1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

«هند نمی خواهد افغانستان به عمق استراتژیک پاکستان تبدیل گردد»

رسول رحیم (پی تی آی)۱۳۹۱ دی ۴, دوشنبه

بنا به یک گزارش کانگرس ایالات متحده امریکا، هندوستان در تلاش جلوگیری از تبدیل شدن افغانستان به عمق استراتژیک پاکستان است، اما همزمان نمی خواهد نقش مهم امنیتی در افغانستان به دوش گیرد و احساسات پاکستان را برانگیزد.

https://p.dw.com/p/178Xw
عکس: AP

این گزارش را خدمات پژوهشی کانگرس (سی آر اس) تهیه کرده که یک شعبه مستقل کانگرس ایالات متحده امریکا می باشد. همچنین در آن فعالیت های هندوستان در افغانستان برای «مقابله» با پاکستان شرح داده شده اند و این که دهلی جدید در مورد تلاش های آشتی با طالبان شک و تردید دارد. 

در تازه ترین گزارش «سی آر اس» یا شعبه خدمات پژوهشی کانگرس ایالات متحده امریکا آمده است: «علایق و فعالیت های هندوستان در افغانستان در تقابل با علایق و فعالیت های پاکستان قرار دارند. هندوستان می خواهد «عمق استراتژیک پاکستان در افغانستان را رد کند و به این کشور اجازه ندهد که مانع تجارت و سایر تماس هایش با آسیای مرکزی و فراتر از آن گردد و همچنین از حمله جنگجویان بر اهداف کشورش در افغانستان جلوگیری کند».

در ادامه این گزارش آمده است: «هندوستان همچنین در مورد تلاش های آشتی جویانه اخیر با طالبان دچار شک و تردید است. در همین اواخر هندوستان تماس هایش را با ایتلاف شمال که در گذشته نیز از آن حمایت می کرد، افزایش داده است».

گزارش می افزاید: «هندوستان طالبان را که بین سال های 1996 تا 2001 میزبان القاعده بودند، به دلیل همکاری القاعده با سازمان های اسلامی افراطی پاکستان مانند لشکر طیبه، دشمن بزرگ خود می داند».

در این گزارش گفته شده که افغانستان تلاش دارد تا با هندوستان روابط نزدیک داشته باشد و همزمان نمی خواهد روابطش با پاکستان به خطر بیافتند. نویسندگان گزارش می گویند که این سیاست توازنی ظریف است که ایالات متحده امریکا نیز از آن حمایت می کند.

گزارش همچنان علاوه می نماید که درپنجم اکتوبر سال 2011 ، اندکی پس از قتل برهان الدین ربانی، رییس جمهور پیشین افغانستان و پس از این که افغانستان پاکستان را به دست داشتن در این قتل متهم کرد، حامد کرزی به هندوستان سفر کرده و با دهلی جدید پیمان «همکاری های استراتژیک» امضا نمود.

گفته می شود که این پیمان بدترین ترس های پاکستان را تصدیق کرد. زیرا به این وسیله برای نخستین بار به هندوستان نقش رسمی به مثابه یکی از تضمین کنندگان ثبات افغانستان داده شده و زمینه مناسبات گسترده سیاسی و فرهنگی بین افغانستان و هندوستان فراهم گردید.

در ادامه این گزارش آمده است: «کارشناسان هندوستانی تذکر داده اند که سرباز یا نیروی امنیتی هندوستان در افغانستان توظیف نمی شود. اما بستن این پیمان منجر به امضای موافقت نامه در اخیر سال 2011 شد که براساس آن هندوستان برخی از پرسونل نیروهای امنیتی افغانستان را در هندوستان آموزش می دهد».

براساس این گزارش «در دیدار چهار روزه بعدی کرزی از هندوستان در ماه نومبر سال 2012، هندوستان موافقت نموده تا سالانه 600 تن از منسوبین نیروهای امنیتی افغانستان را در اکادمی نظامی جنگ های جنگلی آموزش دهد». «سی آر اس» می گوید: «هندوستان بر فعالیت های اقتصادی امدادی تاکید می نماید که با میزبانی از نشست دهلی در بیست و هشتم جون سال 2012 جهت مذاکره درباره سرمایه گذاری و توسعه اقتصادی در افغانستان به نمایش گذاشته شد. برخی ها معتقد هستند که هندوستان نگران حل منازعه افغانستان از راه مذاکره است و از این هراس دارد که نفوذ پاکستان در افغانستان به این ترتیب افزایش یابد».

در این گزارش همچنین اشاره می شود که بسیاری از رهبران ایتلاف شمال گاه و بیگاه در هندوستان زندگی کرده اند. گرچه دیپلومات های هندوستانی تاکید می کنند که با پشتون ها نیز تماس های نزدیکی داشته اند.