اجلاس توسعه پایدار در ریو؛ پیش به سوی «سیاره‌ی سبز»
۱۳۹۱ خرداد ۳۰, سهشنبه
این نشست سه روزه که از روز سهشنبه (۳۰ خرداد/ ۱۹ ژوئن) با شرکت ۱۹۳ کشور جهان آغاز می‌شود، ادامه «اجلاس زمین سازمان ملل» (UNES) است که از ۲۰ سال پیش برگزار می‌شود. بیش از ۵۰ هزار نفر از کنشگران مدنی، مدیران تجاری و سیاست‌سازان جهانی نیز در این اجلاس شرکت خواهند کرد. قرار است رهبران کشورهای شرکت‌کننده در این نشست، روز جمعه طرح کلی خود برای حل‌وفصل مشکلات پیش‌روی کره زمین را منتشر کنند.
آنچه برای اجلاس ریو پیشنهاد شده، یک پیش‌نویس ۵۰ صفحه‌ای با عنوان «آینده‌ای که می‌خواهیم» است که معضلات و چالش‌های پیش‌روی دنیا را خلاصه کرده و راهکارهایی برای مقابله با آنها در سطوح ملی و فراملی ارائه کرده است. این طرح رسمی همچنین شیوه‌هایی برای تحقق توسعه پایدار در دهه‌های آینده را تشریح می‌کند.
جمعی از متخصصان جهان، ماه‌ها روی پیش‌نویس این طرح کار کرده‌اند تا بتواند جای‌گزین «اهداف هزاره سازمان ملل» باشد که در سال ۲۰۱۵ منقضی خواهد شد.
تبلیغ، ترویج و تحقق «اقتصاد سبز» و «توسعه پاک» به‌خصوص در کشورهای فقیر، یکی از اهدافی است که در چشم‌انداز ترسیم شده در این پیش‌نویس، تاکید ویژه‌ای بر آن شده است.
نیکول بریک، وزیر محیط زیست فرانسه در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه گفت: «اهداف توسعه پایدار میتواند ستاره این مذاکرات باشد. این اهداف میتواند فصل جدیدی را در تاریخ سازمان ملل بگشاید. اینجا صحبت از تفکیک کشورهای فقیر و ثروتمند نیست؛ ما در اینجا بر سر مشکلات مشترک گفت‌وگو می‌کنیم؛ مشکلاتی که حل آنها نیز نیازمند همفکری و همکاری مستمر است.»
نتیجه مذاکرات تا این لحظه چندان روشن نیست. کشورهای اروپایی به کلیات طرح انتقاداتی وارد کرده‌اند. به اعتقاد آنها تعهدات مصرح در این طرح چندان محکم و منسجم نیست. کنشگران مدنی و فعالان «سبز» هم می‌گویند این طرح آن‌چنان که باید جاه‌طلبانه و بلندپروازانه نیست.
۴۰ تن از شخصیت‌های برجسته جهان، از جمله برخی از سران کشورها و برندگان جایزه نوبل، در نامه‌ای به این اجلاس تاکید کرده‌اند که شواهد علمی نشان می‌دهد که تغییرات مخرب و فاجعه‌بار در محیط زیست «آشکار و هویدا» است.
به اعتقاد آنها «ما در آستانه رسیدن به آینده‌ای هستیم که در آن ریسک‌ها و تهدیدهای زیست‌محیطی بی‌سابقه‌ای انتظارمان را می‌کشند. تلفیقی از تاثیرات تغییرات آب‌وهوایی، کمبود منابع، کمبود تنوع زیستی آینده انسان را در معرض خطر قرار داده است.»