مهاجران بی سرنوشت افریقایی در هامبورگ

حدود 300 جوان افریقایی از ایتالیا به هامبورگ آمده اند. این مساله برای شهر باعث درد سر شده است، چون این مهاجران در شهر بدون وسیله و سرپناهی به سر می برند و هیچ کسی نمی خواهد مسوولیت رسیدگی به آنها را بر عهده بگیرد.

صبح ساعت هشت، در خیمه ای دقیقا روبروی ایستگاه اصلی قطار شهر هاهبورگ، شماری از این جوانان نشسته اند. در سمت چپ بیرونی خیمه نوشته ای با این جمله نصب شده است: "جنگ ناتو ما را مجبور به فرار کرده است. ما خواهان حقوق مان هستیم".

فرایدی، جوان 31 ساله از نایجریا نیز در میان آنها است. او حدود یک ماه قبل پس از آن که اردوگاه پناهندگان در ایتالیا مسدود شد، از آنجا به هامبورگ آمد. فرایدی از جانب مقامات ایتالیایی اسناد سفر برای حوزه شنگن و 500 یورو به دست آورد. او می گوید: "این تحفه ای از طرف حکومت ایتالیا بود. آنها به ما گفتند که آنها دیگر نمی توانند ما را مورد حمایت مالی قرار دهند". پول صندوق پناهندگان اتحادیه اروپا برای پناهندگان در ایتالیا در ماه فبروری پایان یافت و اردوگاه های پناهندگان بعد از آن در ایتالیا مسدود شدند.

فرایدی می افزاید: "آنها به ما اسناد دادند و گفتند که ما می توانیم به هر کشور دیگر اتحادیه اروپا برویم و در آنجا زندگی جدیدی آغاز کنیم". او شکایت می کند که دو سال در ایتالیا زندگی کرده، ناامید بوده و بازگشت به ایتالیا برای او جهنم است.

گفته می شود که 300 تن دیگر مانند فرایدی در هامبورگ زندگی می کنند و همه آنها نیز از بازگشت به ایتالیا هراس دارند.

این پناهندگان همه از لیبیا به ایتالیا و بعد به آلمان آمده اند. افو، یکی از آنان می گوید: "ما در آنجا کار و یک زندگی خوب داشتیم"؛ اما بعد از سقوط دیکتاتور معمر القذافی، آنها مورد پیگرد قرار دادند؛ چون مردم محل به آنها به عنوان حمایتگران قذافی می نگرستند.

هفته ها بی سرپناهی این پناهندگان را خسته و خشمناک کرده است. افو می گوید: "ما اینجا و آنجا می خوابیم؛ آن هم در صورتی که کسی به ما کمک کند. حالا ما بچه های سرک هستیم".

حالا این مسئله تبدیل به یک موضوع حقوق بشری شده است. کریستیانی شنایدر، سخنگوی جناح حزب چپ آلمان در پارلمان هامبورگ اتهامات سنگین به سنای شهر وارد کرد. او گفت: "نقض کرامت بشری، برای شهر مایه شرمساری است".

حزب چپ و سبزهای آلمان، مقامات مسوول شهر هامبورگ را متهم می کنند که آنها از پناهندگان افریقایی حمایت نکرده و از مسوولیت شانه خالی می کنند.

به قول دِتلِف شیله، سناتور امور اجتماعی هامبورگ، وزارت داخله آلمان از چند هفته به این سو، با حکومت ایتالیا در این باره در حال مذاکره است که این مهاجران به ایتالیا برگردند و در آنجا مکان مناسبی برای زیستن بیابند؛ اما برای نمایندگان حزب چپ در پارلمان این راه حل خوبی نیست. آنها می گویند که این عادلانه نیست که ایتالیا 60 هزار مهاجر را بپذیرد و آلمان فقط چند صد نفر از آنها را متقبل شود.