راسموسن درمونشن ستراتژي جديد براي ناتو را درچشمرس قرار داد

بعد از مناظره در مورد ايران، چين و خلح سلاح، کنفرانس امنيتي درمونشن به روز يکشنبه به موضوعات ريشه يي خود برگشت. آيندۀ ناتو شامل موضوعاتي است که از زمان تأسيس اين کنفرانس در سال 1962 در مونشن در مورد آنان بحث و مذاکره صورت ميگيرد. ولي برخلاف زمان جنگ سرد، پيمان دفاعي ناتو امروز هيچ نوع مأموريت واضحي ندارد. چه حملات تخنيک اطلاعات(سيبر)، چه کمک هاي بشري و يا اقدامات براي ختم بحران: ناتو در سال هاي گذشته براي بسياري چيز ها احساس مسووليت ميکرد. و به عقيدۀ اندرس فو راسموسن، دبيرکل ناتو، اين در آينده هم به همين منوال باقي خواهد ماند. اين دبيرکل دنمارکي ناتو در مونشن مفکوره هايش را براي يک طرح جديد ستراتيژيکي ناتو پيشکش کرد. راسموسن گفت:

«اين يک موضوع انتخابي نيست که ناتو را به يک آژانس امنيتي به سطح جهاني شبکه بندي شده، مبدل سازيم، بلکه موضوع ضرورت آن مطرح مي باشد. جهاني شدن به يک واقعيت تغييرناپذير زندگاني ما مبدل شده است. سازمان ها نه تنها بايد آنرا برسميت بشناسند، بلکه خود را نيز با آن وفق دهند. من درين مورد هيچ نوع ترديدي ندارم که ناتو نيز خود را در برابر اين چالش قرار داده و خواهد داد.»

اما ازطرحهاي مبني بر عملکرد جهاني ناتو تمام اعضاي آن جانبداري نميکنند. کارل تيودور سو گوتنبرگ، وزير دفاع آلمان در مونشن ترديدش را در زمينه ابراز داشت. کارشناس ها فرياد ميزنند که اول بايد ناتو بر چالش بزرگ فعلي اش غالب آيد: به افغانستان ثبات بخشد.

چند روز قبل کشور هاي عضو ناتو در لندن روي انطباق استراتيژي اي در مورد افغانستان موافقه کردند. گوتنبرگ اظهار اطمينان کرد که اين تغيير استراتيژي بزودي ثمري درپي خواهد داشت. اوعلاوه کرد:

«بعد از اشتباهات غير قابل انکار، کسر ها و کمبودي ها در تحقق آن، با افزايش قوا، اما نه تنها ازين طريق، با موضوع عمده تغيير داده شده مبني بر تعليمات و حفاظت، در مسير درستي قرار داريم. ايالات متحد امريکا قسمت اعظم فشار را متقبل ميشود. آن کشور ميتواند روي همبستگي ما اعتماد داشته باشد.»

اينکه واشنگتن اميد قواي بيشتري را از هم پيمانان اروپايي اش داشته است، در مونش از آن به وضاحت يادآوري نشد. اما شايد اين هم علامتي باشد مبني بر نارضايتي، بخاطر اينکه ايالات متحد امريکا امسال هيأت نه چندان بلند رتبه اي ايرا به مونشن فرستاده بود. نه رابرت گيتس، وزير دفاع و نه هيلري کلينتن، وزير خارجه بچشم ميخورد. در عوض رئيس جمهور افغانستان طرحش را معرفي کرد. حامد کرزي درنظر دارد تا مکلفيت عسکري را دوباره رويکار آورد. کرزي گفت :

«تا سال 2012 ما بايد حد اقل 300.000 سرباز و پوليس افغاني آموزش يافتهِ در حال خدمت داشته باشيم، که بتوانند مسووليت قسمت اعظم کشور را بعهده گيرند. و تا پنج سال ديگر افغانها خود در موقفي قرار داشته باشند که امنيت را در تمام کشور تامين کنند.»

به دورنماي خروج عساکر خارجي در مونشن در بيانيۀ هيچ يک از اشتراک کنندگان کنفرانس اشاره نشد. اما برخلاف حامد کرزي، نماينده هاي کشور هاي غربي از يادآوري تاريخي براي خروج قواء اياء ورزيدند.

مانند روز هاي اول کنفرانس، رهبري ايران ديروز يکشنبه يکبار ديگر توانايي اش را براي ايجاد غوغا در رسانه هاي خبري ثابت ساخت. اشتراک کنندگان کنفرانس از تهران خبري را دريافت داشتند، مبني براينکه محمود احمدي نژادئ امر توليد يورانيم به سطح بالا غني شده را صادر کرد، البته نه يورانيمي که از آن اسلحه توليد شده بتواند. تهديدي که بحيث يک حرکت تکتيکي ديگر آن رژيم ارزيابي گرديد. سو گوتنبرگ، وزير دفاع آلمان ابراز مأيوسي کرده و گفت:

« اين نمايشي است که ما در سال هاي گذشته همواره آنرا تماشا کرده ايم. من صرف گفته ميتوانم که، اين به سود جامعۀ بين المللي است و هم ايران - همچنان با درنظرداشت آنچه در ايران از لحاظ سياست داخلي رخ ميدهد - که نه تنها احساس آرامش بيابند، بلکه با يکديگر نزديک شوند.»

اندرياس نول/ خالد صديقي

ويراستار: رسول رحيم