زبیر حاتمی درگذشت؛ رسانه ها طالبان را تحریم کردند

پیکر بی جان زبیر حاتمی در حالی که با آه و ناله مادر و خانواده اش همراه بود، از منزلش در یکی از مناطق فقیرنشین کابل تشییع شد. از میان انبوه جمعیت این صدا همراه با گریه و ناله به گوش می رسید: «پسرم تو هیچ گناهی نکرده بودی؛ چرا ترا کشتند؟»

حاتمی 23 ساله هنگام تهیه فیلم از برنامه هنری تیاتر "تپش قلب؛ سکوت پس از انفجار" ده روز پیش در "مرکز فرهنگی فرانسه" زخمی شده بود. او فیلمبردار تلویزیون خصوصی "میترا" بود. همکارانش گفتند حدود هزار زخم در بدن او دیده می شد و در نتیجه زخم های عمیق، شش، قلب و جگر او از کار افتاده بودند.

یگانه صحنه ثبت شده از انفجار در مرکز فرهنگی فرانسه، توسط کمره زبیر ثبت شد. این تصویر نشان می دهد که ابتدا صحنه سیاه می شود؛ سپس صدای مهیبی در تالار می پیچد، فضا مملو از دود می شود، و آه و ناله زخمی ها در فضای تالار می پیچد.

پیکر آقای حاتمی با حضور صدها تن از خبرنگاران، فرهنگیان، مقام های دولتی و وابستگانش روز یکشنبه، 30 قوس 1393، به خاک سپرده شد. همکاران او گفتند که جراحت های او به حدی شدید بود که داکتران اجازه انتقال او برای تداوی به خارج از افغانستان را ندادند؛ زیرا در مدت ده روز گذشته از حالت کوما خارج نشده بود.

تحریم خبرهای طالبان

نهادهای خبرنگاری افغانستان در واکنش به حمله طالبان بر خبرنگاران، با نشر قطعنامه ای، پخش خبرهای مربوط به این گروه را تحریم کردند. مجیب خلوتگر، رییس موسسه "نی، حمایت کننده رسانه های آزاد افغانستان" در پایان مراسم خاکسپاری به خبرنگاران گفت: «رسانه های افغانستان سر از این تاریخ از نشر گزارش ها و خبرهای مربوط به طالبان الی پایان حملات تروریستی بر افراد ملکی و خبرنگاران خودداری می ورزند».

در این قطعنامه آمده است که هیچ رسانه ای در افغانستان از طالبان در خبرها و گزارش ها نقل قول نکنند. قطعنامه از حکومت نیز خواسته است تا کمیته ای را برای کمک به زخمی ها و مصدومین کارمندان رسانه ها، ایجاد کند.

اشرف غنی، رییس جمهور افغانستان درگذشت آقای حاتمی را به خانواده رسانه ای افغانستان تسلیت گفته است. در اعلامیه ای که توسط دفتر مطبوعاتی ارگ منتشر شده، آمده است که رییس جمهور غنی از مرگ این عضو رسانه های افغانستان متاثر شده است.

مقام های وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان در مراسم خاکسپاری زبیر حاتمی گفتند که آزادی بیان در افغانستان به قیمت خون خبرنگاران و نویسندگان به دست آمده است و این دستاورد با کشتار و تهدید و خشونت از بین نمی رود.

سیمین غزل حسن زاده، معین نشراتی وزارت اطلاعات و فرهنگ گفت: «مطبوعات افغانستان و اصحاب رسانه، آزادی بیان را با خون عزیزانشان شکل دادند و با خون همکارانشان نهادینه می سازند». معین وزارت اطلاعات و فرهنگ گفت مرگ زبیر حاتمی اولین و آخرین قربانی برای آزادی بیان و اندیشه در افغانستان نیست. او گفت مبارزه برای بیان آزاد ادامه خواهد یافت تا هیچ گروه و نظام نتواند جلو نشر حقایق را بگیرد.

این مقام حکومت افغانستان گفت که دشمنان این کشور به اهمیت و قدرت رسانه ها پی برده اند: «دشمن متوجه نقطه قوت کار رسانه ای و آزادی بیان در کشور شده است و این را می رساند که موجی از رسانه هراسی در بین دشمن زبون ما شکل گرفته است».

این در حالی است که بر اساس آمار نهادهای رسانه ای، سال 2014 برای خبرنگاران افغانستان خونبارترین سال بوده است. بر اساس آماری که "موسسه نی" جمع آوری کرده، تنها در سال جاری هشت تن از خبرنگاران جان خود را از دست داده اند. افزایش موارد لت و کوب، توهین و تحقیر و سایر انواع خشونت علیه خبرنگاران نیز بر نگرانی های خبرنگاران و فعالان رسانه ای در افغانستان افزوده است.