مجتبی میرزاده متولد ۲۷ اسفند ۱۳۲۴ در کرمانشاه آهنگساز، تنظیم‌کننده و نوازنده سازهای ویولن، کمانچه و سه‌تار بود.
پدرش به اصرار یکی از آشنایان که علاقه مجتبی را به ویولن دیده بود، برای او سازی تهیه کرد اما پیش از آن، مدتی با سنتور برادر بزرگتر تمرین موسیقی کرده بود.
میرزاده در ابتدای مسیر یادگیری به دلیل آنکه معلمی برای یادگیری ویولن نیافته بود، خود با استفاده از آهنگ‌های آن زمان رادیو شروع به یادگیری کرد و چند سال بعد در مسابقات اردوی رامسر شرکت و رتبه اول را در رشته نوازندگی ویولن به دست آورد.
او در سال ۱۳۳۹ همکاری خود را با رادیو کرمانشاه آغاز کرد و در آن مدت آثاری ماندگار در موسیقی کُردی در همکاری با خوانندگانی هم چون حسن زیرک، مظهر خالقی و ناصر رزازی خلق کرد.
میرزاده در سال ۱۳۴۶ به تهران آمد و همکاری با ارکسترهای باربد، نکیسا و فارابی به عنوان نوازنده ویولن را نیز آغاز کرد.
مجتبی میرزاده برای هنرمندان بسیاری آهنگ ساخته و گستره وسیعی از آهنگ‌ها را نواخته است، از تکنوازی ویولن در موسیقی کُردی و فارسی گرفته تا نوازندگی همراه گروه در ضبط‌های استودیویی، از موسیقی محلی گرفته تا موسیقی کلاسیک غربی و پاپ، جاز و بلوز، از موسیقی سنتی تا ترانه‌های کوچه‌بازاری، سرودهای انقلابی و موسیقی فیلم...
او نوازندگی خود را متاثر از نوازندگی پرویز یاحقی می‌دانست اما شخصیت مستقل ویولن میرزاده مشهود و داراى ویژگى‌هاى مختص خود است.
در پادکست این هفته "آواهای کم شنیده از دیروز تا امروز" به مرور کارنامه هنری مجتبی میرزاده که دستی بلند در موسیقی ایرانی داشت، پرداخته‌ایم و مروری کوتاه بر برخی از مشهورترین آثار او داشتیم.
مجتبی میرزاده در سن ۶۰ سالگی در ۲۶ تیر ۱۳۸۴ در تهران درگذشت.
پادکست این هفته را بشنوید و مثل همیشه برای رساندن نظرها، پیشنهادها و انتقادهای خود از طریق ایمیل [email protected] با ما تماس بگیرید.
در پادکست‌های هفتگی ترانه‌ها و آهنگ‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که کمتر شنیده‌اید. اگر "دیروزی" هستید با آواهای امروزی و اگر "امروزی" هستید با آواهای دیروزی بیشتر آشنا می‌شوید.