گزارش: انسان عامل 95 درصد گرمایش زمین

پنهان کاری در مورد پیامدهای گرمایش زمین پایان یافته است. از روز شنبه (23 سپمتبر) به بعد پژوهشگران و نمایندگان حکومت ها از 195 کشور عضو سازمان ملل متحد بالاخره گزارشی 1000 صفحه ای را نشر کردند. نتیجه گزارش این است که همه چیز در مقایسه با سال 2007 بدتر شده است؛ و پیش بینی ها بدبینانه تر از آن زمان هستند.

بر اساس گزارش شورای اقلیم (آی. پی. سی. سی) انسان ها تا 95 درصد مسوول تغییرات اقلیم هستند. در گزارش قبلی سال 2007 از 90 درصد تاثیرات انسانی سخن گفته می شد. دلیل بدتر شدن اقلیم این خوانده شده است که انسان ها بخش متنابهی از گاز کاربن دای آکساید را تولید می کنند و این گاز گلخانه ای فضا را گرم می سازد. این در حالی است که گاز کاربن دای آکساید بی وقفه افزایش می یابد. نخست در ماه مارچ همین سال بود که ادارات ایالات متحده امریکا در امور پژوهش های هوا و دریا (ان. او. ای. ای) از میزان بالا در این مورد گزارش دادند.

بر اساس این گزارش، سطح دریا نیز باز هم سریع تر از آنچه تصور می شد، ممکن است تا 26 درصد و در بدترین مورد تا 82 درصد بالا بیاید. این در حالی است که در سال 2007 از 18 تا 59 سانتی متر سخن می رفت. اشتفان رامستورف، پژوهشگر اقلیم توضیح می دهد: "دلیل بالا رفتن سطح دریا حالا اساساً بهتر از شش سال قبل شناسایی شده است. سنجش ها نشان می دهند که یخ های یخبندان های عظیم هر دو قاره در گرینلند و انتارکتیس یا سرزمین جنوبی به صورت فزاینده ذوب می شوند" و بر اثر بالا رفتن سطح آب ها ممکن است مناطق ساحلی پست و جزیره ها زیر آب شوند.

لحن شدیدتر

در گزارش آمده است که گرم شدن زمین بازهم افزایش می باید. در مورد این که تا چند درجه حرارت زمین افزایش می یابد، سناریوهای مختلف وجود دارند و تفاوت میان 1،5 تا 4 درجه سانتیگراد قرار دارد. شورای اقلیم همزمان هشدار می دهد که افزایش دو درجه سانتیگراد که هدف بود، ممکن است قابل دستیابی نباشد، در صورتی که ما موفق نشویم تا این روند را آهسته تر کنیم. جامعه جهانی به این میزان دو درجه سانتی گراد توافق کردند تا از بدترین تاثیرات تغییر اقلیم جلوگیری شود.

پژوهشگران اقلیم همه اتفاق نظر دارند که هرچند گفته می شد درجه حرارت در سطح جهانی از 15 سال به این سو افزایش نیافته، اما این به معنای آن نیست که تغییر اقلیم کمتر مصیبت بار بوده است. مجیب لطیف، پژوهشگر اقلیم از چند سال به این سو می گوید که متوقف شدن موقتی گرمایش زمین به صورت بسیار محتمل با سیستم ذخیره گرمای دریاها در رابطه است. طبق این گزارش، موارد افراطی مشخصی مانند موج های سوزان گرمی، سیلاب ها یا گردبادها ممکن است در آینده شدیدتر رخ دهند.

دانشمندان شورای اقلیم (آی. پی. سی. سی) انتظار دارند که مناطق مرطوب در جهان باران های بیشتر و مناطق خشک باران های بسیار کمتری در مقایسه با قبل داشته باشند. اما این دانشمندان اضافه می کنند که "استثناهایی وجود خواهند داشت". این جمله نشان می دهد که هیچ چیزی کاملاً مطمئن نیست. همه سناریوها و مدل های سنجش باید با "احتمال بسیار بالا" و یا "شاید" در نظر گرفته شوند. دلیل این است که اقلیم یک مساله بسیار پیچیده است.

شورای اقلیم جهانی اعتبارش را می بازد

دانشمندان تاثیرات اقلیم را در مدل های کنونی به اندازه کافی مورد بررسی قرار نداده اند. آنها حالا توضیح می دهند که به دلیل ظرفیت بیش از حد ذخیره گرمای دریاها، درجه حرارت جهانی در حال رکود است. دانشمندان همواره مدل های تحقیقی خود را تطبیق می دهند، در آنها تجدید نظر می کنند و یا از آن صرف نظر می نمایند. اما چنانچه هنس اشتروخ، پژوهشگر اقلیم به دویچه وله گفت که اگر در حوزه عامه چیزی را شبیه به سناریوی پایان جهان، مطلق اعلام کنیم، و چیزی رخ ندهد؛ "در این صورت ما در نهایت اعتبارمان را به بازی می گیریم".

واقعاً چنین پیشبینی های غیر مطمئن بوده اند که باعث شده تا در رابط با شورای اقلیم از زمانی به این سو کمتر اطمینان شود. در سال 2007 به این شورا جایزه صلح نوبل اعطا شد. در آن زمان، شورای اقلیم به عنوان یک مرجع انحراف ناپذیر و قابل اعتماد شهرت داشت که سالم بودن زمین در مرکز توجه آن قرار می گرفت. از آن زمان به بعد، شماری از رسوایی ها ادارات اقلیم جهانی را به لرزه درآورد. از آن جمله یک بررسی در مورد ذوب شدن یخبندان های طبیعی نادرست از آب درآمد. افزون بر آن، آشکار شد که لابیست ها از انجمن های امور محیط زیست در تهیه گزارش اقلیم جهانی دست داشته اند که در نتیجه به نظر می رسد که همواره شمار بیشتر انسان ها ترس خود را در برابر پیامدهای تغییر اقلیم از دست بدهند.

سِوِن پلوگر، کارشناس هواشناسی شکایت می کند که "فقط 39 در صد از آلمانی ها در برابر تغییر اقلیم هراس دارند؛ تا چند سال پیش این شمار به 60 درصد می رسید".

گزارش شورای اقلیم شامل هیچ دستورات الزامی عملی برای سیاستمداران نمی شود. این گزارش فقط جمع بندی مهترین بررسی های علمی درباره اقلیم است که در سال های اخیر نشر شده است. سیاستمداران پیامدهای ناشی از آن را به طور مثال در مسایل انرژی باید خود در نظر بگیرند. هدف این گزارش به عنوان قاعده ای برای کنفرانس اقلیم جهانی اعتبار دارد که در نیمه ماه نوامبر در در شهر وارسا برگزار می شود.