سرگذشت مهاجران فرانسوی به اسرائیل یک سال پس از حملات پاریس
۱۳۹۴ دی ۲۰, یکشنبهفرانسوی ها شیک پوش هستند، حتا در تل ابیب؛ همین است که یک مرکز فروش و یک کافه فرانسوی "براسری آلبر" در این شهر اسرائیلی وجود دارد. کورین ازان در این منطقه زندگی می کند. او از زندگی قدیمش در فرانسه و زندگی نو اش در اسرائیل قصه می کند.
او می گوید: «ما فرانسوی ها اینجا به عنوان آدم های پولدار و احمق دیده می شویم. این که چطور ممکن بود ما با حماقت مان پولدار شویم، خودش یک پارادوکس یا ضد و نققیض گویی است. اما در زبان عبری یک مثل مهم وجود دارد که می گوید "تا احمق در جهان باشد مفلس در نمی ماند". من فکر می کنم من همیشه همین طور دیده خواهم شد. این بسیار حس ناخوشایندی است».
به نظر او، در جاده های اسرائیل مردهای مزاحم زیادند و در مقایسه با پاریس، مود و فشن هم بسیار کم است. اما او این شهر جوان و پرشور را دوست دارد. همه چیز ممکن به نظر می رسد. کسی شکایت نمی کند، حتا درباره مشکلات اقتصادی. اسرائیل برای خانواده او کم کم خانه جدید محسوب می شود.
او می گوید: «برایم دشوار است که بگویم اما در فرانسه هیچ آینده ای برای فرزندان من وجود ندارد. فضای عمومی برای یهودی ها در فرانسه خوب نیست. اگر یهودی ها در فرانسه مورد حمله قرار بگیرند، بسیار تاسف بار است».
بنابراین کورین و شوهرش تصمیم گرفتند تا به اسرائیل مهاجرت کنند. کشتار در دفتر مجله "شارلی ابدو" و حمله به یک سوپرمارکیت یهودیان در پاریس، آنها را در تصمیم شان مصمم تر کرد.
اما این خانواده یهودی در اسرائیل با دشواری هایی روبرو شد. پدر خانواده، فیلیپ همواره بین پاریس و تل ابیب در سفر است. پسر بزرگ خانواده، امانوئل 14 ساله فکر می کند که دوباره به فرانسه باز می گردند. اما از همه سخت تر این که کورین با یادگیری زبان عبری دست و پنجه نرم می کند.
او می گوید: «فاجعه است. فکر می کنم زبان بسیار سختی است. در "اولپان" کورس زبان برای مهاجران، من با کسانی از امریکای لاتین و اوکرایین درس می خوانم. اما چه چیزی ما را با هم یکی می کند؟ واقعیت این است که دین یهودیت بین زندگی من و دیگران ارتباط ایجاد می کند».
بیش از 30 هزار یهودی سالانه به اسرائیل می روند. این شمار مهاجران در واقع یک پیروزی برای حکومت اسرائیل محسوب می شود. آنها می گویند که "ایده صهیونیسم" جذاب است. حدود 8000 فرانسوی طی سال گذشته به اسرائیل رفتند که این شمار بینظر بوده است.
کورین ازان از یاری اسرائیلی ها به مهاجران ابراز امتنان می کند. او هفته آینده اولین کارش را در بخش مدیریت مالی در اسرائیل آغاز می کند. او می خندد و می گوید که سرانجام آنها باید پول به دست آورند تا در اسرع وقت به پاریس بروند و به دوستانشان نیز بپردازند. همزمان او امیدوار است که فرزندانش در اسرائیل جای پایی برای خود یافت کنند.
او می گوید: «آنچه واقعا مرا آزار می دهد این است که فکر کنم پسرانم باید به اردو بروند. حالا فقط فکر می کنم. منتظر می مانیم تا ببینیم چه پیش می آید».
تل ابیب و همچنان اسرائیل برای کورین بسیار کوچک و خرد هستند. او می گوید فرانسه کشور زیبایی است. تصمیم برای مهاجرت به اسرائیل برای این خانواده اسرائیلی غیرقابل برگشت نیست.