انتقاد روزنامهنگاران ایران از فشارهای صنفی و حرفهای مدیران مطبوعات
۱۳۸۶ آبان ۹, چهارشنبه۲۲۰ تن از روزنامهنگاران ایران با انتشار بیانیهای سرگشاده نسبت به عدم رعایت حقوق صنفی و حرفهای خود از سوی برخی ازمدیران مطبوعات انتقاد کردهاند. در این بیانیه که روز سهشنبه، ۸ آبان، انتشار یافته است، ابتدا به این نکته اشاره میشود که که روزنامهنگاران در سالهای گذشته یکی از سختترین و تلخترین دوران فعالیت حرفهای خود را تجربه کردهاند. منظور امضاکنندگان از این دوران تلخ ظاهراَ اشاره به توفیق یکباره جمع بزرگی از مطبوعات در سالهای پس از ۱۳۷۸ است که به مقدمهای برای تشدید فشار، سرکوب، حبس و محاکمه شمار چشمگیری از نویسندگان و دبیران نشریات بدل شد.
امضاکنندگان بیانیه سپس به مشکل تازهای اشاره میکنند که در برخی از مطبوعات سربرآورده و روز به روز حقوق صنفی روزنامهنگاران را در تنگنای بیشتری قرار میدهد و یا به اخراج و بیکارشدن آنها میانجامد: "متاسفانه بايد بپذيريم که امروز اهالی مطبوعات و در راس آنها روزنامه نگاران اصلاح طلب در جهت پيکانی دو وجهی قرار دارند و آن چه بيش از هر چيز کام را بر روزنامه نگاری تلخ می کند رفتارغيرحرفه ای و غير صنفی برخی از مديرانی است که بر مشکلات اجتماعی روزنامه نگاران می افزايند. اخراج خبرنگاران و روزنامهنگاران به بهانههای مختلف از جمله اعتراض نسبت به ناديده گرفتن قانون کار از سوی مديران و اجحاف صنفی به کارکنان تحريريه و يا بهانههای سياسی و عقيدتی می تواند بهترين مثال برای اين ماجرا باشد."
۲۲۰ روزنامه نگار، بیانیه خود را هشداری به مدیرانی میدانند که نه فعالیتها و قابلیتهای حرفهای در عرصه روزنامهنگاری، بلکه "کنش و واکنش های سياسی و اقتصادی آنها را ميهمان مطبوعات کرده است". بیانیه در ادامه، این مدیران را به خويشتن داری و احترام هر چه بيشتر به حقوق صنفی و قوانين کارگری دعوت کرده است.
انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران نیز از نظر نویسندگان بیانیه باید نقش فعالتری در حل مسائل صنفی روزنامهنگاران به عهده بگیرد و با برگزاری یک نشست، مشکلات یادشده را به طور ویژه مورد بررسی قرار دهد.
در بیانیه روزنامهنگاران ایران به فشارهای مدیران نشریات و نقض حقوق صنفی از سوی آنها که انگیزه صدور بیانیه بوده اشاره مشخصی نشده است. ولی خبرهای جسته و گریخته حکایت از آن دارند که شماری از روزنامهنگاران فعال در روزنامههای عمدتاَ اصلاحطلب چه به لحاظ مضمون گزارشها و تحلیلهایشان و چه از حیث دریافت حقوق و مزایای قانونی خود با فشارها و تضعیقات معینی مواجهاند و قسماَ در معرض خطر اخراج و بیکاری قرار دارند. چندی پیش شماری از روزنامهنگاران فعال در یکی از روزنامههای اصلاحطلب به دلیل عدم دریافت حقوق معوقه خود دسته جمعی استعفا کردند. با نزدیکشدن به انتخابات مجلس در اسفند ماه، این حدس و گمان نیز تقویت شده که مدیران شماری از مطبوعات، سعی میکنند بیش از پیش نشریات خود را در خدمت تبلیغات و فعالیتهای انتخاباتی خود قرار دهند، امری که از نظر روزنامهنگاران مستقل، با فعالیتهای حرفهای، آزاد و منتقدانه آنها دمسازی و تطابقی ندارد.