1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

سرباز امریکایی: دلسوزی به افغان‌ها را از دست داده بودم

اسوشیتدپرس/ فرهمند۱۳۹۴ خرداد ۱۸, دوشنبه

یک سرباز امریکایی که در سال 2012 در قریه ای در جنوب افغانستان 16 فرد ملکی را به قتل رسانده بود، گفته است که در جریان چهار ماموریت جنگی دلسوزی و رحم خود نسبت به افغان ها و عراقی ها را از دست داده بود.

https://p.dw.com/p/1FdLs
رابرت بیلز در سال 2012 میلادی 16 فرد ملکی را در قندهار کشتعکس: AP

روزنامه "نیوز تربیون" شهر تاکومای ایالات متحده امریکا با استفاده از قانون حق دسترسی به اطلاعات، نامه هشت صفحه یی رابرت بیلز سرباز امریکایی متهم به کشتار 16 افغان به یک افسر ارشد اردو در پایگاه مشترک لویس مک کورد را به دست آورده است. او در این نامه خواسته است که مجازات حبس ابد تخفیف یابد.

بیلز سال گذشته در این نامه نوشته بود: «جنگ مغزم را به تحلیل برده بود. من در اکثر این 10 سال، جنگ و نفرت کاشته و حاصل آن را خشونت برداشت کرده بودم. بعد از دو سال زندان، درک کردم که چیزی را که عادی می پنداشتم از یک کار عادی خیلی بعید بوده است.»

سخنگوی اردوی ایالات متحده امریکا گفته است که مقام های نظامی در ماه مارچ درخواست بیلز برای به تعلیق درآمدن یا کاهش حبس ابد را رد کردند. به این ترتیب دوسیه او به صورت خودکار به محکمه نظامی فرستاده می شود.

بیلز در ماه مارچ 2012 بر 22 تن به شمول 17 زن و کودک در قریه ای در ولایت قندهار افغانستان آتش گشود. این قتل‌ها موجی از اعتراض ها را برانگیخت که در نتیجه آن، ایالات متحده امریکا به صورت موقتی عملیات نظامی را به تعلیق درآورد.

بیلز در یک توافق برای جلوگیری از مجازات اعدام به جرم اعتراف کرد. او در جلسه محاکمه اش در سال 2013 در یک اعلامیه از این کشتار معذرت خواهی کرد. او در این اعلامیه همچنان شرح داده است که احساس خشم همیشگی داشته، زیاد می نوشیده و اتکای زیاد به تابلیت های خواب آور داشته است. او در این نامه خود نیز تکرار کرده است که نمی تواند در مورد کاری که انجام داده است توضیح دهد.

او در مورد دلیل قتل افراد ملکی نوشته است: «من در جریان دو سال حبس به این درک رسیده ام که پاسخی به این سوال وجود ندارد، بلکه آنچه هست فقط درد است.»

این نامه جزئیات بیشتری در مورد پارانویا یا روان گسیختگی و نگرانی مالی ارائه می دهد که بیلز در آخرین ماموریت خود احساس می کرده است. او نوشته است: «من نمی‌خواستم تصمیمی بگیرم و یکی از هم قطاران خود را از دست بدهم. عادتاً این چیز خوبی است، اما حالا می دانم که آن وضعیت من را پارانوئید و بیهوده کرده بود.»

او نوشته است که در جریان جنگ سرانجام به مرحله ای رسیده بود که «از همه افراد غیرامریکایی‌» نفرت داشت. او همچنین در مورد باشندگان محل شک داشته و فکر می کرده است آن ها ممکن است حامی کسانی باشند که علیه امریکایی ها می جنگند.

بیلز نوشته است: «من نسبت به آن ها حتی به عنوان بشر بی عاطفه و سنگدل شده بودم. همه آن ها دشمن بودند. شب و روز ترس داشتم. با گذشت زمان، تجارب بر پیشداوری ها اثر می‌گذارد.»

بیلز گفته است که بعد از زندانی شدن به اعتقادات مسیحی خود تمرکز می کند و همچنین برای تکمیل کردن دوره لیسانس خود درس می خواند و به حیث سلمانی آموزش می‌بیند.

عبور از قسمت بیشتر در این زمینه

بیشتر در این زمینه

نمایش مطالب بیشتر