افشای گزارش "بیکفایتی" مقامات پاکستان در ماجرای بنلادن
۱۳۹۲ تیر ۱۸, سهشنبهشبکه خبری الجزیره بخشی از این گزارش دولتی را منتشر کرده که در آن به شرح زندگی بنلادن در پاکستان و چگونگی کشتن وی توسط کماندوهای آمریکایی در سال ۲۰۱۱ پرداخته شده است.
بنا به این گزارش، اسامه بنلادن پس از فرار از افغانستان در اوایل سال ۲۰۰۲ به پاکستان میآید و نخست در مناطق وزیرستان جنوبی، هریپور، سوات، باجور و پیشاور اقامت میجوید تا اینکه سرانجام دراوت ۲۰۰۵ به همراه خانوادهاش به ابیتآباد میآید و در این شهر اسکان مییابد. در این گزارش اما تصریح شده که تمامی مناطقی که بنلادن در آنجا اقامت داشته، بهدرستی شناسایی نشدهاند.
خانواده بنلادن نیز از قندهار (افغانستان) چندی پس از حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به نیویورک به کراچی سفر کرده و در آنجا مستقر میشوند تا اینکه سرانجام به اسامه بنلادن در ابیتآباد میپیوندند.
در این گزارش آمده که بنلادن و خانوادهاش خود را در انظار عمومی نشان نمیدادند و "بسیار متواضعانه وساده" زندگی میکردند. در مدت اقامت در ابیتآباد نیز کسی به دیدن آنها نمیآمده و حتی اعضای ارشد و مطمئن القاعده نیز از موضوع مستثنی نبودهاند. بنلادن در مدت بیش از ۹ سال سکونت در ابیتآباد موفق شده بود که "همه ريسکهای امنیتی را به حداقل ممکن کاهش دهد."
این گزارش در ۳۳۶ صفحه تنظیم شده است. پس از انتشار بخشهایی از این گزارش توسط شبکه خبری الجزیره، مقامات رسمی پاکستان از هرگونه اظهارنظری در باره آن خودداری کردند.
در این گزارش به خشم ماموران پاکستانی اشاره شده، چرا که مقامات آمریکایی تصریح میکنند که از عملیات حمله به خانه بنلادن، پاکستان را مطلع نکرده بودند، زیرا بیم از آن داشتند که اطلاعات درز پیدا کند و تمامی عملیات را به خطر اندازد.
سهلانگاری مقامات پاکستانی
این واقعیت که محل سکونت بنلادن تنها یک کیلومتر از پایگاه بزرگ نظامی پاکستان فاصله داشته، مقامات آمریکایی را مشکوک کرده که شاید مقامات امنیتی پاکستان از بنلادن حمایت میکنند. اما آمریکا تا کنون هیچ مدرکی دال به پشتیبانی ماموران پاکستانی از رهبر القاعده ارائه نکرده است.
در این گزارش اطلاعات بسیار کمی درباره حامیان بنلادن موجود است. کمیسیون تحقیق به شدت از مقامات نظامی، سیاسی و امنیتی پاکستان به دلیل بیاطلاعی از مخفیگاههای متعدد بنلادن به مدت ۹ سال در این کشور انتقاد میکند.
کمیسیون تصریح میکند که این گزارش بر مبنای اظهارات بیش از ۲۰۰ شاهد، مدارک رسمی و تحقیق در مناطق مختلف تنظیم شده است. نظامیان ارشد، ماموران قضایی و غیرنظامیان با شهادتهای خود در تکمیل این گزارش همکاری کردهاند. کمیسیون به دولت پاکستان توصیه کرده بود که این گزارش را منتشر کند، اما دولت پاکستان از انجام این کار خودداری ورزید.
این گزارش درست در روزی منتشر شده که خبرگزاری آسوشتیدپرس اعلام کرد که وزارت دفاع آمریکا دست به انتقال مدارک عملیات حمله به مخفیگاه بنلادن از این وزارتخانه به مقر سازمان سیا زده است. تمامی اطلاعات درباره این عملیات از کامپیوترهای وزارت دفاع آمریکا پاک شدهاند.
در این گزارش آمده که هیچیک از مقامات پاکستانی از سکونت بنلادن در ابیتآباد اطلاعی نداشتهاند. کمیسیون تحقیق این بیاطلاعی را "غیرعادی" میخواند، زیرا خانهی بنلادن از دیگر منازل اطراف فاصله داشته و با دیوارهای بلند و سیمخاردار محافظت میشده است. بنا به شهادت یکی از زنان بن لادن، رهبر القاعده برای جلوگیری از شناسایی خود از طریق ماهواره و هواپیما همواره "کلاه گاوچرانان آمریکایی" به سر مینهاده است.
کمیسیون تحقیق در گزارش خود مینویسد: «اگر نخواهیم میزان بیکفایتی مسئولان پاکستانی را باورنکردنی بخوانیم باید آن را دستکم شگفتآمیز بدانیم.»
اطلاع از عملیات کماندوهای آمریکایی
کمیسیون تحقیق مدارکی یافته که بر اساس آنها ماموران پاکستانی از حمله هوایی آمریکا آگاهی داشتهاند. این مدارک از همکاریهای میان سیا و سازمان امنیت پاکستان برای دستگیری بنلادن بهدست آمده است. ماموران امنیتی آمریکا سرانجام با تعقیب فرستاده بنلادن (به نام ابراهیم الکویتی) موفق به کشف مخفیگاه وی میشوند.
رادارهای پاکستان در شب عملیات متوجه میشوند که هواپیماهای آمریکایی ۱۶۰ کیلومتر در خاک پاکستان نفوذ کردهاند، اما سیستم دفاعی بنا به "شرایط صلح" در منطقه مرزی با افغانستان "به نفوذ این هواپیماها واکنشی نشان نمیدهد."
البته گزارش تصریح میکند که در صورت آمادگی تمامی سیستمها، بازهم ارتش پاکستان قادر به جلوگیری از عملیات شبانه نیروهای آمریکایی در ابیتآباد نبوده است. گزارش مزبور عملیات کماندوهای آمریکایی در دوم ماه مه ۲۰۱۱ را "حمله تروریستی" و "شرمآور برای پاکستان" خوانده است.