زخم های بردگی در برازیل تاهنوز التیام نیافته است

در قریه های نزدیک ساحل دریای ریو ترومبتاس، یک شاخه فرعی رود آمازون، بازماندگان برده های افریقایی زندگی می کنند که در زمان استعمار، میلیون تن آنها از قاره افریقا به بردگی گرفته شده و به برازیل انتقال داده شده بودند.

دقیقاً ۱۳۰ سال پیش از امروز بردگی در برازیل به عنوان آخرین کشور واقع در نیم کره غربی ممنوع اعلام شد. اما بعد از این اعلام رسمی نیز هیچ بهبودی در شرایط زندگی آنها نمایان نشد.

راکویل آمارال، سرپرست دهات "کویلومبو بوئا ویستا" در این منطقه در باره وضعیت کنونی بازماندگان بردگان پیشین می گوید: "در برازیل به سادگی هیچ احساس شرمی در این مورد وجود ندارد که گروه های مشخص قومی را برای مدت طولانی به بردگی گرفته بودند. سیاست مداران این را وظیفه خود نمی دانند که این انسان ها را در جامعه ادغام کنند."

او می افزاید که این برده های پیشین بازهم منزوی می شوند و در خدمت زمین داران و شرکت های استخراج معادن مورد استثمار قرار می گیرند. "این یک فاجعه است!"

دهات "کویلومبو بوئا ویستا" در جنگ استوایی برازیل، نخستین منطقه ای بود که در سال ۱۹۹۵ عنوان حق مالکیت بر زمین شان را به دست آوردند. به این ترتیب باشندگان بسیاری ازجماعت های مشابه شان یک قدم بزرگ به پیش افتادند، اما آنها تاهنوز در برابر مشکلات قرار دارند: فقط دو کیلومتر دورتر از این قریه، از دهه ۱۹۷۰ به این سو، ساختمان های سرخ رنگ معدن "مینراساو ریو نورت"، فراتر از بلندی درختان دیده می شود. صدای آژیر مزاحم خواب باشندگان محل می شود و کشتی های بزرگ حامل کانتینر های حیوانات و مواشی آن را هراسناک می سازد.

خانم کلاودینته سوله دی سوزا رئیس اتحادیه محلی این قریه می گوید: "مردم ما از حضور این شرکت رنج می برد.  در آنجا که حالا سنگ معدن بوکسیت استخراج می شود، مزارع ما بود. امروز ما کاملاً وابسته به این شرکت هستیم."

او می افزاید که این شرکت، مردم محل را با مزد بسیار ناچیز به کار می گمارد و آنها خود شان را مثل برده ها احساس می کنند. اما این جا کار دیگری نیست، آنها باید به این کار سخت برای دست آوردن پول تن دهند، زیرا مزارع شان نابود شده است و دیگر ماهیگیری نیز وجود ندارد.

روگیریو دی اولیویرا پیرایرا، یکی دیگر از اعضای اتحادیه روستا انتقاد می کند که بعد از اعطای عنوان حق مالکیت بر زمین توسط حکومت در سال ۱۹۹۵، مردم محل تنها ماندند. او علاوه می کند: "بعد شرکت ها آمدند، قطع کنندگان جنگلات و زمین داران بزرگ که در جستجوی منابع، به استخراج معدن آغاز کردند."

Christina Weise/si/hm