چهار سالگی ایجاد حکومت وحدت ملی؛ وعده‌هایی که عملی نشدند
۱۳۹۷ مهر ۱۱, چهارشنبه
حکومت وحدت ملی در چهار سال گذشته دست‌آوردها و ناکامی‌های خاص خود را داشت. در دوره حکومت وحدت ملی طالبان توانستند شهرها را سقوط دهند و نیروهای اردوی ملی را وادار به عقب‌نشینی از روستاها نمایند.
در این مدت به دلیل جنگ و ناامنی‌هزاران خانواده مناطق اصلی شان را ترک کردند و به شمار بیجاشدگان داخلی افزوده شد. در حالی که ضعف مدیریت عامل اصلی گسترش ناامنی خوانده می‌شود؛ اما حکومت می‌گوید افغانستان در جنگ با تروریسم بین المللی قرار دارد و حداقل ۲۰ گروه تروریستی در افغانستان فعال اند.
شهروندان افغانستان می‌گویند وعده‌هایی که رئیس جمهور غنی و داکتر عبدالله به مردم داده بودند عملی نشد و وضعیت امنیتی به مراتب بدتر از قبل است. احمد شریف می‌گوید: «وعده ها عملی نشد. روز تا روز امنیت خراب تر شد. مردم همه فراری شدند. حالا وضعیت امنیتی به حدی خراب است که مردم کودکان شان را به مکتب فرستاده نمی‌توانند.»
چهار سال پیش حداقل ترین امیدواری این بود که حکومت وحدت ملی امنیت را بهبود خواهد بخشید. ولی جیلانی زواک، تحلیلگر مسایل سیاسی می‌گوید با اشاره به دو بار سقوط موقتی شهر کندز و جنگ‌های شدید در شهرهای غزنی و فراه، می‌گوید که وضعیت امنیتی به مراتب بدتر شده است. او می‌گوید علاوه بر طالبان، حالا داعش نیز بر مشکلات افزوده شده است.
وضعیت اقتصادی
باز کردن دروازه‌های تجارت کشورهای آسیای میانه با افغانستان یکی از اقدامات حکومت وحدت ملی بود. چهار سال پیش وقتی پاکستان مرزهایش را مسدود می‌کرد، مردم افغانستان دست کم با افزایش شدید قیمت مواد خوراکی مواجه می‌شدند، زیرا پاکستان یگانه مسیر اصلی تجارتی بود.
ولی حکومت وحدت ملی تلاش کرد تا این انحصار را بکشند و دروازه تجارت را با همسایه‌های شمالی افغانستان باز کند. این سیاست حکومت موفق بود و در حال حاضر بیشترین نیازمندی بازارهای افغانستان از کشورهای آسیای میانه تامین می‌شود.
اما کسبه کاران می‌گویند وضعیت اقتصادی نسبت به گذشته بدتر شده و مردم توان خرید ندارند. نجیب الله یک باشنده کابل گفت: «سابق کاروبار خوبتر بود. من در شهر کهنه فروشی می‌کنم. مال می‌خرم اما فروخته نمی‌توانم و اگر بفروشم پس خریده نمی‌توانم. این وضعیت همه است. کار هیچ کس خوب نیست. بیکاری زیاد شده است.»
سید مسعود، استاد دانشگاه کابل می‌گوید دلیل اصلی بدتر شدن وضعیت اقتصادی تشدید جنگ و ضعف مدیریت اقتصادی است. او به این باور است که در چهار سال اخیر کشورهای همسایه بیشترین تلاش را به خرج دادند تا با بدتر کردن وضعیت امنیت اقتصاد افغانستان را ضربه بزنند.
به باور آقای مسعود، ضعف مدیریت نیز یکی از دلایل اصلی بدتر شدن وضعیت اقتصادی است: «ما سیاست خراب پولی را به کار بردیم و نوعی بی‌باوری‌های کلان در بین مردم ایجاد شد. نتیجه این سیاست عدم اعتماد به سرمایه گذاری در افغانستان بود و سرمایه گذاری خارجی در افغانستان صفر شد. به همین دلیل حکومت نتوانست به اهداف اقتصادی اش برسد.»
اما مقامات حکومتی گفته‌اند که پروژه‌های کلان مانند کاسا ۱۰۰۰ و پایپ لاین تاپی بزرگترین تغییر را در اقتصاد افغانستان وارد خواهد کرد و در بخش اقتصاد کوچک نیز تلاش‌های زیادی صورت گرفته تا افغانستان به سوی خودکفایی حرکت کند.
ح. همراز/ کابل