پس از کشتار اورلاندو، افغان‌های مقیم امریکا نگران اند
۱۳۹۵ خرداد ۲۶, چهارشنبه
فاطمه رحمتی وقتی که خبر شد عامل کشتار اورلاندو یک امریکایی-افغانی است، شوکه و هراسان شد. هراسان از این که جماعت افغان‌ها در امریکا هدف انتقام‌گیری در فضای زهرآگین سیاسی امریکا قرار بگیرد.
او که برای هماهنگی برنامه زنان افغان کار می‌کند، افزود: «همگی هنوز هم در شوک هستند. این ترسناک است.» گروهی که او برایش کار می‌کند، برای زنان افغان مقیم نیویارک خدماتی مانند کورس زبان انگلیسی و لایسنس رانندگی فراهم می‌کند.
جمعیت افغان-امریکایی‌ها میان ۸۰ هزار تا ۳۰۰ هزار نفر می‌رسد و بزرگ‌ترین گروه آن‌ها در کالیفورنیا و ورجنیا زندگی می‌کنند، اما هزاران تن در نیویارک به سر می‌برند، جایی که عمر متین در سال ۱۹۸۶ زاده شد.
افغان‌ها مانند بسیاری امریکایی‌های دیگر از عدم ممنوعیت فروش اسلحه مایوس شده اند. آن‌ها همچنین هراس دارند که به دلیل اعمال جنون آمیز برخی افراد مورد سوء ظن قرار گرفته و یا از آن‌ها خواسته شود که معذرتخواهی کنند.
فاطمه رحمتی ۳۷ ساله می‌گوید: «در این مرحله، شاهد عکس العمل‌ها نیستیم.» او در تلاش برگزاری یک جلسه اضطراری زنان است تا در صورتی که به گونه مثال شاهد فعالیت‌های مظنون باشند و یا کودکان شان در مکتب مورد اذیت قرار بگیرند، اطلاع رسانی کنند.
تحقیقات روزنامه "نیویارک تایمز" بعد از حملات تروریستی ماه نوامبر در پاریس و تیراندازی سان برناردینو در ماه دسمبر نشان داد که میزان جرایم نفرت انگیزانه علیه مسلمان‌ها در امریکا سه برابر شده است.
فعالان می‌گویند که اسلام هراسی به میزان بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است که اعمال تروریستی و اظهارات دونالد ترامپ جمهوریخواه راجع به ممنوعیت ورود مسلمان‌ها به امریکا آن را بیشتر شعله ور کرده است.
خانم رحمتی با نگرانی از موفقیت‌های دونالد ترامپ در جریان انتخابات مقدماتی امریکا می‌گوید: «من چنین احساس می‌کنم که فضای سیاسی وضعیت را بدتر می‌کند. آیا این بازتاب کشور به صورت کل است؟»
او می‌گوید امریکایی‌ها وقتی می‌دانند که او یک افغان و مسلمان هست متعجب می‌شوند، زیرا ظاهر و لباس سبک غربی‌اش در تضاد با تصاویر زنان چادری پوش در جاده‌های خاکی افغانستان قرار دارد.
با وجود این، او مانند بسیاری افغان- امریکایی‌ها زمانی مهاجر بود. او در افغانستان تولد شد، در آسترالیا بزرگ بزرگ شد و ۱۲ سال پیش به ایالات متحده امریکا رفت.
تا زمان شعله ور شدن جنگ سوریه، افغان‌ها بزرگ‌ترین جمعیت مهاجران را در سطح جهان تشکیل می‌دادند. در نتیجه تهاجم قشون سرخ شوروی سابق در دهه ۱۹۸۰ میلیون‌ها افغان به کشورهای همسایه، ایران و پاکستان، آواره شدند و کشور شان به میدان جنگ سرد تبدیل شد.
این مهاجران غالباً زندگی آسوده نداشته اند. افغان‌هایی که در کشور خود داکتر و معلم بودند، مجبور به کارهای غیر از حرفه شان در خارج شدند. جماعت افغان‌ها در نیویارک گوناگون است. اعضای این جماعت مصروف شغل‌هایی مانند تکسی رانی، کارهای تنظیفاتی، جراحی، کسبه کاری و کارهای بشردوستانه اند.
در سطح ملی در امریکا یک گروه کوچک اما ملموس نخبگان افغان- امریکایی نیز وجود دارد. به گونه مثال، زلمی خلیلزاد در زمان ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش به عنوان سفیر در افغانستان، عراق و سازمان ملل متحد کار کرده است.
خالد حسینی، نویسنده رمان پرفروش «گدی پران باز» دیگر فرد مشهور افغان- امریکایی است.
وژمه عثمان، دیگر خانم افغان-امریکایی می‌گوید که از حادثه اورلاندو وحشت زده شده است. او عضو انجمن نویسندگان و هنرمندان افغان-امریکایی است که از حقوق همجنس گرایان حمایت می‌کند. او گفت که این انجمن در تلاش صدور یک بیانیه در محکومیت این حادثه و بی‌تاثیر کردن «لفاظی‌های تند و نفرت انگیز» رسانه‌ها بوده است.
وحید مهمند، رئیس "اتحاد افغان" که بزرگ‌ترین گروه افغان‌ها در امریکاست، گفت: «هر افغان احساس ناگوار دارد، زیرا افراد بیگناه زیادی توسط یک فرد دیوانه کشته شدند.»
خالد عبدالملک، محصل رشته انجنیری که درعین زمان به کودکان قرآن درس می‌دهد نیز از کاری که متین انجام داده است خشمگین است و می‌گوید عمل او ربطی به اسلام ندارد.
او گفت: «من واقعاً عصبانی شدم. این گونه اعمال باعث می‌شود که ما بد جلوه کنیم و ما مجبوریم که با پیامدهای آن زندگی کنیم؛ نه تنها ما، بلکه همه مسلمان‌ها در همه جا.»
او که در مسجد لباس اسلامی می‌پوشد، محتاط است که وقتی بیرون می‌رود لباس‌های غربی بپوشد. او می‌گوید برخی به همسرش که حجاب اسلامی می‌پوشد گفته اند «پس به کشورت برگرد».
او می‌گوید که قانون سختگیرانه تر حمل اسلحه شاید بتواند این مشکل را حل کند، در غیر آن ممکن است افغان‌ها مانند هر امریکایی دیگر هدف دیگر این گونه تیراندازی باشند.