اجاره خانه در ازای نگهداری از کودکان
۱۳۹۱ آذر ۲۷, دوشنبه
وقتی بعدازظهرها "دانیل کلی" از دانشگاه به خانه برمی‌گردد، هنوز کار روزانه‌اش تمام نشده است. دانیل باید یا به پسر نه ساله خانواده در نوشتن تکالیف مدرسه کمک کند یا غذایی برای او درست کند و او را در عین حال سرگرم کند.
دانیل دانشجوی رشته تربیت بدنی است و نزدیک به یک سال است که با خانواده‌ای در شهر کلن آلمان زندگی می‌کند. مادر داوید که تنها سرپرست خانواده است، از این‌که دانشجویی او را در کارهای مربوط به سرپرستی و نگهداری از فرزندش کمک می‌کند، بسیار راضی و خوشحال است.
پروژه‌ای مقرون به صرفه برای دانشجویان
استفاده‌ی دانشجوی آلمانی از خانه‌ی این مادر و فرزند در قالب پروژه‌ای صورت گرفته با نام "مسکن در ازای کمک". این پروژه امکان استفاده دانشجویان از مسکن خانواده‌ها یا افراد مسن را در صورت توافق دو طرف و به شرط کمک‌کردن دانشجو به صاحب‌خانه فراهم می‌کند.
پروژه "مسکن در ازای کمک" اولین بار در سال ۱۹۹۲ میلادی در شهر دارمشتات آلمان راه‌اندازی شد. در ابتدا این‌گونه بود که دانشجویان به افراد مسن در کارهای روزانه کمک می‌کردند و در ازای آن امکان استفاده از محل زندگی آن‌ها را می‌یافتند.
در حال حاضر این پروژه در خانواده‌هایی با یک سرپرست هم گسترش یافته است. دانشجویان در ازای استفاده از مسکن خانواده، در کارهایی نظیر خرید، نظافت، آشپزی و نگهداری کودکان به خانواده کمک می‌کنند.
هایکه برموند، از مسئولان پروژه "مسکن در ازای کمک" در توضیح این پروژه می‌گوید: «اگر شخصی تنها به دنبال اتاق ارزان‌قیمت و یا نیروی کار ارزان باشد، نمی‌تواند از این پروژه استفاده لازم را ببرد. طرفین در این پروژه باید به دنبال چیزی فرای مسکن مناسب باشند؛ باید از زندگی با دیگران و آشنایی با افراد جدید لذت ببرند و روحیه‌ای اجتماعی داشته باشند.»
نگرانی‌های مستاجر و موجر
این مسئول پروژه در ادامه به نگرانی‌هایی اشاره می‌کند که هر دو طرف پیش از هم‌خانه شدن در ذهن دارند. از سوی صاحب‌خانه این نگرانی وجود دارد که دانشجویان بخواهند مرتب در خانه مهمان داشته باشند و جشن بگیرند. از سوی دیگر دانشجویان نیز نگران این موضوع هستند که زندگی در کنار یک خانواده ضوابط تازه‌ای را برای آنان ایجاد کند: از جمله این‌که دانشجویان نباید دیروقت به خانه برگردند.
قاعده اجاره خانه این‌گونه تعریف می‌شود که دانشجو به ازای هر متر مربع که برای زندگی در اختیار دارند، یک ساعت در ماه به خانواده در کارها کمک می‌کنند. البته همه خانواده‌ها هم به این قوانین دست و پا گیر متعهد نیستند. در خانواده‌ای که دانیل زندگی می‌کند دو طرف ساعات کاری را بر اساس توافقی تقسیم کرده‌اند.
هایکه برموند از پروژه "مسکن در ازای کمک" می‌گوید، بسیاری از ارتباطاتی که از طریق این پروژه بر قرار شده، در سال‌های بعد به دوستی‌هایی ماندگار تبدیل شده است. او در این زمینه به فرد بازنشسته‌ای اشاره می‌کند که اعضای خانواده‌ی مستاجرش از ازبکستان را برای گذراندن تعطیلات در آلمان به این کشور دعوت کرده است.