مبارزه با فشارهای روانی؛ باشگاهی برای زنان افغان در پاکستان
۱۴۰۲ خرداد ۱۹, جمعهحوالی ظهر کارش شروع میشود و تا عصر جریان دارد. این زمانی است که خودش نیز از غم و غصه مهاجرت و دوری از وطن فاصله میگیرد.
رزما احمدی، که در افغانستان در یک مکتب خصوصی معلم بود، هشت ماه قبل به پاکستان مهاجر شد و حالا به دیگر بانوان کمک میکند تا بتوانند زمان سخت مهاجرت را سادهتر بگذرانند.
مرتبط: تیم ملی فوتبال زنان افغان در تبعید فعال است اما رسمیت ندارد
این بانو پس از تلاش زیاد توانسته در یک باشگاه بدنسازی در شهرک فیصل در پایتخت پاکستان زمانی برای مربیگری خانمهای مهاجر افغان اختصاص بدهد.
این بانوی ۲۶ ساله افغان میگوید ورزش نه تنها برای تناسب اندام، بلکه برای سلامت روحی و روانی زنان مهاجر افغان مهم است: «بسیاری از زنان ورزشکار افغان مجبور به ترک وطن شده اند. من هم یکی از آنان هستم و حالا در پاکستان هستم و منتظر بررسی پرونده ام برای رفتن به یکی از کشورهای اروپایی هستم. از زمانی که مهاجر شدم، با مشکلات اقتصادی و روحی و روانی زیادی روبرو شدم.»
مرتبط: اولین مسابقه زیبایی اندام زنان با بدن پوشیده در بنگلهدیش
اما برای نجات از این وضعیت، به ورزش روی آورد: «از وقتی دوباره ورزش و مربیگری را در این باشگاه برای بانوان آغاز کرده ام، نه تنها فشار روحی و روانیام کمتر شده، بلکه همزمان میتوانم به خانوادهام در افغانستان نیز کمک مالی کنم.»
به دلیل محدودیتها و ممنوعیتهای وضع شده از سوی طالبان، زنان بار دیگر از تحصیل و کار محروم شده و خانهنشین گردیدند.
این مربی افغان که حالا به زنان پاکستانی و افغان در یک باشگاه تمرین میدهد، نگران است که زنان افغان در روزگار دشوار کنونی امکاناتی مانند ورزش برای کاهش استرس ندارند: «ورزش یکی از مهمترین طریقههایی است که زنان میتوانند سلامتی جسمی و روحی خود را محافظت کنند.»
اما ورزش نیز مثل خیلی فعالیتهای دیگر برای بانوان افغان ممنوع قرار داده شده است. طالبان از زمانی که دوباره بر افغانستان حاکم شده اند، حقوق بشری زنان را به شدت نقض کرده اند و آنها را از تحصیل، کار، گشت و گذار آزادانه و حضور در پارکهای تفریحی و کلبهای ورزشی منع کرده اند.
مکانی برای ادغام
در این باشگاه فضا صمیمانه است و زنان پاکستانی با بانوان مهاجر افغان و دختران و زنانی که تحت حاکمیت طالبان زندگی میکنند، همبستگی دارند.
هرچند به گفته خانم احمدی ۸۰ درصد اشتراک کنندگان را زنان مهاجر افغان تشکیل میدهند، اما خانمهای پاکستانی نیز میآیند و با افغانها در کنار تمرین صحبت و درد دل میکنند: «زنان افغان که در این باشگاه عضو هستند، دلیل اشتراک شان کاهش وزن و تناسب اندام نیست، بلکه به خاطر کاهش افسردگی و مشکلات روحی میآیند. آنها به این افسردگی از زمانی که وطن را ترک کرده و مهاجر شده اند، دچار گردیده اند. تا جایی که من با آنها در تماس هستم، اکثر این خانمها در افغانستان وظیفه و تحصیل و زندگی خوبی داشتند، اما با آمدن طالبان همه چیز را از دست داده اند، حتی هویت زن بودنشان را...»
شهرک فیصل تاون در اسلام آباد یکی از محلاتی است که مهاجران افغان در آنجا تجمع کرده اند.
زنان و آسیبپذیری بیشتر!
برخی از خانوادههای افغان در این شهرک میگویند که به دلیل بیسرنوشتی و افزایش مشکلات روحی و روانی، تنشهای خانوادگی نیز بیشتر شده و زنان و کودکان بیشترین آسیب را از این وضع میبینند.
فریما شیرزاد، یک محصل سابق افغان و عضو این باشگاه نیز از دوری از خانوادهاش به شدت رنج میبرد: «زنان زیادی متاسفانه مثل من با سقوط دولت افغانستان و محدودیتها از سوی طالبان بر خانمها، مثل بسته شدن مکاتب، دانشگاهها و ممنوعیت کار در اجتماع، مجبور شدند وطن را ترک و به پاکستان مهاجرت کنند. اما اینجا هم با مشکلات اقتصادی، عدم بررسی پروندهها و بیسرنوشتی روبرو شده اند. ما نوعی دل تنگی داریم و فکر میکنیم اینجا هم اسیر هستیم و در چهار دیواری خانه زندانی شده ایم.»
مرتبط: حضور تیم پناهندگان به شمول دو افغان در مسابقات جهانی جودو
به باور کارشناسان صحی، سلامت روحی و روانی زنان به عنوان مادران نقشآفرین امروزی و آینده بسیار مهم است؛ چراکه آنان بنیاد خانوادهها و مسئول اصلی تربیت نسل آینده هستند.
در این زمینه میگوید: «ورزش برای تمامی افراد جامعه مهم است. این مسئله بارها و بارها توسط علوم مختلف از جمله طب و روانشناسی ثابت شده است. در واقع ورزش نکردن افزایش بیماریها، تنشهای عصبی، اجتماعی و اختلالات ارتباطی بین افراد را منجر میشود و هزینههای هنگفتی روی دست جوامع میگذارد.»
اما وی بر ورزش زنان بیشتر تاکید میکند: «ورزش برای خانمها به دلیل ویژگیهای خاصی که دارند، به مراتب مهمتر از مردان است. زنان از لحاظ مادری در جامعه سهمی بزرگ دارند. ورزش آنها را برای انجام بهتر این وظیفه مقدس آمادهتر ساخته و باعث میشود نسلی سالم و فعال و نیرومند به وجود آورند.»
مرتبط: شاهده رضا، ورزشکار هاکی پاکستان در جمع قربانیان قایق مهاجران
هرچند رزما در تمام روز که به بانوان در این باشگاه پاکستانی تمرین میدهد، از غم و غصههای شخصیاش دور میشود، اما فکر اینکه آینده زنان و دختران در افغانستان چه خواهد شد، هرگز از ذهنش بیرون نمیرود؛ چه در باشگاه باشد یا در خانه و جاهای دیگر.