کشیدگی میان کرزی و امریکا؛ افزایش چالش ها برای افغانستان

حملات شورشیان درافغانستان روز به روز افزایش می یابند. براساس گزارش ناظران بی طرف، تنها در سال جاری 500 سرباز خارجی در افغانستان از طریق حملات انتحاری و یا در جنگ با طالبان کشته شده اند.

نیروهای 150 هزارنفری بین المللی درافغانستان تا حال نتوانسته اند که جنگجویان سوگند یاد کرده طالبان را مهار کنند. برای دریافت دلیل این انکشاف منفی و یک راهیافت، سیاستمداران امریکایی از وضعیت نامناسب موجود درافغانستان انتقاد می کنند: یعنی اختلاس حکومت در کابل.

این باعث ناراحتی رییس جمهور کرزی، همکار دیرینه ایالات متحد امریکا شده است که او نیزهمواره اتهامات جدیدی را علیه ایالات متحد امریکا وارد می کند.

بیش از همه بخاطر طرز رهبری جنگ ایالات متحد امریکا، که باعث قربانی شدن شمار زیاد افراد غیرنظامی می شود. اما سید جلال، کارشناس مسایل افغانستان، به این باور است که کرزی در یک مضیقه قرار دارد، اومعتقداست:

« شخص آقای کرزی نه این امکانات را دارد و نه این جرئت را دارد و نه این توانمندی را دارد که با دموکرات ها و با کاخ سفید و رییس جمهور امریکا اختلاف داشته باشد. این جرئت را من در وجود آقای کرزی نمی بینم. بخاطر این که تمام مشکل اساسی در جنگ، در دولت سازی، در تأمین امنیت و در تمام بخش ها مسوولیت به دوش امریکایی ها است. اگر امریکایی ها از حمایه آقای کرزی دست بکشند، آقای کرزی در 24 ساعت هم توان اداره، رهبری و حفظ دولت موجوده را ندارد. اگر حقیقتاً که اختلاف وجود داشته باشد. طبیعی است که این اختلاف به ضرر مردم افغانستان است و تاوان اصلی آن را مردم افغانستان می پردازند، و خصوصاً افراد غیرنظامی.»

بارک اوباما، از زمان ریاست جمهوری اش تا حال از کرزی تقاضا دارد تا مصممانه علیه اختلاس عمل کند. درعین حال برادر کرزی نیز متهم می شود که در معاملات مواد مخدر دست دارد. برای کرزی و حکومتش اقدام در برابر آن مشکل تمام می شود. احمد راتب، کارشناس سیاست بین المللی در دانشگاه کابل ادعا دارد که این معضلات میان کرزی و ایالات متحد امریکا تازه نه، بلکه از همان ابتدا قابل دید بود.

به گفته ی راتب«روابط میان افغانستان و ایالات متحده امریکا حتی از سال 2001 ثابت نبوده است. هراز گاهی میان این دو همکار سروصدا بلند می شود. مشکل بیش از همه این است که رییس جمهور کرزی استراتیژی ایالات متحد امریکا را برای مبارزه با تروریزم غیرمؤثر می خواند. او اغلب آن را مورد انتقاد قرار داده است.»

این عدم اعتماد میان این دومتحد زمانی بیشتر به چشم می خورد که نیروها ایالات متحده امریکا در عملیات شان علیه شورشیان، غیرنظامیان افغان را نیز به قتل برسانند.

حامد کرزی هفته گذشته نارضایتی اش را دراین مورد در صحبت با رابرت گیتس، وزیر دفاع ایالات متحد امریکا در کابل ابراز کرد. کمی قبل از آن هواپیما های ناتو اشتباهاً کاروان موتر های یک سیاستمدار را مورد حمله قرار داده، 10 همکار یک نامزد پارلمان را به قتل رساندند. کرزی درآن مورد گفت:

«به نقص هردو کشور است، به نقص هردو کشور است، به نقصش است، به تمام معنی باعث تشویش و اضطراب در هردو مملکت می شود. در مسایل بزرگ استراتیژیک و اهداف استراتیژیک میان افغانستان و امریکا ما به تمام معنی تفاهم نظر داریم و دیدگاه ما یکی است و مشخص است. در اجراآت روزمره تفاوت نظری هست، و اصلاحاتی را ما می خواهیم که او اصلاحات را آقای گیتس با ما صحبت کردند. ایشان به تمام معنی خودشان به آن اشاره کردند. »

تقاضایی را که رییس جمهور افغانستان برای تغییر در استراتیژی جنگی ایالات متحد امریکا پیشکش کرد، مردم افغانستان آن را می پسندند. اما برآورده ساختن آن، چنانچه احمد راتب از دانشگاه کابل توضیح می دهد، کار آسانی نیست:

«کرزی از ایالات متحد امریکا خواستار مداخله نظامی در پاکستان می باشد، جایی که وی مراکز تروریستی را در آن می بیند. ایالات متحد امریکا به نوبه خود از حکومت در کابل خواستار تلاش های بیشتر در مبارزه با اختلاس می باشد. تا زمانی که هردو جانب اهداف مشترکی را فورمولبندی نکنند، این همکاری همواره مشکلتر خواهد شد.»

چم/ صدیقی

ویراستار: یاسر