انتخابات پارلمانی فرانسه؛ محدویت یا آزادی بیشتر اولاند؟

انتخابات پارلمانی فرانسه که روز یکشنبه (۱۰ ژوئن / ۲۱ خرداد) برگزار می‌شود، شاید به اندازه‌ی انتخابات ریاست جمهوری چند هفته‌ی پیش در این کشور خبرساز نباشد، اما نتیجه‌ی آن نقشی تعیین‌کننده در کم و کیف سیاست‌های فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهور جدید فرانسه، و مناسبات آتی این کشور با آلمان خواهد داشت.

رفتار و موضع‌گیری اولاند در قبال آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، تاکنون در سایه‌ی مبارزه‌ی انتخاباتی در فرانسه قرار داشت. او که از حزب سوسیالیست است، بیشتر در تلاش بوده که استقلال و قاطعیت بیشتری از خود در مقایسه با نیکلا سارکوزی، رئیس‌جمهور محافظه‌کار پیشین، نشان دهد که از صمیمی‌ترین دوستان مرکل محسوب می‌شد.

حال دولت آلمان امیدوار است که با برگزاری انتخابات پارلمانی و فروکش کردن تب انتخابات، مناسبات میان پاریس و برلین به روال عادی بازگردد. البته کم و کیف این مناسبات بستگی به نتیجه‌ی انتخابات پارلمانی نیز خواهد داشت.

محاسبات سیاسی

به نظر تحلیلگران سیاسی، پیروزی سوسیالیست‌ها در انتخابات پارلمانی فرانسه آزادی عمل بیشتری به فرانسوا اولاند خواهد بخشید و او قادر خواهد بود بی‌هیچ نگرانی از امکان بروز مخالفت و اعتراض از سوی اپوزیسیون، سیاستی مصلحت‌گرایانه در پیش گیرد و به دور از تب انتخابات، در قبال آلمان و اروپا سازشکاری بیشتری از خود نشان دهد.

حتی اگر وی ناگزیز به ائتلاف با حزب سبزهای فرانسه هم شود، با مشکل روبرو نخواهد شد، چون که سوسیالیست‌ها و حزب سبزها پیشاپیش در این مورد توافق‌نظر حاصل کرده‌اند.

در صورتی که اولاند ناگزیز به ائتلاف با حزب چپ‌های افراطی به رهبری ژان لوک ملانشون شود، کار او دشوار خواهد شد، زیرا حزب مزبور تمامی پیشنهادهای آلمان در ارتباط با برنامه ریاضت اقتصادی را رد می‌کند.

یکی دیگر از محاسباتی که تحلیل‌گران آن را مطرح کرده‌اند، امکان پیروزی حزب محافظه‌کار در انتخابات پارلمانی است.

البته با توجه به نظرسنجی‌های اخیر و شکست این حزب و نامزد آن نیکلا سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری، احتمال موفقیت محافظه‌کاران بسیار کم است، اما ناممکن هم نیست. هر چه باشد، برخی از صاحبنظران ناکامی سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری اخیر را نه ناکامی محافظه‌کاران، بلکه تسویه حساب فرانسویان با این سیاستمدار ارزیابی کرده‌اند.

از آنجا که سارکوزی خود را از فعالیت‌های حزبی کنار کشیده، ممکن است هواداران حزب محافظه‌کار در انتخابات پارلمانی به سود این حزب رأی دهند. در صورت موفقیت محافظه‌کاران در این انتخابات اولاند شاید ناگزیز به همکاری با نخست‌وزیری از این جناح شود؛ همکاری‌ای که احتمالا عرصه‌ی فعالیت‌ها و آزادی عمل او را تنگ خواهد کرد.

افزایش قدرت چپ‌ها و راست‌ها

اگر سوسیالیست‌ها همانگونه که انتظار می‌رود، اکثریت پارلمان را از آن خود کنند، به پیروزی و موفقیتی چشمگیر دست خواهند یافت و به این ترتیب در مهمترین نهادهای سیاسی فرانسه حرف اول را خواهند زد.

آنان در سال گذشته در ۲۲ استان از ۲۶ استان فرانسه پیروز شدند و به این ترتیب قدرت را در مجلس سنا به دست آورند. شهرداران شهرهایی بزرگ چون پاریس، لیون، تولوز یا استراسبورگ از حزب سوسیالیست هستند و رئیس‌جمهور کنونی این کشور نیز در صف سوسیالیست‌ها قرار دارد.

از سوی دیگر، اختلافات درون‌حزبی محافظه‌کاران از جمله بر سر یافتن جانشینی مناسب برای نیکلا سارکوزی، نه تنها به وجه و قدرت عمل این حزب لطمه زده، بلکه به احزاب چپ و راست نیز قدرت بخشیده است. مارین لوپن، رهبر حزب راستگرای فرانسه، امید دارد که این حزب پس از سالها انتظار بتواند نمایندگانش را راهی پارلمان کند.

علیرغم تمامی این محاسبات و گمانه‌زنی‌ها باید دید که حاصل انتخابات پارلمانی در عمل چه تاثیری بر اندیشه، موضع و رفتار فرانسوا اولاند خواهد داشت.