سرنوشت سربازان خردسال در افریقا

کودکان بسیاری در افریقا و دیگر کشورهای جهان، هنوز هم قربانی جنگ ها و خشونت ها می شوند. گروه های شورشی و نیروهای دولتی، کودکان را در خدمت مقاصدشان سرباز می گیرند.

سودان، سودان جنوبی، سومالیا و چاد در جمله کشورهایی هستند که کودکان در آن جا در سال های اخیر وادار به جنگیدن شده اند. در حال حاضر در افریقای غربی، جنگ در مالی است که نگرانی جامعه جهانی در این زمینه را برانگیخته است. سازمان دیده بان حقوق بشر می گوید که گروه های افراطی اسلام گرا در مالی صدها کودک را مجبور ساخته اند تا در خدمت آن ها جنگ کنند.

کورینه دوفکا، سرپرست بخش افریقای غربی سازمان دیده بان حقوق بشر است و با تعدادی از این کودکان از شمال مالی گفتگو کرده است. او وضعیت را چنین توصیف می کند: «بسیاری از این کودکان ظاهرا از جانب اعضای کلان تر خانواده هایشان در بدل پول به گروه های اسلامیست واگذار می شوند. باید گفت که اسلامیست ها سربازگیری شان را به قریه های معینی که عملکردهای محافظه کارانه آن جا تسلط دارد، محدود کرده اند».

خانم کورین دوفکا می افزاید که در بعضی از موارد، اسلام گرایان افراطی، کودکان را آگاهانه به خط اول جبهه می فرستند. براین اساس اندکی قبل از آن که سربازان فرانسوی به حملات شان بر شورشیان در شهر گائو آغاز کنند، شاهدان عینی کودکان را در اردوگاه های ملیشه ها دراین شهر دیده اند. سرنوشت آن ها تا به حال نامعلوم است.

حتی در صورتی که این سربازان خردسال موفق به فرار از چنگ شورشیان اسلام گرا شوند، تاثیر تجارب وحشت آور جنگ بر زندگی آن ها دوام می یابد. این امر را منازعه های گذشته ثابت می کنند که در آن ها از کودکان به عنوان سرباز استفاده شده است.

این کودکان نه فقط از پیامدهای روانی در عذاب هستند، بلکه از درس و تعلیم و آموزش های مسلکی نیز محروم مانده اند. اریک مونگو مالولو، از جمهوری دموکراتیک کانگو این تجربه تلخ را چشیده است.

ده سال می گذرد که ایالت ایتوری در شمال شرق این کشور، صحنه جنگ داخلی خونین بوده است. مالولو چندی است که یک سازمان غیردولتی به نام «افیا» تاسیس کرده و از کودکانی مراقبت می کند که از جنگ برگشته اند. اما از دید او کمک های سازمان به این کودکان کافی نیست. او در این باره می گوید: «مردم این جا کمک ما به سربازان خردسال را به حیث دادن پاداش دادن به جنایت کاران می بینند. پس ما باید مردم عادی را متقاعد سازیم تا کودکان را به عنوان اعضای جامعه قبول کنند».

از پروژه سازمان غیردولتی «آفیا» که مالولو سرپرستی می کند، سه سال می گذرد. این سازمان که به شبکه امدادی «حق و صلح» متعلق است، در طول این مدت توانسته، 520 طفل را حمایت جدی کند.

این شبکه توسط یک صندوق پولی حمایت می شود که در دادگاه جزایی بین المللی جای دارد. این صندوق در حال حاضر برای دادن غرامت به قربانیان جنایت های جنگی 1.2 میلیون یورو در اختیار دارد که میان پروژه ها و مناطق مختلف توزیع می گردد.

این صندوق نمی تواند به همه اطفالی کمک کند که گروه های شورشی از آن ها برای اهدافشان سواستفاده می کنند. وضعیت در کانگو نشان می دهد که ده سال پس از پایان منازعه در این کشور نیز، برای کمک درازمدت به قربانیان جوان آن، باید کارهای زیادی انجام شود.