آنتیبیوتیک، استامینوفن و سرم در ایران کمیاب شدهاند
۱۴۰۱ آبان ۳, سهشنبهبهرام عیناللهی، وزیر بهداشت روز سهشنبه ۳ آبان (۲۵ اکتبر) اعلام کرد کمبود آنتیبیوتیک امسال به طور غیرقابل پیشبینی تقریبا در اواسط مهر آغاز شده است. به گفته وزیر بهداشت با بازگشایی مدارس و دانشگاهها و بالارفتن اپیدمی آنفلوآنزا این کمبود ایجاد شده است.
دویچه وله فارسی در اینستاگرام دنبال کنید
وزیر بهداشت وعده داد که به صورت فوریتی "تا فردا یا پسفردا" دارو به میزان کافی تامین شود. او همچنین تجویز زیاد دارو از جمله آنتیبیوتیک را علت دیگر کمیاب شدن اقلام دارویی دانست. به گفته عیناللهی استاندارد تجویز دارو در نسخ در جهان یک و نیم قلم است اما در ایران به طور میانگین چهار قلم در نسخ تجویز میشود.
بیشتر بخوانید: نماینده مجلس: چاره نیندیشیم تابستان سختی برای تهیه دارو خواهیم داشت
علاوه بر آنتیبیوتیک داروی "استامینوفن" هم پیدا نمیشود. سایت جماران و روزنامه فرهیختگان نیز با اشاره به کمبود شدید دارو از نایابی یا کمیابی استامینوفین و سرم خبر دادهاند.
پزشکان داروخانهها در اغلب موارد گفتهاند که استامینوفن، پروفن و داروهایی از این قبیل توزیع نمیشود و موجودی داروخانهها از خریدهای قبلی آنان است.
۳۰ استان کشور با کمبود آنتیبیوتیک روبرو شده است
حسینعلی شهریاری، رئیس کمسیون بهداشت مجلس هم کمبود سرم و آنتی بیوتیک در کشور را تائید کرده و گفته است در شرایطی که کودکان و افراد مسن در معرض آنفلوآنزا و سرماخوردگی قرار دارند با کمبود آنتیبیوتیک به ویژه برای کودکان در ۳۰ استان کشور روبرو هستیم.
این نماینده مجلس دلایل کمبود دارو و سرم را از جمله کمبود مواد اولیه، طلب شرکتهای تولید دارو، افزایش هزینه حملونقل و تعرفههای بازرگانی دانسته است. او گفته است تاکنون در رابطه با رفع کمبود دارو اقدامی انجام نشده و "با دستورهای کاغذی" هم این مشکل را نمیتوان حل کرد.
تولید آنتیبیوتیک ۵۰ سال پیش در ایران آغاز شد
سیامک افاضلی،"استراتژیست دارویی" در گفتوگو با "اکوایران" درباره دلایل کمبود دارو گفته است کمبود آنتیبیوتیک و سایر اقلام دارویی با توجه به سوءمدیریتی که در سالهای اخیر در حوزه دارو اتفاق افتاده قابل پیشبینی بوده است.
افاضلی گفته است ظرفیت تولید آنتیبیوتیک همیشه بیش از نیاز کشور بوده و تعداد کارخانههای تولید داروهای آنتیبیوتیک به قدری بالا بوده که تنها از ۳۰ درصد ظرفیت خود استفاده میکردند.
به گفته افاضلی ایران بیش از نیم قرن است که آنتیبیوتیک تولید میکرده است اما اکنون مجبور شده است این دارو را از خارج وارد میکند.
به نظر این کارشناس ضررده بودن تولید آنتیبیوتیک و نرخ ارز برای تامین مواد اولیه و همچنین استفاده از مدیران بیتجربه بحران دارویی کشور را تشدید کرده است.
افاضلی میگوید فاجعه در حوزه دارو در حال روی دادن است و تصمیمات گرفته شده در حوزه کلان دارویی بدون کارشناسی بوده است و این تصمیمات کمر شرکتهای بیمه را خواهد شکست و این شرکتها توان پرداخت بدهیهای خود به داروخانهها را نخواهند داشت.
این کارشناس هشدار داده است که داروخانهها در آینده همکاری خود با بیمهها را قطع خواهند کرد که مردم نیاز توان تامین دارو با نرخ آزاد را نخواهند داشت و تمام دستاوردهای صنعت دارو و سلامت در سالهای اخیر در معرض خطر است.
بیشتر بخوانید: کمیابی بیش از ۱۰۰ دارو در ایران؛ شمار قربانیان کرونا سه رقمی شد
محمدعلی محسنی بندپی نماینده دیگر مجلس نیز گفته است علت کاهش آنتیبیوتیکها و سرم به عدم همخوانی بین قیمت تمام شده تولید و فروش آن برمیگردد و تولیدکنندگان دارو را با ۲۵ درصد ضرر میفروشند و با ادامه این روند تولیدکنندگان دارو ورشکست خواهند شد.
برخی از مقامهای دولتی اما تقصیر را به گردن شرکتهای دارویی انداختهاند. بهرام دارایی رئیس سازمان غذا و دارو، با اشاره به "تخلفاتی از سوی برخی از شرکتهای دارویی" آنها را "کم اظهاری" متهم کرده است. او از معرفی "شرکتهای دارویی متخلف" به مراجع قضائی خبر داده و افزوده است: «دو شرکت پخش تعلیق شدهاند و مجوز دو شرکت نیز ابطال شده است.»
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
دستاندرکاران تولید و توزیع دارو اما همان روایت نمایندگان مجلس را بیان کردهاند. برای مثال رئیس هیأت مدیره سندیکای تولیدکنندگان مواد دارویی، شیمیایی و بسته بندی دارویی در گفتوگو با خبرگزاری مهر با انتقاد از رفتارهای غیر علمی و غیر تخصصی در مواجهه با مشکلات تولید کنندگان مواد مؤثره دارو، گفته است که "۴۱۲ قلم ماده مؤثره دارو در کشور تولید میشود که اگر هر چه سریعتر نسبت به اصلاح قیمت گذاری ها اقدام نشود، احتمالاً شرایط تولید سختتر خواهد شد."
این که سو،مدیریت و تا حدودی سو، مصرف دارویی یا تخلف برخی شرکتهای دارویی هر کدام تا چه عامل بحران کنونی در کمبود اقلامی از داروها شدهاند همچنان موضوع بحث و جدال است، هر چند که سوءمدیریتی که سایر عرصههای حکمرانی در ایران را در خود کشیده بعید است که در این زمینه نیز نقش اصلی را نداشته باشد. در چنین شرایطی این نظر وجود دارد که قول و قرار دولت مبنی بر اقدام به وارادات دارو که در مورد تاریخ آن هم روزهای مختلفی ذکر میشود بعید است که حل اساسی بحران را باعث شود.