اعتمادی و اختلاف میان آنهاست. فرماندهان می گویند که ارتش افغانستان به صورت روزافزون مستقل می شود. به گفته فرماندهان امریکایی، افغان ها درک می کنند که چرا امریکایی ها احتیاطاً با خود سلاح حمل می کنند.

تورن متیو البرتوس، افسر امریکایی مسوول واحد هوایی نیروهای امریکایی در پایگاه «مک کلاین»، می گوید: «نیروهای افغان این (حمل سلاح توسط امریکایی ها) را چیزی توهین آمیز نمی بینند».

او می افزاید: «دگروال رفیع الله این را یک مساله شخصی قابل افتخار می داند که مشاوران اش متوجه خود باشند. او خود را در حفاظت از ما مسوول می داند». براساس یک گزارش ماه اپریل وزارت دفاع ایالات متحده امریکا، رفیع الله یکی از 74 افسر از جمع 156 افسر افغان است که در درجه دوم «آماده خدمت با مشاوران» خارجی می باشند.

در این گزارش وزارت دفاع امریکا، تنها 13 کندک نیروهای افغان در رتبه نخست، یعنی بخش «مستقل با مشاروان» قرار گرفتند. این رتبه بندی همزمان این نگرانی را خلق کرد که 350 هزار نیروی افغان توانایی مقاومت علیه طالبان را بعد از سال 2014 نخواهند داشت.

دگروال جیمز رایت، مسوول بخش نخست یک واحد نیروهای هوایی امریکایی گفت که کندک شماره هفتم «شاید بهترین کندکی باشد که ما در ولایت لوگر داریم»، زیرا به گفته او دیگر کندک ها در بخش هایی مانند رهبری دچار مشکل بودند.

جیمز رایت گفت: «ما به صورت روشن در تلاش ایجاد ارتشی هستیم که در میدان جنگ پیروز باشد، اما واقعیت این است که این افراد فقط بهتر از شورشیان اند».

تصمیم اعمار دیوار میان نیروهای افغان و امریکایی در اواسط ماه آگست گرفته شد. در همین ماه شمار حملات داخلی بر سربازان بین المللی به بالاترین حد خود رسیده بود. رفیع الله احساس می کرد که با ساخت این دیوار، افغان ها کمپ خود شان با دروازه جداگانه دارند و این احساس استقلال بیشتری به آنها می دهد. او درخواست کرده بود که به 25 تن از افسران اش کارت شناسایی داده شود تا بدون سلاح به صورت آزادانه به بخش امریکایی کمپ رفت و آمد کرده بتوانند.

حیاالدین حکمت، سخنگوی دگروال رفیع الله می گوید که نیروهای افغان همچنان برای کشف تهدیدهای احتمالی شماری از ماموران اطلاعاتی را در یونیفورم ارتش افغانستان در میان سربازان عادی گماشته اند. او می گوید: «چهار ماه است که ما بدون هیچ حادثه ای ماموریت مشترک اجرا می کنیم».

جسون پاتریک، برآورد شخصی خود را از انجام گزمه مشترک با نیروهای افغانستان در مزرعه، جویبارها و باغستان ها دارد: «شما سرباز خوب ارتش افغانستان دارید و سرباز بد. بعضی وقت ها آنها (در هنگام کار) چیزی می چوشند و برخی اوقات دیگر، آنها در جریان گزمه چای آماده می کنند. اما سربازانی که ما اینجا همراه خود داریم، آماده اند».

فرانس پرس/ عارف فرهمند

ویراستار: رسول رحیم