شهروندان: مناطق امن در افغانستان وجود ندارد
۱۳۹۷ خرداد ۱۷, پنجشنبه
در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ ده‌ها هزار افغان کشور شان را برای پناهندگی در اروپا به خصوص آلمان ترک کردند. مهاجرت افغان‌ها دو علت اساسی داشت، از یک سو موج خشونت‌ها با خروج نیروهای بین المللی در افغانستان افزایش یافته بود و دیگر امیدی برای بهبود اوضاع وجود نداشت و از سوی دیگر آلمان نیز دروازه‌هایش را به روی مهاجرین گشوده بود.
اما دیری نگذشته بود که رویای پناهندگی در آلمان برای بسیاری افغان‌ها به کابوس تبدیل شد زیرا درخواست ده‌ها هزار افغان برای پناهندگی در آلمان رد گردید.
حکومت آلمان که از یک سال به این سو تنها مجرمان، افراد خطرناک برای امنیت و کسانی را که در تثبیت هویت همکاری نمی‌کردند اخراج می‌کرد، حالا در نظر دارد که اخراج‌های عادی را از سر گیرد. استدلال حکومت آلمان هم این است که در افغانستان مناطقی وجود دارند که از امنیت نسبی برخوردارند.
اما افغان‌ها می‌گویند که به دلایل ناامن بودن راه‌های ولایت‌ها و همچنین حساسیت‌های قومی و زبانی، فرار از یک ولایت به ولایت دیگر کار ساده‌ای نیست. محمد یاسین، شهروند افغانستان، می‌گوید: «حالا در هیچ ولایت امن نیست. از سوی دیگر در بین مردم چنان تفرقه‌ای افتاده که من نمی‌توانم در منطقه غیر قوم خودم زندگی کنم. دیگران نیز نمی‌توانند در منطقه ما زندگی کنند.»
عبدالجبار باشنده ولایت میدان وردک نیز می‌گوید وضعیت در افغانستان طوری است که باشنده یک ولایت نمی‌تواند در ولایت دیگر زندگی کند: «به نظرم ممکن نیست. شما هیچ کس را نمی‌شناسید. از سوی دیگر تضادهای قومی نیز زیاد است، مردم می‌ترسند، به این خاطر این ممکن نیست.»
ناصر یک باشنده ولایت هلمند می‌گوید جنگ‌های چندین ساله سبب شده تا دشمنی و کدورت بین افغان‌ها زیادتر شود: «این مشکلات وجود دارد که هلمندیان از باشندگان شمال بدشان می‌آید و شمال از مردمان ولایت هلمند. یکی می‌گوید این پشتون است و دیگری می‌گوید این فارسی زبان است. به این دلیل ما نمی‌توانیم به جز ولایت خود در جای دیگری زندگی کنیم.»
زندگی دهقانی
افغانستان هنوز یک کشور صنعتی نیست. مردم نمی‌توانند در هر شهر یا ولایت برای شان کار و کسب پیدا کنند. عاید بیشتر مردم هنوزهم بر زراعت و کار بالای زمین استوار است. بنابراین زندگی باشندگان یک ولایت در ولایت دیگر ممکن نیست زیرا خانواده‌هایی که معیشت شان از زراعت بدست می‌آید نمی‌تواند همین درامد را در ولایت دیگر نیز داشته باشد.
نیاز گل یک باشنده ولایت لوگر گفت: «اگر یک لوگری به بامیان برود در آنجا کوچی می‌شود و هیچ چیز ندارد، پس چه بخورد؟ حکومت به مردم معاش نمی‌دهد و در خیمه هم زندگی ممکن نیست.»
«منطقه امن وجود ندارد»
تا چهار سال پیش جنگ در ولایات جنوب و شرق افغانستان متمرکز بود و برخی از ولایات افغانستان از امنیت نسبی برخوردار بودند؛ ولی حالا شرایط فرق کرده و ساکنان ولایات امن نیز امنیت و آرامش شان را از دست داده‌اند.
ولایات شمال افغانستان که تا پنج سال پیش از امنیت خوبی برخوردار بودند حالا به میدان‌های جنگ تبدیل شده‌و به گفته شهروندان افغانستان هیچ ولایتی در حال حاضر امن نیست.
محمد یاسین می‌گوید: «اگر مهاجرین را اخراج کنند، در هیچ جایی امن نیست. حتا در پایتخت امنیت نیست. اینجا هر روز انفجار، انتحار و کشتن است. وقتی وضعیت پایتخت اینگونه باشد در هیچ ولایتی امنیت نیست. شما در هر جای افغانستان بروید جنگ است، کشتار است و ویرانی است.»
حتا امن‌ترین ولایت مانند بامیان در مرکز افغانستان نیز عاری از مشکل نیست، زیرا به جز مرکز شهر، ساکنان این ولایت در راه‌ها امنیت ندارند. ده‌ها تن از باشندگان این ولایت هنگام عبور از شاهراه‌ها کشته شده‌اند. نیازگل می‌گوید: «هیچ جا امنیت نیست شما از کمپنی و پل چرخی در کابل خارج شوید، دیگر امنیت وجود ندارد. پس امنیت در کجاست؟»
ح. همراز